ذبیحالله پروری در گفتوگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، اظهار کرد: حدود 15 سال پیش کاغذ یارانهای در اختیار چاپخانهداران قرار میگرفت و شرایط مطلوبی برای کار فراهم بود اما پس از سرمایهگذاری چاپخانهداران در این زمینه اتحادیهها و تعاونیها به چاپخانهداران بدهکار شدند.
وی ادامه داد: این بدهکاری همچنان پا برجاست و اتحادیه چاپخانهداران استان مازندران برای بازگرداندن این سرمایه تاکنون اقدامی نکرده است.
مسوول چاپخانه هویزه درباره اجرای همایشها و نشستهای تخصصی چاپخانهداران در اتحادیه استانی گفت: مدتی است در این اتحادیه نشستهای تخصصی برای حل مشکل و ارایه ایده برگزار نمیشوند. البته در ابتدای تشکیل این اتحادیه، نشستهایی در شهر ساری برگزار شدند که آن هم با مشکل رفت و آمد برای ساکنان غرب استان مازندران مواجه شد.
وی افزود: به نظرم اتحادیه چاپخانهداران استان مازندران برای تداوم فعالیت خود باید از تمام پتانسیل موجود در استان بهره ببرد و علاوه بر توجه به خواسته چاپخانهداران، باید نشستهای مستمر با میزبانی اعضای آن در شهرهای مختلف استان مازندران برگزار کند.
پروری در ادامه درباره کارخانههای کاغذسازی استان مازندران بیان کرد: اکنون در این استان سه کارخانه کاغذسازی فعالیت میکنند که هرگز اطلاعات و کاغذی از این کارخانهها به چاپخانهداران ارایه نشده است و ما تنها سالی یکبار در نمایشگاه بینالمللی چاپ و بستهبندی تهران با عملکرد این کارخانهها آشنا میشویم.
وی گفت: پیش از این برای خرید کاغذ از این کارخانهها پرس و جو کردیم و متوجه شدیم برای تهیه کاغذ کارخانههای مازندران باید به استان تهران مراجعه کنیم. در حقیقت این کارخانهها به تامین نیاز چاپخانههای استان مازندران بیتوجهاند. البته این کاغذها نیز کاهیاند و کیفیت کاغذهای وارداتی موجود در بازار را ندارند و برای تولید دفتر یادداشت مناسباند.
این مسوول چاپخانه با ابراز ناخرسندی درباره فعالیت واحدهای خدمات رایانهای، عنوان کرد: مسوولان نسبت به فعالیت و نام این واحدها کم توجهاند زیرا آنان به راحتی در حرفه چاپخانهداران وارد شده و بر سر مغازه خود نام چاپخانه را نهادهاند. عموم هم تفاوت تخصصی و عملکرد این واحدها با چاپخانهها را نمیدانند. بنابراین، با دیدن زرق و برق این واحدها آنها را رنگی دیده و چاپخانهها را سیاه و سفید میبینند.
وی ادامه داد: خوشبختانه مسوولان اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان نظارتهای کامل و جامعی بر عملکرد چاپخانهها دارند به طوری که ما اجازه آوردن آیه شریفه «انالله و انا الیه راجعون» را در ابتدای آگهی تسلیم نداریم و میتوانیم معادل فارسی آن را بنویسیم اما واحدهای خدماتی بدون نظار مسوولان این آیه را چاپ میکنند. از جنبه دینی آوردن آیه بر آگهی ترحیم درست نیست زیرا ممکن این آگهی از دیوار بیافتد و به آن بیاحترامی شود.
پروری با بیان اینکه عده از مردم از تولید آگهی ترحیم در این چاپخانه با این شرایط ناخشنودند و سفارش آن را به خدمات رایانهایهای سطح شهر میسپارند. البته اغلب یک نسخه از آن را برای ریشخند کردن ما در نزدیکی محل چاپخانه نصب میکنند، گفت: مسوولان باید به طور قاطع و عادلانه نسبت به قوانین در چاپخانهها و واحدهای خدمات رایانهای رفتار کنند.
پنجشنبه ۱۰ بهمن ۱۳۹۲ - ۰۷:۱۷
نظر شما