سرویس استان‌های خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - جمال مدیرشانه‌چی، نویسنده و محقق: خطه خراسان، این سرزمین پربار فرهنگ و ادب فارسی، همواره جایگاه پرورش چهره‌های درخشانی بوده که فروغ علم و هنرشان، پهنه ایران را تابان کرده است. از فردوسی نامدار تا عطار نیشابوری و اسدی توسی و خواجه نظام‌الملک توسی و… این خاک، افراد ارزشمندی را در آغوش خود پرورده که اسم‌شان با هویت ایرانی عجین شده است.

این گنجینه محدود به گذشته نیست. در عصر حاضر نیز خراسان رضوی، شاعران، نویسندگان و متفکرانی را به جامعه معرفی کرده که هر کدام به نوبه خود، سهم بسزایی در شکوفایی فرهنگ و ادب این سرزمین داشته‌اند. نامدارانی چون محمدرضا شفیعی کدکنی، ملک‌الشعرای بهار، اخوان ثالث، بدیع‌الزمان فروزانفر و بسیاری دیگر که با اندیشه و آثار فاخر خود، نه تنها زبان فارسی را حفظ کرده‌اند، بلکه تصویری جامع از دغدغه‌ها، آرزوها و مسائل روزگار خود را نیز ارائه داده‌اند. مجموعه مقالات «معرفی بزرگان معاصر ادبی خراسان» قصد دارد هر سه‌شنبه، به معرفی یکی از این مفاخر ادبی معاصر بپردازد و فرصتی نو برای آشنایی با آثار و اندیشه‌هایشان فراهم کند.

محمود رامیار، محقق، نویسنده، پژوهشگر، قرآن پژوه و استاد دانشکاه فردوسی مشهد، به سال ۱۳۰۱ در مشهد دیده به جهان گشود.پدرش محمد حسین و مادرش بتول در تربیت وی بسیار کوشا بودند.نام خانوادگی این خاندان رشتی‌زاده بود که محمود در ۳۵ سالگی آن را به رامیار تغییر داد.

وی تحصیلات خود را در مدارس مشهد آغاز کرد و در اواخر حکومت رضاخان بود که تحصیلات سه سال آخر دبیرستان را به پایان رساند. رامیار در سال ۱۳۲۳ بخاطر خط خوشی که داشت، متقاضی شغل تندنویسی در مجلس شورای ملی می‌شود او ابتدا به صورت کارمند موقت و پس از آن به استخدام رسمی اداره تند نویسی مجلس شورای ملی درآمد.

رامیار در سال ۱۳۲۵ دیپلم خود را اخذ کرد و پس از چندی ضمن کار در مجلس شورای ملی، برای تحصیل در رشته حقوق (الهیات) وارد دانشگاه تهران شد و توانست لیسانس خود را در این رشته اخذ کند. او سپس در سال ۱۳۲۹ به خدمت سربازی رفت و پس از ان مجدداً به شغل سابق خود در مجلس بازگشت.

رامیار در همین ایام برای ادامه تحصیل به دانشگاه تهران رفت و در سال ۱۳۳۵ به دریافت مدرک فوق لیسانس علوم سیاسی از این دانشگاه نائل آمد. وی تا دوره دکتری به تحصیل در این رشته ادامه داد ولی از ارائه پایان نامه دکتری خود به دانشگاه امتناع ورزید.او در اواسط دهه چهل شمسی از یک فرصت مطالعاتی استفاده کرد و برای مطالعه درباره روش قانون گذاری و طرز تدوین مجموعه های قوانین و وضع سازمان‌های اداری پارلمان‌های اروپای غربی، وارد کشور فرانسه شد و حدود شش ماه در پاریس اقامت گزید. او در این مدت علاوه بر انجام ماموریت خود، اولین ترجمه از کتاب «در آستانه قرآن» اثر رژی بلاشر را نیز به انجام رساند. شخصیت علمی و پژوهشی رامیار باعث شد تا وی در مدت کوتاهی که در پاریس اقامت داشت با دقت نظر بالا، دست به پژوهش‌های ناب و مبتکرانه بزند.

