محمد فرحان افندی در حاشیه بازدید خود از نمایشگاه سی‌وششم در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) عنوان کرد: برگزاری نمایشگاه کتاب تهران را یک رویداد فرهنگی موفق می‌دانم که می‌تواند در آشنایی مردم سایر کشورها با فرهنگ و ادبیات ایران موثر باشد. در جریان سفرم به ایران توانستم در چندین نشست با حضور نویسندگان، تصویرگران و مترجمان ایرانی شرکت کنم که در آنها متوجه ظرفیت ادبی و هنری والای ایرانیان شدم.
این مترجم و ناشر مالزیایی با اشاره به اینکه برگزاری چنین رویدادهای بین‌المللی فرهنگی برخی ابهام‌ها و برداشت‌های غلط درباره ایران را از بین می‌برد، افزود: تا پیش از ورود به ایران و حضور در این نمایشگاه تصور می‌کردم در ایران تنها بر کتاب‌های حوزه جنگ و مقاومت تمرکز می‌شود ولی اکنون می‌بینم جوانان ایرانی عاشق شعر معاصر و کلاسیک، تاریخ، داستان و رمان هستند.
وی با اشاره به اینکه اخیراً «کیمیای سعادت» محمد غزالی را از یک ترجمه انگلیسی به مالیایی برگردانده، عنوان کرد: قصد دارم چنین کاری را پس از بازگشت به مالزی درباره شاهنامه فردوسی و دیوان حافظ نیز انجام دهم. اطمینان دارم از این دو اثر هم مانند کیمیای سعادت در مالزی و سایر کشورهای جنوب شرق آسیا استقبال خواهد شد. جای تأسف است که مردم مالزی چندان با ادبیات شیرین فارسی آشنا نیستند و به نظر می‌رسد مترجمان در این زمینه کم‌کاری داشته‌اند.
این مترجم با تأکید بر اینکه هیچ‌یک از شاعران کهن و معاصر مالزی همتراز شاعران بزرگ ایرانی نیستند، گفت: البته در مالزی یک ادیب محبوب در شعر کهن و کلاسیک داریم که حمزه فنصوری نام دارد.
فرحان افندی بیان کرد: ترجمه اشعار کلاسیک مانند شاهنامه، گلستان و بوستان و غزلیات حافظ از انگلیسی به مالیایی دشوار است و ناچارم معنای کلمات مبهم و استعاره‌های فارسی را از ادیبی که آشنایی کافی با شعر و ادبیات ایران داشته باشد بیاموزم.
وی تأکید کرد: ۲۳ سال است که وارد عالم ترجمه شده‌ام و اعتقاد دارم با ورود به عالم ترجمه ادبی می‌توانم درک و فهم جوانان کشورم را نسبت به مفاهیم بلند انسانی که در ذهن و اندیشه نویسندگان کشوهای دیگر وجود دارد افزایش دهم.
افندی از صمد ساعد و آنانتا طور به عنوان بزرگترین ادبای مالزی یاد کرد و گفت: صمد ساعد در حوزه شعر و آنانتا طور در داستان و رمان از بقیه طرفدار بیشتری دارند. در مجموع می‌توان گفت اهالی مالزی داستان را بیشتر از شعر دوست دارند؛ ولی از وقتی برای بازدید و حضور در چندین نشست در نمایشگاه کتاب تهران وارد ایران شده‌ام این همه علاقه و استقبال ایرانیان از کتاب‌های شعر حتی میان کودکان و نوجوانان مرا شگفت‌زده کرده است. حتی دیدم صفی بسیار طولانی برای جشن امضای یک کتاب شعر متعلق به یک شاعر جوان تشکیل شده بود و جوانان هم‌سن او با افتخار کتابش را می‌خریدند و تشویقش می‌کردند.
نظر شما