سرویس استان‌های خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا): در دل جاده‌های خاکی و پیچ‌درپیچ روستاهای استان البرز، جایی که آسمان صاف و صدای باد با آرامش خاصی به گوش می‌رسد، یک کتابخانه سیار به آرامی حرکت می‌کند. این خودرو، نه تنها وسیله‌ای برای جابه‌جایی است، بلکه خانه‌ای از قصه‌ها و ماجراهای بی‌پایان است. کتابخانه سیاری که در دل خود، دنیای شگفت‌انگیز کتاب‌ها را به روستاها می‌برد و در هر توقف، در دل یک کودک، نوجوان یا بزرگسال، دریچه‌ای از دنیای جدیدی گشوده می‌شود.
خودرو به آرامی در جاده می‌پیچد، صدای بوق کوتاهش به گوش می‌رسد. برای بسیاری از این کودکان و بزرگ‌ترها، این صدای بوق یادآور لحظه‌ای پر از هیجان و شادی است؛ لحظه‌ای که می‌توانند وارد دنیای جدیدی شوند، دنیایی که در آن کتاب‌ها نه تنها صفحات خشک و بی‌روح، بلکه دروازه‌هایی به سوی دنیای پر از رنگ و تخیل هستند.
هر ساله، بیست و دوم آوریل، روز جهانی کتابخانه سیار در سراسر دنیا جشن گرفته می‌شود؛ روزی که دانایی و آگاهی به دل جاده‌ها و کوچه‌های هر کشور می‌رود و به خانه‌ها و مدارس دورافتاده می‌رسد. اما در استان البرز، این روز با کمی تأخیر جشن گرفته شده است. امروز، ۲۴ اردیبهشت ماه، همه به‌هم پیوسته‌اند تا با هم در این روز، یاد و خاطره‌ای از حضور کتابخانه سیار را گرامی بدارند.
این روز، یادآور تلاش‌های بی‌وقفه افرادی است که با شور و شوق، کتاب‌ها را به دل روستاها می‌برند و دنیای تازه‌ای از دانایی را برای کودکان و بزرگ‌ترها به ارمغان می‌آورند. روزی که یادآور تلاش‌های بی‌وقفه‌ای است که در دل کتابخانه‌های سیار شکل می‌گیرد تا کتاب‌ها به دنیای دورافتاده‌ترین روستاها برسند. روزی که نشان می‌دهد چگونه می‌توان در دل کوه‌ها و دشت‌ها، روشنایی دانایی را به خانه‌ها برد.
کتابخانه سیار کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان البرز، به عنوان یکی از مهم‌ترین رکن‌های این برنامه فرهنگی، با بیش از ۸۰۰ عضو فعال و ۵ هزار جلد کتاب، با عشق و علاقه به جاده‌ها می‌زند. این خودروی کوچک، نه تنها وسیله‌ای برای حمل کتاب است، بلکه پلی است میان دنیای فانتزی و دنیای واقعی.
مربی این کتابخانه، علی امام وردی است. او هر روز از ساعت ۸ صبح، به دل جاده می‌زند تا کتاب‌ها را به مدارس و خانه‌های روستایی ببرد. امام وردی با چشمانی پر از شور و اشتیاق، بیان کرد: کتابخانه سیار، فقط یک مجموعه کتاب نیست. اینجا، دنیای جدیدی است که در آن کودکان می‌توانند برای اولین بار با داستان‌ها آشنا شوند، با نقاشی‌ها خود را بیان کنند و حتی در بازی‌های فکری به یادگیری بپردازند.
او مسیرهایی طولانی را طی می‌کند تا به روستاهایی مانند «رامجین»، «سهیلیه» و «تهراندشت» برسد. در این روستاها، معلمی از جنس کتاب‌ها به سراغ دانش‌آموزان می‌رود. در مدارس، علاوه بر کتاب‌خوانی، فعالیت‌هایی همچون نقاشی، شعرخوانی، نمایش و بازی‌های فکری برگزار می‌شود. امام وردی گفت: در این روستاها، بسیاری از کودکان اولین تجربه‌هایشان از دنیای کتاب‌ها را با ما دارند. اینجا، کتابخانه سیار، پل ارتباطی است که دانش و تخیل را به هم وصل می‌کند.
روستاهایی که سفر به آنها رویای جدیدی می‌سازد
کتابخانه سیار به روستاهایی چون آغچه حصار، اغلان تپه، زکی‌آباد، آران، رضاآباد و بسیاری دیگر از نقاط کم‌برخوردار استان البرز می‌رود. در اینجا، هر توقف یک داستان جدید است. برخی از کودکان با هیجان به دنبال کتابی از دنیای حیوانات هستند، دیگری عاشق داستان‌های قهرمانان باستانی است و شاید کودکی که دستانش پر از گل و خاک است، در گوشه‌ای نشسته و در دل خودش داستان‌های پر از راز را در صفحات کتاب‌ها می‌خواند.
این سفر، فقط یک سفر کتابی نیست؛ این سفر در دل روستاها، دنیایی از رنگ‌ها، احساسات و اندیشه‌ها را می‌آفریند. هر کودک با چشمان پر از شور، از دل خاک و دشت، به دنیای جدیدی قدم می‌گذارد. در هر لحظه از این سفر، صدای خنده‌های کودکان، زمزمه‌های داستان‌ها و اشعار به گوش می‌رسد. کتابخانه سیار برای آنها، نه تنها کتابی از کاغذ، بلکه دنیایی از رویا، آرزو و شجاعت است.
کتابخانه سیار؛ جادوی کتاب‌ها در دل روستاها
با ورود کتابخانه سیار به روستا، گویی یک نسیم تازه از دانایی و آگاهی در دل کوچه‌ها و خانه‌ها جاری می‌شود. کتاب‌ها نه تنها برای کودکان، بلکه برای بزرگ‌ترها هم فرصتی برای یادگیری و رشد به ارمغان می‌آورند. مادران و پدران نیز با اشتیاق کتاب‌هایی از کشاورزی و روش‌های نوین زندگی را می‌خوانند. اینجا، کتابخانه سیار همچون گنجی است که در دل روستاهای دورافتاده کشف می‌شود و در هر توقف، دنیای جدیدی از علم و آگاهی برای اهالی آن به ارمغان می‌آورد.
کتابخانه سیار، سفیر دانایی در جاده‌های خاکی است. جایی که در آن، هر کتاب یک سفر جدید، هر صفحه یک داستان تازه و هر کلمه گامی به سوی دنیای روشن‌تر است. این خودروی کوچک، با چرخ‌هایی که در دل جاده‌های خاکی می‌چرخد، به خانه‌ها و مدارس روستایی‌ها می‌رود و در دل آنها بذر دانایی و امید می‌کارد.
نظر شما