کامبیز درمبخش در نشست نقد و بررسی کتاب «شهر هرت: مجموعه کاریکاتورهای بزرگمهر حسین پور» گفت که بزرگمهر حسینپور یک کارتونیست کاملا حرفهای است و کمیکاستریپهای او هم حال و هوای ایرانی دارد.
متفاوت بودن علاقهمندان کاریکاتور
کامبیز درمبخش، کاریکاتوریست پیشکسوت در این مراسم گفت: به نظرم کسانی که کاریکاتور را دنبال میکنند و این رشته هنری را دوست دارند، مثل آدمهای دیگر نیستند و عقلشان بیشتر است.
وی افزود: به عنوان یک کاریکاتوریست حرفهای، همیشه کار همکاران خوبم را دنبال کرده و از آثارشان استقبال میکنم. همچنین امروزه به دلیل فراگیر شدن وسایل ارتباط جمعی به ویژه اینترنت، راحتتر و بیشتر میتوانیم کارهای خوب کاریکاتوریستهای دنیا را دنبال کنیم. یکی از این کاریکاتوریستها هم بزرگمهر حسینپور است.
درمبخش ادامه داد: البته فقط کار یک هنرمند نیست که اهمیت دارد، شخصیت هم مهم است و حسین پور، شخصیت دوستداشتنی و جذابی دارد. به هرحال به دلیل کارهای خوب ایشان و همینطور درصد پایین مطالعه و خرید کتاب در ایران، توصیه میکنم همه کتاب ایشان را بخرند تا با کمک یکدیگر بتوانیم بخشی از مشکل کتابخوانی در ایران را حل کنیم.
این کاریکاتوریست همچنین درباره سابقه آشناییاش با بزرگمهر حسین پور گفت: آشنایی من و بزرگمهر حسینپور از 12 سال قبل و از مجله «گل آقا» آغاز شد و تا به حال ادامه دارد و اگرچه همیشه میگفت که شاگرد است اما واقعاً یک استاد بود و چشمانش مثل یک دوربین کار میکرد.
درمبخش درباره شیوه طراحی حسین پور نیز اشاره کرد: حسینپور شخصیتهایش را از دور و نزدیک میکشید درحالی که طرحهای من معمولاً از پهلو و نیمرخ هستند. علاوه بر اینها حسینپور کمیک استریپهای جذابی هم میکشد که برخلاف نام غربی آن، به شدت ایرانی است و همه اینها باعث میشود من او را یک کاریکاتوریست حرفهای بدانم که بسیار حرفهای کار میکند.
بزرگمهر حسین پور و ساندویچ
فریدون عموزاده خلیلی، روزنامهنگار و مدیرمسئول نشریه چلچراغ نیز در این مراسم گفت: همکاری من با بزرگمهر حسین پور از مجله چلچراغ و از سال 81 شروع شد. زمانی که به دنبال روایت و بیانی تازه در نشریه بودیم؛ چراکه شخصاً معتقد بودم اگر بیان تازهای نداشته باشیم، چارهای نداریم جز اینکه تمام کلیشههای سابق را دوباره تعریف کنیم.
وی ادامه داد: یکی از راههایی که برای رسیدن به این هدف انتخاب کردیم، صفحه کمیک استریپ بود. خوشبختانه در همان زمان، آقای حسینپور هم به روایت و بیان تازه رسیده بود و با هم همراه و همقدم شدیم. اسم صفحه را هم گذاشتیم «ساندویچ» چون میخواستیم شیوه بیانمان، تند، سریع، جذاب و موثر باشد و قرار بود همه اینها را در بستهای مثل ساندویچ به مخاطب عرضه کنیم.
حسینپور در آثارش جهان تازهای خلق کرده است
عموزاده خلیلی در بخش دیگری از سخنرانیاش اشاره کرد: برداشت حسی و شخصی من درباره ادبیات و هنر این است که این دو تا زمانی ارزش و اعتبار دارند و ماندگار میشوند که به مرحله خلق برسند در غیر اینصورت، کلیشه هستند. به همین دلیل هم سختترین کار دنیا، خلق کردن است، خلق یک جهان تازه و به نظر من بزرگمهر توانسته به این خلق تازه برسد. به نظرم اگر جاهایی هست که هنر و ادبیات ما توقف کرده و نمیتواند پرواز کند، به این علت است که قادر به خلق کردن نیست.
مدیر مسئول نشریه چلچراغ اضافه کرد: حسین پور توانست تمام ابعاد یک جهان واقعی و از جمله «ثابت» و «گرانش» را در کارهایش پیاده کند به اضافه اینکه این جهان تازه، با خلق شخصیت و کاراکتر هم همراه بوده است؛ نکتهای که به عقیده من، نقطه عطف و نقطه موفقیت هنرمند به حساب میآید. شما اگر به کارهای ایشان نگاه کنید، متوجه کاراکتر گوساله، پدربزرگ گوساله و دیگر موجودات آن میشوید، شخصیتهایی که یک جهان واقعی را شکل و مخاطب را تخت تاثیر قرار میدهند.
حسینپور: دوستداشتن حیوانات غیرعادی نیست
بزرگمهر حسینپور، خالق آثار «شهر هرت» نیز در این مراسم گفت: از دوران کودکی به حیوانات علاقه بسیار داشتهام. به نظرم دوست داشتن حیوانات مسالهای غیرعادی نیست که بخواهیم درباره ریشههای این علاقه از کسی سوال کنیم. به نظر من کسانی که حیوان ستیز هستند، عادی نیستند! حتی من وقتهایی که گوشت میخورم، صدای قدقد و بع بع حیوانات را میشنوم و واقعاً خیلی کم گوشت مصرف میکنم نه اینکه پای اعتقادات و تعصبات وسط باشد، بیشتر به این دلیل که دیگر دلم نمیآید گوشت حیوانات را بخورم.
وی ادامه داد: شکلگیری سوژههای کتاب «شهر هرت» هم خیلی جالب بود؛ ایده دیدن و حس کردن دنیا از نگاه حیوانات زمانی به فکرم خطور کرد که سرباز بودم و در بیابانهای قزوین، تعداد زیادی سوسک و مورچه زیر پاهایم له میشدند. به علاوه، آن زمان، روزهای سختی را پشت سر میگذاشتم و با کشیدن این کاریکاتورها توانستم از تلخی آن دوره کم کنم.
در پایان این نشست، حسین پور کتاب خود را برای علاقهمندان امضا کرد.
نظر شما