نادمی در مقدمه «والزّیتون» نوشته است: «پیش از انقلاب اسلامی، با توجه به غلبه اندیشه چپ گرایانه در فضای روشنفکری ایران، فلسطین مظهر موجودیتی مظلوم، زیر چکمههای لیبرالیسم قلمداد میشد. موجودیتی که با ویتنام و آمریکای لاتین، از حیث مظلومیت همارز بود. شاعر ایرانی، همدردی خود را با انسان فلسطینی، به صراحت یا کنایه، بدل به شعر میکرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، رویکرد مشفقانه و البته معترضانهی شعر فارسی به مساله فلسطین آهنگی پرشتاب گرفت و درد آوارگی فلسطینی در واژههای فارسی پژواکی رسا یافت... حسن شکربیگی یکی از همین شاعران است»
این کتاب 28 شعر در قالب آزاد و درباره مظلومیت مردم فلسطین در بر دارد. در شعر شماره 26 کتاب میخوانیم:
آن سال پاییز
بیشتر سرخ بود
تا پاییز
در برگها
انگار آتش کوچک شب زندهای بود که خاموش نمیشد
سالی که پدرم
در اردوگاهی در حومه دمشق پدر شد
سالی که پدرم بعد ماهها آوارگی
لا به لای گریه پسرش
خندید
سالی که مادرم بر بغضش پیروز شد
سالها بعد مرز را فهمیدم
سالها بعد فهمیدم سرزمینی داشتهایم که از زیر پایمان کشیدهاند
در تمام این سالها ماه با ما بود
با ماه دوام آوردیم
با ماه فراموش نشدنی بیتالمقدس
ساقی ناشر «والزّیتون» با شمارگان یکهزار و 100 نسخه در قطع رقعی، به بهای 25هزار ریال، در 70 صفحه است.
نظر شما