به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، زهره حاتمی، نویسنده ایرانی، بعد از مدتی درگیری با بیماری سرطان، در امریکا درگذشت. مجتبا نریمان، نویسنده و مدیر انتشارات نریمان، با تایید این خبر و بیان اینکه خبر درگذشت زهره حاتمی را از طناز تقیزاده، دختر زندهیاد صفدر تقیزاده، که حاتمی از شاگردان او بوده، دریافت کرده است، عنوان کرد: نخستین داستان کوتاه زهره حاتمی سال ۱۳۶۶ در کتاب سخن منتشر شد. چند سال در سینما و تلویزیون مشغول فعالیت شد و آخرین کتاب او «با حافظ در آلاسکا» سال ۱۳۹۷ توسط انتشارات مروارید وارد بازار نشر شد. اولین داستان کتاب یعنی «با حافظ در آلاسکا» داستان زنی است که وطن خود یعنی ایران را در غربت همراه خود حمل میکند؛ وطنی که گاه در یک جلد دیوان حافظ جای میگیرد و گاهی فقط در چند کلمه فارسی حرف زدن و گاهی در مناظر آلاسکا و مقایسه منظره آلاسکا با شبیه آن در ایران؛ در تمام داستانهای زهره حاتمی زنانگی موج میزند، حتی وقتی جای شخصیتهای اصلی داستان را مردها میگیرند، بازهم مضمون، دردهای زنانه است.
این نویسنده عنوان کرد: مهاجرت، غربت، زن بودن، پیری و مرگ مضمون اصلی داستانهای زهره حاتمی است که با سوژههایی بسیار متفاوت و در فضا و زمانهایی بسیار دور از هم بیانشان میکند.
وی ادامه داد: داستان «مادربزرگ» او که به صفدر تقیزاده تقدیم شده آن قدر تلخ است که شیرینی برخی داستانها را با خود میبرد و همچون بادامی تلخ میماند که میان بادامهای شیرین به دهان میگذارید و کام را تلخ میکند. تلخیای که البته وجودش ترکیب طعم داستانها را تکمیل میکند. داستانِ پیری و بیخانمانی و سربار بودن، و این هرسه درد یکجا باهم بر سر خواننده خراب میشوند.
نریمان تاکید کرد: هنر قلم زهره حاتمی با داستان «مردی که شهرش را گم کرده بود» به رخ کشیده میشود؛ داستانی که به سبک حکایتهای کهن نوشته شده است. از مضمون داستان گرفته تا لحن راوی، از آرزوی شهر رفتن شخصیت تا جنون و جنس قصهگویی داستان، رعایت تمامی این نکات و دقت و نکتهبینی، همه و همه باعث شده تا این داستان برای خواننده بسیار جذاب و شیرین پیش برود و نتواند پایانی را برای آن حدس بزند.
نظر شما