به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، تعلیقه‌نویسی پیشینه‌ای طولانی در حوزه‌های علمیه جهان اسلام دارد. بسیاری از عالمان، حاصل اندیشه‌های خود را در قالب تعلیقه بر یک متن ارایه می‌کردند و از این طریق بی‌آن‌که دچار تکرار مکررات شوند به شرح، نقد، تصحیح و تکمیل مطالب متن مورد نظر می‌پرداختند و نوآوری‌هایشان را از این طریق بروز می‌دادند.

نویسنده این تعلیقه معتقد است یکی از شیوه‌های مناسب برای مواجهه انتقای با اندیشه‌های نوپدید، روی آوردن به نگارش تعلیقه بر آثار کلاسیک و مهم اندیشمندان غربی است تا از این طریق ضمن رعایت اختصار و پرهیز از تحریف اقوال و آرا بر اساس مبانی اسلامی ـ عقلانی، حق را از باطل تمیز داد، شبهه‌ها را پاسخ گفت، مسایل را حل کرد، نکات جدید درست را پذیرفت، دعاوی نادرست را رد کرد و زمینه رشد افکار را فراهم آورد.

این اثر، تعلیقه‌ای بر کتاب «ارزش معرفت‌شناختی تجربه دینی» نوشته سی.اف دیویس است. دیویس در این اثر متاثر از آرای ریچارد سوئینبرن درباره تجربه دینی و مدافع امکان فراهم آوردن برهانی انباشتی از طریق تجربه دینی برای اثبات وجود خداوند است.

پژوهش دیویس از جدی‌ترین تلاش‌هایی است که برای تثبیت ارزش و اعتبار معرفتی تجربه دینی در غرب سامان یافته است. مولف کوشیده است دیدگاه‌های رقیب و معارض را بررسی و منصفانه نقد کند و ایرادها و چالش‌های مطرح شده در این باب را عالمانه پاسخ گوید.

کتاب دیویس در فضای فلسفه معاصر غرب و بر اساس آرای رایج در حوزه معرفت‌شناسی و فلسفه دین در آن دیار نوشته شده و متناسب با فضای فرهنگی حوزه فلسفه تحلیلی است و رنگ و بوی مسیحی نیز دارد. به همین دلیل تصمیم گرفته شد همزمان با انتشار این اثر تعلیقه‌ای نیز بر آن نوشته شود.

این تعلیقات چند هدف را دنبال می‌کنند؛ برخی از آن‌ها نقد و ردّ نظری است که در متن بیان شده و برخی، بیان موضع و دیدگاه اسلامی درباره مساله یادشده در متن کتاب، برای بسترسازی مطالعه تطبیقی دو دیدگاه است. 

بعضی مطالب این تعلیقه بیان تایید نقطه‌نظر مولف با استناد به آرای اندیشمندان مسلمان است. پاره‌ای از آن‌ها نیز بحث نسبتا مفصل و کامل‌تری درباره نظریه یا دیدگاهی است که در متن مطرح شده و ممکن است مخاطب فارسی نیازمند اطلاعات بیشتری درباره آن باشد.

آن‌چه امروزه با عنوان تجربه دینی در فلسفه دین مغرب‌زمین مطرح است و دیویس در کتاب خود می‌کوشد از آن دفاع کند و تقریر متقنی از آن ارایه دهد، برهان یا مجموعه براهینی است که در دوره جدید پس از کانت و به ویژه در نیمه دوم قرن بیستم مورد توجه فلاسفه دین قرار گرفته و در گذشته جزء ادله رسمی وجود خدا در الهیات مسیحی به شمار نمی‌آمده است.

علل توجه به برهان تجربه دینی به ویژه تقریرهای نوین آن را باید در تحولات معرفتی پدیدآمده در مغرب‌زمین در عرصه‌های گوناگون فلسفی و دین‌شناسی به ویژه مباحث جدید معرفت‌شناسی و فلسفه دین جویا شد.
رویکرد عمده فیلسوفان و متکلمان مسلمان در بحث برهان‌های وجود خداوند، بر برهان‌های مابعدالطبیعی است و اتقان و استحکام این نوع از برهان‌ها در نظر ایشان مانع از جست‌وجوی گسترده در سایر شیوه‌های ممکن برای اثبات وجود خدا شده است. از این روست که در تاریخ اندیشه اسلامی، برهانی با این سبک و سیاق نه در کتاب‌های کلامی و نه در کتاب‌های فلسفی رسمیت نیافته است.

چاپ نخست «تعلیقاتی بر ارزش معرفت‌شناختی تجربه دینی» به قلم علی شیروانی با شمارگان هزار نسخه، در 292 صفحه و به بهای شش هزار تومان از سوی انتشارت پژوهشگاه حوزه و دانشگاه منتشر شد.