محمود رامیار در سال ۱۳۴۷ و پس از بازگشت به میهن، به وزارت علوم و آموزش عالی منتقل شد و اندکی بعد به دانشگاه مشهد امد، رامیار ضمن عهده‌دار شدن معاونت اداری و مالی دانشگاه مشهد، به ریاست دانشکده الهیات و معارف اسلامی مشهد نیز منصوب گشت. او در طول ۱۱ سال حضور در دانشگاه مشهد منشا خدمات فراوانی برای این دانشگاه شد هنوز دو سال از حضور وی بر ریاست دانشکده الهیات مشهد نگذشته بود که در اسفند ۱۳۴۸ با کوشش‌های فراوان خود توانست کنگره جهانی هزاره شیخ طوسی را که به مناسبت هزارمین سال تولد شیخ الطائفه محمد بن حسن طوسی تشکیل شده بود را در دانشگاه مشهد برگزار کند که طی آن صدها شخصیت برجسته علمی از داخل و خارج از کشور از جمله پروفسور وات، اسلام شناس اسکاتلندی و چارلز جی، ادامز، مدیر تحقیقات اسلامی دانشگاه مک گیل کانادا، به دانشگاه مشهد دعوت شدند و در این گردهمایی با شکوه به ایراد سخنرانی پرداختند این همایش در زمان خود یکی از با شکوه‌ترین همایش‌های بین‌المللی در دانشگاه‌های ایران محسوب می‌شد.

رامیار در مهرماه سال ۱۳۵۲ از ریاست دانشکده کناره‌گیری کرد و به ادینبرو اسکاتلند رفت و در تیرماه ۱۳۵۶ با ارائه رساله‌ای با عنوان، احوال و آثار شیخ طوسی به عنوان رهبری شیعی، موفق به اخذ دکترای خود از دانشگاه ادینبرو اسکاتلند گردید.

معاونت دانشگاه مشهد، احداث ساختمانی در دانشگاه مشهد برای دانشکده الهیات مشهد و ریاست آن دانشکده، افتتاح و راه اندازی و ریاست چاپ و انتشارات دانشگاه مشهد و همچنین تاسیس نشریه پژوهشی دانشکده الهیات و تاسبس بخش خطی کتابخانه دانشکده الهیات مشهد، از دیگر خدمات، ابتکارات و خلاقیات های وی در دوران کوتاه حضورش در این دانشگاه بود.

از دکر محمود رامیار به غیر از کتاب «تاریخ قرآن» که مجموعه‌ای ارزشمند از دانش‌های قرآنی است که برگزیده دومین دوره کناب سال کشور نیز شد، کتاب‌های ارزشمند دیگری چون، فهارس القرآن، الفهرست، کشف الایات الفبایی یا فهرس الالفاظ وترجمه کتاب در آستانه قران، اثر رژی بلاشر را نیز بزیور طبع رساند.

محمود رامیار پس از انجام خدمات فراوانی که برای دانشگاه مشهد به انجام رساند، در سال ۱۳۵۸ از این دانشگاه با درجه استادی بازنشست گردید و مدتی بعد به تهران رفت و نمایندگی مردم تهران در خبرگان قانون اساسی را نیز بر عهده گرفت وی اوایل سال ۱۳۶۳ برای درمان بیماری وخیم خود، عازم کشور انگلیس شد و سرانجام در بیستم شهریورماه ۱۳۶۳ به علت ابتلا به سرطان دیده از جهان فرو بست و در قبرستان مسلمانان شهر ادینبرو (مرکز اسکاتلند) ارام گرفت.

در دیماه سال ۱۳۹۸ در چهارمین شب از سلسله شب های بخارا و به همت انجمن اثار و مفاخر دانشگاه فردوسی، شب محمود رامیار با حضور گسترده استادان و پژوهش‌گران نامدار کشور در سالن شیخ طوسی دانشکده الهیات مشهد برگزار شد و سخنرانان برجسته‌ای از دانشگاه‌های محتلف در باب شخصیت محمود رامیار به ایراد سخن پرداختند.