سرویس مدیریت کتاب خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) _ ساره گودرزی: با شروع تجاوز رژیم صهیونیستی به مرزهای ایران، فارغ از ادعای پُرطمطراق سران این رژیم مبنی هدف آسیب رساندن به مردم عادی و مناطق مسکونی نیست اما خانه‌ها و مغازه‌ها و محل کسب بسیاری از مردم آسیب دید.
چاپخانه‌های زیادی در نقاط مختلف تهران دچار خسارت شد و حاصل سال‌ها تلاش و زحمت‌کشان این صنعت از بین رفت. اگرچه به ادعای رژیم، حملات فقط نقطه‌زنی بود اما مروری بر تصاویر ویرانی چاپخانه‌ها، بندهای سوخته شده کاغذ، کتاب‌های برگ برگ شده، ماشین‌های چاپی که حالا اسقاطی شده‌اند همه و همه چیز دیگری را روایت می‌کنند
چاپخانه‌هایی که حاصل تلاش و زحمات دو سه نسل فعالان صنعت چاپ کشور اعم از چاپ و لیتوگرافی و صحافی بود، زیر به اصطلاح نقطه‌زنی‌های! رژیم غاصب صهیونیست از بین رفتند و دسترنج سال‌ها تجربه لابلای زبانه‌های آتش دود شد. در این صحنه‌ها می‌توان لباس نیمه سوخته کارگرانی را دید که هنوز به لبه پنجره آویزان مانده‌اند، یا صفحاتی از نشریات و مجلاتی که خوانندگان را چشم به راه گذاشتند.
طبق اطلاعات و آمار به دست آمده خبرنگار ایبنا، در پی نقض تمامیت سرزمینی و حاکمیت ملی ایران، هشت چاپخانه و لیتوگرافی به طور گسترده آسیب دیدند، میزان این آسیب‌ها متغیر بودند از ۳۰ درصد تا ۱۰۰ درصد تخریب کامل ساختمان و دستگاه‌ها. در شرایطی که صنعت چاپ کشور با چالش‌ها و مشکلات ریز و درشتی دست و پنجه نرم می‌کند، چنین حوادث و رویدادهایی تاثیر مستقیم بر کسب و کار فعالان این حوزه می‌گذارد.
سخت است اما ادامه می‌دهیم...
به دنبال اقدامات تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی علیه ایران، در اتحادیه چاپخانه‌داران تهران، ستاد پشتیبانی و کمک‌رسانی به آسیب‌دیدگان تشکیل و قرار شد که میزان خسارت هر واحد ازسوی کارشناسان بررسی شود. یکی از چاپخانه‌هایی که در حوادث آسیب زیادی دیده است، چاپ «زیتون» است، چاپخانه‌ای که سال ۱۳۶۷ فعالیت خود را در حوزه چاپ و بسته‌بندی آغاز کرده است. مهدی صاحب زمانی، مدیر این مجموعه با اشاره به حمله رژیم اسرائیل در نیمه شب چهارشنبه ۲۸ خرداد، گفت: علاوه بر آسیبی که بر فضای کلی کار وارد شده، دستگاه‌ها و ماشین‌آلات نیز به شکل جدی آسیب دیده‌اند.
وی در این زمینه توضیح داد: دستگاه لیتوگرافی، هایلبرگ تک برگ و سلفون‌کشی آسیب جدی دیده‌اند و روشن نمی‌شوند و ماشین‌های دیگر نیز باید تعمیر شوند تا بتوانیم کار خود را آغاز کنیم.
صاحب زمانی با اشاره به آسیب چاپخانه «مرداس» که در جوار این مجموعه قرار دارد، گفت: این چاپخانه متعلق به پسرم است از سال ۱۳۹۲ فعالیت خود را آغاز کرده و این چاپخانه نیز آسیب‌های زیادی دیده است؛ مشغول آماده‌سازی و رسیدگی به فضای کلی و دستگاه‌ها هستیم.
به گفته وی، در بررسی‌های اولیه خسارت‌ها برای هر مجموعه بیش از ۵میلیارد تومان فقط برای ماشین‌ها محاسبه شده و برآورد هزینه دیوارها و سقف و شیشه‌ها و تجهیزات سرمایشی – گرمایشی و رایانه‌ها نیز باید جداگانه محاسبه شود.
صاحب‌زمانی درباره برنامه روزهای آتی این چاپخانه گفت: برآورد دقیقی نمی‌توان از کل هزینه‌ها و خسارت داد، خصوصاً در شرایط اقتصادی کنونی این موضوع سخت است اما برای کشورمان ادامه می‌دهیم، کار بازسازی را هم آغازکردیم و امیدواریم به زودی به روال عادی کار برگردیم، چون کلی سفارش چاپ و چک داریم.. باید ادامه داد.
هیچ برآوردی از هزینه‌ها نداریم...
کمی آن‌سوتر، به چاپخانه «گل آذین» می‌رویم که از سال ۱۳۸۸ به همت زنده‌ِیاد اصغر نعمتی تاسیس شده است. این چاپخانه هم در حملات نیمه شب چهارشنبه (۲۸ خرداد) رژیم صهیونیستی آسیب دیده است، این مجموعه، در حوزه چاپ روزنامه و کتاب در ایران فعال بود و مراحل تولید از پیش از چاپ تا صحافی را پوشش می‌داد. چراغ این چاپخانه هم دو هفته است که خاموش شده و مدیران آن تلاش می‌کنند، مجموعه را مدیریت کنند.
