مهدی کاموس در گفت و گو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) اظهار کرد: پرداختن به ادبیات دفاع مقدس به دلیل این که بخشی از تاریخ ما را تشکیل داده و به دلیل این که دفاع مقدس یکی از درخشان‌ترین موضوعات تاریخی این مرز و بوم به شمار می‌آید، ضروری است.

وی افزود: حجم و میزان آثار چاپ شده در زمینه دفاع مقدس کم نیست اما هرچه از جنگ دورتر شویم، پرداختن به آن ممکن‌تر می‌شود؛ به بیان دیگر وقتی از جنگ فاصله می‌گیریم داستان‌های ما عمیق‌تر و تاثیرگذارتر می‌شود و از این روست که می‌توان آثار قابل توجهی منتشر کرد.

نویسنده «مبانی زندگی‌نامه‌ی داستانی» ادامه داد: داستان دفاع مقدس جای کار بسیاری دارد، گستره کار در زمینه داستان نویسی دفاع مقدس به حدی وسیع است که هرچه به آن پرداخته شود، باز به عمق آن نرسیده‌ایم. در دفاع مقدس زوایای پنهان کشف نشده‌ای وجود دارد که باید به آن پرداخته شود.

وی تاکید کرد: به طور مثال وصیت‌نامه‌های شهدا معتبرترین و مردمی‌ترین اسناد دفاع مقدس هستند و تا کنون آن گونه که شایسته است مورد توجه قرار نگرفته‌اند.

این نویسنده تاکید کرد: دفاع مقدس و هشت سال جنگ تحمیلی یادآور رشادت مردانی است که برای حفظ تمامیت ارضی میهن با تمام وجود جنگیدند و نگذاشتند یک وجب از خاک کشور به یغما رود و این در حالی بود که در دویست سال اخیر، در هر جنگی که انجام شد، بخشی از خاک کشورمان به تاراج رفت.

کاموس گفت: در مقطعی نحوه ارتباط برقرار کردن این گونه داستان‌ها با مخاطب بسیار خوب بود، اما در حال حاضر نوع نگاه و سلیقه مردم در سطح و موضوع دیگری از جنگ است که به زوایای دیگری از آن می‌پردازد.

وی با اشاره به ویژگی‌های آثار دفاع مقدس یادآور شد: در نوشتن داستان‌های دفاع مقدس تا حدودی اغراق وجود دارد. البته کتاب‌هایی هم هستند که در آنها به هیچ وجه اغراق به کار گرفته نشده است.

نویسنده «با خدا مشورت کن» عنوان کرد: علت باور نکردن برخی وقایع داستان برای خواننده این است که برای کسی که به شهادت می‌رسد، هاله‌ای از قداست در نظر گرفته و گذشته و حال او یک دست می‌شود.

وی افزود: نوعی نگاه خاص به شهدا داریم که این نگاه به کیفیت کتاب‌هایی که در زمینه خاطرات دفاع مقدس نوشته شده است، لطمه وارد می‌کند.

کاموس گفت: تخیل بیشتر در رمان‌ها و داستان‌های دفاع مقدس وجود دارد که آن هم طبیعت نوشتاری این گونه نوشته‌های ادبی است.