به گزارش خبرگزاري كتاب ايران (ايبنا)، عشاير ايران در طول تاريخ همواره نقش تاثيرگذاري در ساختار اجتماعي ـ سياسي ايران داشته‌اند و به همين دليل شناخت اين جامعه از موضوعات مهم مطرح در حوزه جامعه‌شناسي و مردم‌شناسي است.
كتاب «زمينه جامعه‌شناسي عشاير ايران» تحقيقي درباره جامعه عشاير ايران است كه در شش فصل تهيه و تنظيم شده است. اين فصل‌ها عبارتند از «زندگي كوچ‌نشيني در ايران»، «كوچ و اسكان از ديدگاه بوم‌شناسي و اجتماعي ـ سياسي»، «عشاير در تاريخ»، «توزيع جغرافيايي ايلات و عشاير ايران»، «ساختار اجتماعي جامعه عشايري ايران» و «جمعيت عشاير كوچنده ايران».
فصل نخست اين كتاب به تعريف برخي مفاهيم مهم و اصلي بحث عشاير از جمله كوچ و كوچ‌نشيني پرداخته و تاريخچه كوچ‌نشيني ايران را مرور مي‌كند. مباحثي از جمله زندگي چادرنشيني و ده‌نشيني همراه با انواع كوچ در فصل دوم توضيح داده شده‌اند.
فصل سوم اين كتاب مرور مختصري بر عشاير ايران در تاريخ دارد. در اين فصل آمده است: «در قرن هفتم سپاه اتابكان فارسي از «كرد» و «لر» بودند و شبانكاره‌ها كه در صحراي «رون» به پرورش اسب اشتغال داشتند پيش از ظهور اسلام از اسپهدان فارسي به شمار مي‌رفتند.»
در فصل چهارم اين كتاب توزيع عشاير در نقاط مختلف كشور، به‌ويژه استان كهگيلويه و بويراحمد بررسي شده است. در اين فصل تمامي ايل‌هاي ايراني از جمله بهمني، بابويي، چرام، بختياري و شاهسون از نظر تاريخي و جغرافيايي بررسي شده‌اند.
تقسيم كار در خانواده عشايري، بنكو (يكي از واحدهاي اجتماعي در جامعه عشايري) و جمعيت ايلات و عشاير ايران در فصل پنجم مورد بحث و بررسي قرار گرفته است. فصل پاياني اين كتاب نيز ويژگي‌هاي مختلف جامعه عشاير ايران، از جمله وضعيت سواد، اشتغال به تحصيل و وضعيت ازدواج را بر اساس آمار مركز ايران بررسي مي‌كند.
كتاب «زمينه جامعه‌شناسي عشاير ايران» نوشته علي‌اكبر نيك‌خلق و عسگري نوري با شمارگان سه هزار و 100 نسخه، 176 صفحه و بهاي چهار هزار تومان از سوي نشر چاپخش منتشر شده است.
جمعه ۱۲ خرداد ۱۳۹۱ - ۱۰:۴۴
نظر شما