به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، دکتر پریسا کدیور، پژوهشگر تاریخ درباره تقارن ماه مبارک رمضان با جشن نوروز گفت: به بهار که نزدیک می‌شویم،  همه به جنب و جوش می‌افتند. بی‌قراری توام با انتظاری در جامعه موج می‌زند. انتظاری که از جنس دلخوشی نیست، بلکه از کورسویی از امید برخاسته است. هر چه زمستان سردتر و طولانی‌تر باشد، نبض امید از اعماق تاریکی و سرما، زنده‌تر می‌زند برای رسیدن به بهار؛ تا به قول حافظ «چو غنچه گرچه فروبستگی ست کار جهان»، «بهار گره‌گشا» بیاید و عوض کند اوضاع جهان را. بهار امسال توأمان بهار رمضان شده است. گویا خدا نیز دانسته است که برای روییدن برگ سبزی در شوره‌زار یأس دل‌هایمان به چیزی بالاتر از باران بهاری و شکوفه‌های سیب و گیلاس درختان نیاز داریم. رحمت وعده داده شده‌اش به بردباران می‌خواهد و شاید معجزه‌ای که از سجاده دعاهایمان در تنهایی سحرها برخیزد.



وی افزود: به عنوان پیشنهاد مطالعه به علاقه‌مندان حوزه تاریخ معاصر در تعطیلات نوروز کتاب «جامعه‌نگاری عهد قاجار» را پیشنهاد می‌کنم. این کتاب به کوشش من از سوی نشر ققنوس به چاپ رسیده است. از آن رو که این کتاب از منظر متفاوتی به این دوره تاریخی پرداخته است؛ تاریخ اجتماعی و زندگی روزمره مردم در دوران قاجار است و به این امر کمتر پرداخته شده و مهجوری در تاریخ‌نگاری ایران است. بنابراین، این کتاب نه تنها دریچه تازه‌ای به روی علاقه‌مندان به حوزه تاریخ‌نگاری می‌گشاید، بلکه به جرئت می‌توانم بگویم که آشنایی با نظام طبقاتی، ساختار اقتصادی و شهری در دوره قاجار، خلق و خوی ایرانیان آن دوره، اعیاد و آیین‌های ملی و مذهبی آنان، پوشش و آرایش مردان و زنان و آداب و رسوم قائم بر حوزه‌های مختلف زیست آنان، مانند: مهمانی و سفر و ازدواج و سوگواری، تغذیه و بهداشت و درمان خوانندگان را هیجان‌زده خواهد کرد. ضمن آنکه نثر روان و شرح جزییات کم نظیر  در  روایت‌های مستند از شیوه زندگی مردم، مخاطب کتاب را پیش از آنکه خواننده سطور تاریخی کند، به لذت تماشای جامعه قاجار می‌رساند.



پریسا کدیور بیان کرد: کتاب دیگر که به نظر من برای مطالعه در روزهای تعطیل نوروز مناسب است، کتاب «این جا تهران است» از منصوره اتحادیه که از سوی نشر تاریخ به چاپ رسیده است. این کتاب قائم بر تاریخ اجتماعی شهر تهران  است و از معدود کتاب‌هایی است که حوزه‌های مختلف تجربه زیستی جامعه را در یک برهه از زمان (‌قاجار) در جغرافیای شهری بررسی می‌کند. این کتاب مجموعه مقالاتی را درباره تهران دربرمی‌گیرد.



وی در ادامه گفت: کتاب دیگری که پیشنهاد می‌کنم، کتاب «تجدد بومی و بازاندیشی تاریخ» است به کوشش محمد توکلی طرقی که از سوی انتشارات پردیس به چاپ رسیده است. این کتاب در دوره‌ای نوشته شد که جانمایه بیشتر روایت‌های رایج تجدد ایرانی نالش «نداشتیم» و «نبودیم» و جویش کشف رموز «عقب‌ماندگی»، «عقب‌افتادگی» و «خواب غفلت» کشور و ملت بود. راویان روایت ناتوانی‌ها و ناکامی‌های تجدد ایرانی تجدد را آهنگ از پیش ساخته استادانی فرنگی می‌پنداشتند که ایرانیان به سوغات از فرنگ آورده و در سازها و دستگاه‌های زندگی ایرانی، نابلدانه و پرغلط می‌خواندند و می‌نواختند. بدآهنگی تجدد ایرانی مایه اخلاقی این شبیه‌نگاری‌ها بود. اگرچه راویانی همچنان به ذکر مصیبت تجدد بر این روال مشغولند، در دو دهه گذشته تاریخ‌شناسان با توجه به اسناد و مدارک تاریخی رفته‌رفته روایت‌هایی را دریافته‌اند که تجدد را آهنگ از پیش ساخته استادان فرنگی و کالای وارداتی و عاریتی اروپایی فرض نمی‌کند. تجدد بومی و بازاندیشی تاریخ فرآورده چنین کوششی است.