به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، مجموعه شعر «بارمنفی فرشته» در 80 صفحه دربرگیرنده 36 قطعه شعر سپید نسبتا بلند است، البته چند قطعه از اشعار این دفتر کوتاه هستند.
«فعل‌های ناممکن»، «اکسیژن تاریک»، «جرم اجباری»، «از احتمالات»، «شعر من!»، «چگونه برای اشک‌ها بگرییم؟»، «نوبت پس از نوبت»، «نسیم سنگ»، «دویدن روی خط دایره»، «منجی کلمات شعر»، «ماه دهن دره!» و «بی برای چه» عنوان برخی از شعرهای این مجموعه‌اند.
در سرایش این شعرها دغدغه‌های شخصی شاعر در کنار مسایل و موضوعات اجتماعی دیده میشود و شاعر خود راوی است که به بیان دغدغه‌ها یا دیدگاه‌های اجتماعی‌اش می‌پردازد و حضور او در بیشتر شعرها دیده میشود.
مهرپویا درباره این مجموعه شعر به «ایبنا» گفت: بیشتر شعرهای این مجموعه طی سال‌های 1383 تا 1388 و با نگاهی انتقادی و اجتماعی سروده شده‌اند.
وی در توضیح جنبه انتقادی اشعارش به عنوان کتاب اشاره و تشریح کرد: فرشته همواره نمادی مثبت بوده، اما «بارمنفی فرشته» نماد چیزهایی است که یا منفی هستند و تنها سخن از مثبت بودنشان است یا به اشتباه مثبت تلقی می‌شوند. برهمین اساس در عنوان کتاب نیز سعی داشته‌ام جنبه انتقادی اشعارم را به نوعی نشان دهم.
این شاعر درباره انگیزه‌اش از چاپ این مجموعه شعر توضیح داد: سال 1383 در کنگره شعر جوان بندرعباس به عنوان نفر نخست برگزیده شدم، با وجود اين كه پیشنهادهايي برای چاپ مجموعه شعرم در آن زمان داشتم، اما از انتشار آن خودداری کردم، تا به توانایی و ظرفیتی در آثارم دستم پیدا کنم و حرفی برای گفتن داشته باشم که بتوانم آن‌را به مخاطب ارایه و از آن دفاع کنم.
وی درباره ویژگی‌های ساختاری اشعارش توضیح داد: در این شعرها نه فقط دنبال زبان و تکنیک‌های فنی زبان شعر بوده‌ام و نه تنها به مفهوم پرداخته‌ام. در حقیقت در این شعرها سعی کرده‌ام مفاهیم مدنظرم را از طریق زبان شعری مناسب ارایه کنم.
مهرپویا به ویژگی‌های تکنیکی اشعارش اشاره و تشریح کرد: معتقدم در این مجموعه تکنیک‌های جدیدی را ارایه کرده‌ام که زاده تخیل و زبان من هستند، چون این تخیل و زبان شعری با یکدیگر گره خورده و ادبیات را خلق کرده‌اند؛ چراکه زبان، محتوا و ساختار، ادبیات را می‌سازند.
وی در پایان افزود: به نظرم شعر خوب شعری است که در مقام شاعر بایستد و زمانی که شاعر آن را سرود، خودش تبدیل به شاعر شود و در خود تجزیه و تحلیل ارایه کند و ابعاد وسیعش را نشان دهد.
در نمونه شعری از این مجموعه با عنوان «ایهام سکون» مي‌خوانيم:
«کاغذ را هم مچاله کنم
با انگشتانم چه کنم؟
چه کنم که این جوهر هوس افشا شدن دارد و من...
همه چیز از یک صندلی خالی شروع شد
تا پسری که دهنش مزه‌ی تریبون گرفتُ
توی حنجره‌ها پخش
تا گلویی که در دنده‌های دختر گیر کرد
تا باور کنی
تو اتفاق عجیبی هستی
که روی یک صندلی هم می‌افتد
از صورت کوبیده‌ام به کف
به نگاه کوبیده‌ات به فرق سرم
به تو
از پایه‌های میز بالا می‌روم
بالا می‌آورم
روبه‌روی همه‌ی حرف‌هایم بالا می‌آورم
نه رهایت می‌کنم
نه صدایت
پشت میز
پشت تمام فاصله‌ها هم که باشی
دوستت دارم.»
لیلا مهرپویا متولد 1361 و فارغ‌التحصیل رشته مترجمی زبان انگلیسی است.
مجموعه شعر «بارمنفی فرشته» در 80 صفحه، شمارگان هزار نسخه و قیمت سه هزار و 200 تومان از سوی نشر بوتیمار منتشر شد.
چهارشنبه ۶ دی ۱۳۹۱ - ۰۸:۵۸
نظر شما