چیستی تناسخ 

آن هنگام که اندیشه بشر درصدد پاسخگویی به پرسش از زندگی پس از مرگ بر می‌آمد، فراخور گستره اندیشه و ایمانش بدان پاسخی می‌داد.
دهریون و مادیون به همراه عده‌ای از اطبا بر این باورند که انسان چیزی جز هیکل مادی نیست و با مرگ، تمام وجودش به نیستی تبدیل می‌شود. در اندیشه اینان سعادت و شقاوت انسان به لذات و آلامی است که در همین دنیا چشیده‌اند.
عده‌ای از متکلمین، فقها و اهل حدیث به معاد جسمانی باور پیدا کرده‌اند. مشائیان و اکثر فلاسفه نیز بر اندیشه معاد روحانی پای می‌فشارند.
بزرگانی از مسلمانان چون غزالی، راغب اصفهانی، شیخ مفید، شیخ طوسی، سید مرتضی، علم‌الهدی وعلامه طوسی به معاد جسمانی و روحانی عقیده دارند.
در اندیشه کسانی که روح انسانی را پذیرفته‌اند اما معاد را باور ندارند، اندیشه تناسخ نمود یافته است. این گروه به دلیل باور نداشتن معاد، از توجیه نتیجه اعمال و رفتار انسان و عاقبت روح انسانی درماندند.


صفحه 143/ سودای دینداری/ عبدالحسین مشکانی سبزواری/ انتشارات صهبای یقین/ چاپ اول/ سال 1391/ 367 صفحه/ 6500 تومان