چهارشنبه ۳۰ مهر ۱۴۰۴ - ۰۹:۵۴
شش روز در محاصره؛ روایت ایستادگی در شیار نی‌خزر

محاصره رزمندگان تیپ نبی اکرم(ص) تا شش روز ادامه داشت؛ آب، آذوقه و مهماتشان به پایان رسید. تعدادی از آنان که مجروح شده بودند، به شهادت رسیدند و گروهی دیگر در روز هفتم به اسارت نیروهای بعثی درآمدند.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ عملیات عاشورا با رمز «یا اباعبدالله الحسین (ع)»با طراحی و فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و مشارکت ارتش جمهوری اسلامی ایران از ۲۵ تا ۳۰ مهر در محور ایلام میمک اجرا شد و به بخش عمده‌ای از اهداف خود دست یافت. ارتفاعات میمک، قبل از آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در ۲۱ شهریور ۱۳۵۹ به اشغال ارتش عراق درآمد. نوزدهم دی ۱۳۵۹ در عملیات «ضربت ذوالفقار» قسمتی از ارتفاعات میمک آزاد شد. اما ارتفاعات میمک (فصیل و گرکنی) همچنان در اشغال عراق باقی ماند که به منظور آزادسازی این مناطق عملیات عاشورا طراحی و اجرا شد.

منطقه میمک سراسر پوشیده از شیارها و بلندی‌های پراکنده است. در حد فاصل بین تنگه بینا و تنگه بیجار ارتفاعات تقریباً بلندی قرار دارد که بلندترین آن‌ها کوه میمک است و از اشراف کافی بر مناطق اطراف برخوردار است. منطقه عملیاتی عاشورا، محور ایلام_صالح‌آباد مشخص شد. این منطقه از شمال به سومار (محل انجام عملیات مسلم‌بن‌عقیل در ۹ مهر ۱۳۶۱)، از جنوب به ارتفاعات شینو، شورشیرین و کانی‌سخت در مهران (محل انجام عملیات والفجر ۳ در ۷ مرداد ۱۳۶۲) و از شرق به جاده ایلام صالح‌آباد و از غرب به دشت هلاله منتهی می‌شد شناسایی معابر وصولی عراقی‌ها در مدت زمانی کوتاه صورت گرفت. پس از آن عملیات از سه محور: ارتفاعات گرکنی و بانی‌تلخاب، ارتفاعات فصیل و یال‌میمک و فرورفتگی میمک طراحی شد. حرکت نیروهای ایرانی از صبح روز ۲۴ مهر ۱۳۶۳ انجام شد. در مسیر حرکت، به مدد طوفان شدیدی که از ساعت ۷ صبح آغاز شد و تا بعد ازظهر ادامه داشت، نیروهای عراقی متوجه نقل‌وانتقال نیروهای ایرانی نشدند. سرانجام عملیات عاشورا، بامداد بیست و پنجم مهرماه با رمز «یا اباعبدلله الحسین (ع)» آغاز شد.

عملیات عاشورا تحت امر قرارگاه سلمان سازماندهی و اجرا شد. قرارگاه سلمان، قرارگاه فرعی از قرارگاه نجف بود که چند یگان از جمله لشکر ۵ نصر به فرماندهی محمد باقر قالیباف، تیپ ۲۱ امام رضا (ع) به فرماندهی اسماعیل قاآنی، تیپ نبی اکرم (ص) به فرماندهی اسدالله ناصح و لشکر ۸۱ کرمانشاه از ارتش تحت امر آن بودند. جبهه میمک درحدفاصل سومار تا مهران به چهار قسمت فجر ۱ تا فجر ۴ تقسیم شد.

فجر ۱: از رودخانه تلخاب به سمت راست با هدف تصرف ارتفاع‌بان، تلخاب، گلم‌زرد، قلالم و سه‌تپه. حد عملیاتی تیپ انصارالحسین و تیپ ۱ از لشکر ۸۱ زرهی ارتش.

