یاسر موحدفرد در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، با اشاره به اینکه پنجمین جشنواره ملی با همکاری نهادهای مختلف به‌ویژه وزارتخانه‌های فرهنگ و ارشاد اسلامی و میراث فرهنگی در حال برگزاری است، عنوان کرد: این جشنواره محورهای مختلفی را دربردارد و مخاطبان آن در رشته‌های مختلف پژوهشی، هنری و ادبی از نسل‌های گوناگون هستند.

وی با بیان اینکه رونمایی از هفت کتاب با نام‌های «فردوسی‌نامه»، «تاریخ ناشناخته ایران»، «شاهنامک»، «از حکمت فارابی تا حکمت فردوسی»، «هفت خوان رستم دستان»، «سیصدوشصت‌وپنج روز با شاهنامه فردوسی» و «تاریخ تمدن گمشده ایران» از جمله برنامه‌های پنجمین جشنواره ملی حکمت فردوسی است، توضیح داد: کتاب «شاهنامک» کار ویژه‌ای با سرفصل‌های نوین است و در آن بیت‌هایی آمده که بحث‌های آموزشی و نمایشی نیز دارند و مطالب آن شامل دو بخش کلی است؛ بخش اول شامل حوزه‌های خردشناسی، مردم‌شناسی و دین‌شناسی است و بخش دوم به پژوهش در شاهنامه اختصاص دارد. کتاب «شاهنامک» ویژه کودکان و نوجوانان است و کتاب دیگر که ویژه بزرگسالان تدوین شده «سیصدوشصت‌وپنج روز با شاهنامه فردوسی» است که متنی متفاوت از شاهنامک دارد.

موحدفرد افزود: در کتاب «تاریخ تمدن گمشده ایران» برای نخستین بار مطالب کتاب «جاویدان خرد» عرضه شده که شامل آموزه‌های اخلاقی و دینی هوشنگ پیشدادیان است و می‌توان آن را کهن‌ترین کتاب ایران و جهان در این حوزه دانست. همچنین تلاش شده بخش‌های مرتبط با مطالب شاهنامه از کتاب‌های اوستا، مینوی خرد، بندهش و گات‌ها بازنویسی شود. این مطالب گویای آن است که داستان‌های شاهنامه حقیقت تاریخی دارند و ما تلاش کرده‌ایم از مطالبی که در کتاب‌هایی از جمله تاریخ طبری، تاریخ بلعمی و آثار ابن خلدون، گردیزی و فارسنامه وجود دارد برای بررسی تاریخ پیشدادیان استفاده کنیم. در کتاب «هفت خوان رستم دستان» نیز که نخستین دفتر پژوهشی هنر شاهنامه و نقالی به حساب می‌آید تلاش شده روایت‌های خواندنی از جنگاوری کیکاووس تا هفت خوان به صورت پارسی‌نگاری آورده شود.

وی همچنین درباره کتاب «فردوسی‌نامه» توضیح داد: این کتاب اثری مرجع در شناساندن فردوسی است که بر اساس کتاب‌های کهن تاریخی از جمله چهارمقاله و یوسف و زلیخا نوشته شده و بخشی از آن به بازنویسی دیباچه شاهنامه ابومنصوری و قسمتی از شاهنامه بایسنقری و بخشی از ظفرنامه اختصاص دارد.

موحدفرد به «تاریخ ناشناخته هنر ایران» نیز اشاره کرد و گفت: در این کتاب تلاش شده تا پیشینه فلسفه هنرهای ایرانی از روزگار باستان تا دوران معاصر بررسی شود و تلاش کرده‌ایم به تمدن‌هایی بپردازیم که کمتر در کتاب‌ها به آنها اشاره شده و به صورت سنگ‌نوشته و دیوارنوشته بوده‌اند. از جمله به تمدن آرتا که زیر تمدن جیرفت کشف شده اشاره کرده‌ایم که کلمه آرت به معنای هنر در زبان انگلیسی از آن گرفته شده است. این تمدن دارای خط رسمی هم بوده که صورت اشکال هندسی نوشته می‌شده است. در این کتاب همچنین به آثار تمدنی فاخر ایران اشاره شده و اثبات کرده‌ایم زیر خلیج فارس کنونی تمدن پارسی بوده که محل وفاق اقوام مختلف به شمار می‌رفته است. مجموعه‌ای از نژادهای مختلف در آن کنار هم زندگی می‌کرده‌اند و با اشاره به آثار تمدنی موجود در غارهای ایران نشان داده‌ایم که تمدن ایران قدمتی ۴۷۵ هزارساله دارد. همچنین نشان داده‌ایم که منشأ هنرهای مدرن از جمله سینما و بسیاری از هنرهای نمایشی، معماری، نقاشی، موسیقی و ادبیات به ایران باستان بازمی‌گردد. شاهدیم که بسیاری از نمادها و آرم‌های شرکت‌های معتبر جهان به عنوان نمونه شرکت خودروسازی از نمادهای ایرانی گرفته شده و شاید کمتر کسی بداند که منشأ هنر گرافیک ایرانی است.

وی به رونمایی کتاب «از حکمت فارابی تا حکمت فردوسی» نیز اشاره کرد و توضیح داد: در این کتاب تلاش کرده‌ایم که به بررسی آرمان‌شهری فارابی و آیین شهریاری فردوسی بپردازیم و با بهره‌گیری از جستارهای شاهنامه‌پژوهان بزرگ ایران و جهان تلاش شده که مطالب مفیدی جمع‌آوری شود. با توجه به تاکید مقام معظم رهبری که فرمودند باید حکمت فردوسی استخراج شود سه دسته‌بندی کلی در این کتاب انجام شده در قسمت اول به خداشناسی در قسمت دوم به شهریاری و در بخش نهایی نیز به آموزه‌های اخلاقی پرداخته شده است. فردوسی از اوستا و نیز قرآن و آموزه‌های روایی و اخلاقی کتاب‌های مقدس الهام گرفته و با توجه به مطالب مندرج در شاهنامه که اندیشه علوی را همراه دارد می‌توان گفت شیعه بوده است.

دبیرکل بنیاد فردوسی خبر داد: قرار است این کتاب‌ها در چهار نشست پژوهشی با میزبانی خانه کتاب و ادبیات ایران روزهای ۲۹ و ۳۰ شهریور و یکم و دوم مهر رونمایی شوند.

وی همچنین گفت: به‌زودی مجموعه مقاله‌های پژوهشی درباره فردوسی و شاهنامه در کتاب «شاهنامه‌پژوهی» عرضه خواهد شد. دو دفتر از این اثر آماده چاپ است که اولی به زیبایی‌شناسی در شاهنامه فردوسی اختصاص دارد و دفتر دوم جایگاه بانوان را در شاهنامه بررسی کرده است.