به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) تاجبخش گفت: در دیوان قدیمی شهریار شعرهایی هست که قابل چاپ نیست. شهریار در دوره‌ای زندگی می‌کرد که با زمانه ما کاملاً متفاوت بود و البته او خودش را با شرایط تطبیق می‌داد.
وی افزود: این شاعر آن‌قدر فروتن بود که نامه‌ای برای جلسات شعر ما نوشت و ما هم در نامه‌ای پاسخ فروتنی او را دادیم. محمدحسین بهجت تبریزی در هر دوره از ذوق و توانایی شعری‌اش بهره برد و محدودیتی برای خودش قائل نمی‌شد. البته کار و شیوه او با برخی‌ها که امروز به فکر خودنمایی‌اند فرق داشت. این شاعر پس از انقلاب برای آیت‌الله هاشمی رفسنجانی نیز شعر زیبایی سرود.
این شاعر یادآور شد: غزلیات شهریار غزلیاتی ناب و درخشان بود و مفاهیم آن‌ها نیز عالی بودند. زبان شعر شهریار زبان مردم بود و از این حیث با اصطلاحات و تکه کلام‌های مردم قرابت داشت. او در زمان خودش با قلم توانایش شهریاری کرد و قدم‌هایی برداشت. شاید حرکت شهریار در شعر به صلاح خودش بود و از این منظر کسی نمی‌تواند به او ایرادی بگیرد.
تاجبخش اضافه کرد: امروز آن‌قدر درباره شهریار نوشته‌اند و گفته‌اند و فیلم ساخته‌اند که چهره ادبی او برای کمتر کسی ناشناخته مانده است. این شاعر هیچ‌گاه از کلام فاخر در شعرش استفاده نکرد و این رمز ماندگاری شعر اوست.
غزل تاجبخش، شاعر و نويسنده، متولد 1321 بروجرد است. او كه فارغ‌التحصيل رشته مديريت بازرگاني است، از مهر 1360 به تشكيل انجمن ادبي غزل همت گمارد. «خانه ام‌ابيها»، رمان‌هاي «آدمك»، «دوست ناديده»، «بر بال‌هاي پرواز و مجموعه اشعار «مامون؛ غزل باران‌هاي سنگي» و «شبدرهاي چهار برگ» از آثار او هستند.
تاجبخش همچنين انتشار كتاب «قلم‌ها و سايه‌ها» را كه پژوهش و نگرشي در زندگي حضرت زهرا(س)است و نيز کتاب «زن، شعر و انديشه» را در كارنامه ادبی خود دارد.
چهارشنبه ۲۶ شهریور ۱۳۹۳ - ۱۰:۱۹
نظر شما