فجر ۲: حد عملیاتی تیپ ۲۱ امام رضا به اضافه تیپ ۳ از لشکر ۸۱ کرمانشاه با مأموریت تصرف ارتفاعات گرکنی و کاسه کاف.

فجر ۳: حد عملیاتی تیپ امام صادق از لشکر ۵ نصر به اضافهٔ گردان ۲ ارتش با مأموریت تصرف ارتفاعات فصیل و یال شمالی میمک.

فجر ۴: حد عملیاتی تیپ نبی اکرم با مأموریت عملیات در فرورفتگی میمک موسوم به شیار نی خزر.

لشکر ۵ نصر در محور ارتفاع فصیل به هدف رسید و تا ساعت نه صبح بخش عمده ارتفاع را پاکسازی کرد. در محور شمالی (گرگنی)، یک جناح به سمت دشمن داده بود و بعثی‌ها از ارتفاع‌بان روی گرکنی دید و تیر داشتند. آن‌ها پاتک سنگینی را آغاز کردند و محمد باقر قالیباف، فرمانده لشکر ۵ نصر از حسین همدانی، فرمانده تیپ انصار الحسین خواست که گردانی را برای تقلیل فشار لشکر نصر ۵ اعزام کند. آن‌ها نیز حسن ترک را به عنوان فرمانده محور تیپ به همراه گردان حضرت ابوالفضل فرستادند. گردان حضرت ابوالفضل، روی تپه شهدا در محور فیصل مستقر شدند و حسن ترک، نیز از روی نقشه نقطه آماج‌هایی را برای سد آتش مقابل تانک‌های دشمن مشخص کرد. او از فرمانده گردان ادوات و توپخانه خواست که آتش‌بارهایشان را به سمت اهداف معین شده روانه کند. سر انجام با مقاومت گردان حضرت ابوالفضل، موفق شدند ارتفاع گرگنی را تصرف کنند.

شب اول عملیات در محور شیار نی‌خزر، تعدادی از رزمندگان تیپ نبی اکرم (ص) به شهادت رسیدند و گروهی نیز در محاصره دشمن گرفتار شدند. اسدالله ناصح، فرمانده تیپ، از حسین همدانی، فرمانده تیپ انصار الحسین، درخواست کرد تا گردانی را برای شکستن حلقه محاصره چهل نفر از بچه‌های کرمانشاه به شیار نی‌خزر اعزام کنند. گروهی از گردان علی‌اکبر (ع) مأمور نفوذ به محاصره شدند، اما پس از شناسایی منطقه، به این نتیجه رسیدند که نفوذ به شیار ممکن نیست. شامگاه روز سوم، تعدادی از گردان تیپ انصار الحسین به همراه محمد طالبی به طرف شیار نی‌زارها رفتند. آنها پیشروی مختصری داشتند، اما شرایط بسیار دشوار بود و نیروها نتوانستند خط دشمن را بشکنند و به نیزارها برسند. محاصره رزمندگان تیپ نبی اکرم (ص) تا شش روز ادامه داشت؛ آب، آذوقه و مهماتشان به پایان رسید. تعدادی از آنان که مجروح شده بودند، به شهادت رسیدند و گروهی دیگر در روز هفتم به اسارت نیروهای بعثی درآمدند.

سرانجام، پس از چند روز درگیری بین طرفین، مواضع متصرفه تأمین شد و نتایجی از جمله بازپس‌گیری بیش از ۵۰ کیلومتر مربع از مناطق اشغالی، تصرف بخش مهمی از ارتفاعات منطقه (فصیل – گرگنی)، آزاد شدن جاده مرزی خودی، کشته و زخمی شدن حدود ۱۵۰۰ نفر از نیروهای دشمن، به اسارت درآمدن ۱۹۰ نفر، انهدام چندین دستگاه تانک و خودرو نظامی حاصل شد.

منابع:
__ کتاب «فانوسی که افسانه نبود»،حمید حسام، انتشارات سوره مهر
__ کتاب «روزشمار جنگ ایران و عراق، کتاب سی و سوم: تجدید رابطه آمریکا و عراق»، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

پربازدیدترین

تازه‌ها

پربازدیدها