با آذین نعمتی، مدیر این چاپخانه به صحبت می‌نشینیم، او با بیان اینکه بخش اداری و لیتوگرافی کامل تخریب شده است، گفت: در قسمت‌های دیگر سوله نیز شیشه‌ها، سقف و سازه آسیب دیده‌اند، همین‌طور برق مجموعه کامل قطع شده است و باید دوباره سیم‌کشی داشته باشیم.
او با بیان اینکه اکنون در چاپخانه بسته است، ادامه داد: شروع به یکسری عملیات بازسازی کرده‌ایم، در عین حال روند ثبت سفارش و آماده‌سازی سفارش‌ها متوقف شده است و نمی‌دانیم که چاپخانه چه زمانی فعالیت خود ا آغاز خواهد کرد.
نعمتی با بیان اینکه بخش عمده کار این مجموعه، چاپ کتاب و مجله بوده است، گفت: در حال برآورد هزینه‌های تحمیلی در پی این موضوع هستیم و هنوز هیچ برآوردی از هزینه‌ها نداریم.
در دفاع مقدس هم سرکار بودیم...
در دوره کنونی که رکود کاری و شرایط اقتصادی حاکم بر فعالان صنعت، موجب کاهش تولید و فروش شده است، اما فعالان صنعت چاپ در نقاط مختلف تلاش می‌کنند با همه محدودیت‌ها سفارش‌ها را به موقع آماده کنند و به دست مشتریان برسانند. بامداد سه‌شنبه (سوم تیرماه) که بار دیگر نقاط مختلف تهران زیر حملات دشمن قرار گرفت، ساعت ۴ صبح بود که ۲ مجتمع چاپی در پایتخت کنار ساختمان‌های دیگر آسیب دیدند، مجموعه چاپ «حریر» که سال ۱۳۶۰ فعالیت خود را در حوزه چاپ افست آغاز کرده است، یکی از این چاپخانه‌ها بود.
مهدی عصاری‌نژاد، مدیر این چاپخانه به ایبنا گفت: زمانی که مطلع شدیم چاپخانه مورد اصابت قرار گرفته، خود را به محل رساندیم و متوجه شدیم که میزان خسارت در حد آسیب به سفارش آماده شده مشتریان و فضای کلی در و شیشه است.
وی با بیان اینکه لیتوگرافی کناری این مجموعه آسیب ۱۰۰ درصدی دیده است، ادامه داد: با همه این مسائل تلاش می‌کنیم، کار خود را با قوت ادامه بدهیم، در دوره دفاع مقدس و جنگ تحمیلی عراق چاپخانه خود را باز کردیم و هفت سال سخت را سپری کردیم اما گذشت، معتقدیم این هم می‌گذرد و شرایط بهتر خواهد شد.
عصاری‌نژاد با بیان اینکه میزان خسارت، اگرچه سنگین است اما اهمیتی ندارد، گفت: اگرچه مثل آن زمان کار و تامین مواد اولیه با چالش‌هایی روبه‌رو است اما تلاش می‌کنیم سر کار بمانیم.
حاصل نیم قرن تلاش...
پیرمرد سپید موی صنعت چاپ، حدود نیم قرن از عمرش را پای دستگاه‌های لیتوگرافی سپری کرده است، حاج جعفر حیدری مدیر لیتوگرافی پارسا که حدود ۴۰ سال می‌شود لیتوگرافی‌اش را افتتاح کرده، صبح حادثه وقتی کوهی از خاک و سیمان را در ماحصل ۵۰ سال زحمت و تلاشش جلوی چشم‌هایش دید، کوله‌باری از غم روی دوش‌هایش حس کرد. او درباره حملات سه‌شنبه (سوم تیرماه) گفت: وقتی به لیتوگرافی رسیدم و با مخروبه روبه‌رو شدم، چیزی نمی‌توانستم بگویم، چون ضلع جنوبی مجموعه کلاً تخریب شده بود.
وی با بیان اینکه فارغ از تخریب بنا، دستگاه‌ها نیز به طور کامل آسیب دیده‌اند، افزود: علاوه براین دستگاه ایمیج ستر، پلیت ستر، رایانه و … هم در این حوادث آسیب کامل دیده‌اند که خرید دوباره آن‌ها هزینه زیادی می‌طلبد و نمی‌دانم که بعد از این هم چه اتفاقی خواهد افتاد.
و اما اکنون به‌نظر می رسد، با توجه به اینکه صنعت چاپ با مشکلات ساختاری مانند فرسودگی تجهیزات، مسائل مدیریتی و فقدان سرمایه‌گذاری هدفمند روبه‌رو است، بازسازی و تاسیس چاپخانه‌های آسیب دیده نیازمند حمایت‌ها و تسهیلات مالی ویژه‌ای است تا فعالیت‌های اقتصادی در این بخش‌ها بیش از این کاهش پیدا نکند؛ البته فعالان صنعت چاپ در این ۱۲ روز پای کار ایستادند و تعطیل نشدند؛ در سنگر تولید به کار خود ادامه دادند؛ اسم رمز همه این ایستادگی‌ها وطن است، دفاع از وطن و مام میهن.
نظر شما