به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در کرمان، عصر ادبیات ۱، از سلسله نشست‌های تخصصی خانه ادبیات دیار کریمان در آستانه زادروز زنده یاد محمد علی بهمنی شاعر و ترانه سرای معاصر عصر سه شنبه با حضور مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی در موزه هنر های معاصر برگزار شد.
سخنرانان این نشست حامد حسینخانی، پژوهشگر ادبیات و عضو هیئت علمی دانشگاه شهید باهنر، علی ملازاده، شاعر و منتقد ادبی و حسین شهابی، شاعر و استاد دانشگاه بودند.
همچنین سید محمد علی گلاب زاده نویسنده و مورخ کرمانی، حسین سبزه صادقی شاعر و مدیرمسئول نشر «فرهنگ عامه» و جمعی از شاعران و علاقمندان به ادبیات در این نشست حضور داشتند.
پاسداشت زبان پارسی در اولویت برنامه هاست
مدیرکل فرهنگ ارشاد اسلامی استان کرمان گفت: یکی از موضوعاتی که در مجموعه دنبال می کنیم پاس داشت زبان پارسی است و در روز بزرگداشت فردوسی برنامه بزرگ و در شان برگزار خواهیم کرد.
حسین اسحاقی افزود: یکی از برنامه‌هایی که مورد نظر ما و مجموعه استانداری است، توجه ویژه به رویدادهای فرهنگی است و تعداد زیادی از این رویدادها در حوزه ادب فارسی است.
این مسئول تصریح کرد: پیشنهاد تشکیل بنیاد خواجوی کرمانی مطرح شد و ما در حال پیگیری کارهای اولیه آن هستیم و بزودی جلسه ای با حضور استاندار خواهیم داشت.
اسحاقی تصریح کرد: یکی از برنامه‌های دیگر ما نگاه به مناطق محروم و دورتر است و امیدواریم بتوانیم برنامه های بزرگی در این زمینه برگزار کنیم.
وی ادامه داد: اولین سفر وزیر فرهنگ و ارشاد در سال نو به کرمان خواهد بود و امیدواریم سفر این مسئول پر خیر و برکت باشد.
رئیس بنیاد کرمان شناسی گفت: بهمنی به رغم اینکه شاعر توانایی بود، از هرچه رنگی از ناستودگی دارد که برخی از هنرمندان آن را دنبال می کنند، خودش را مبرا می‌دانست.
روح شرجی ساحل و زادگاه بهمنی در آثارش نمایان است
پژوهشگر حوزه ادبیات در این مراسم گفت: محمدعلی بهمنی با اینکه کرمانی نبود اما رابطه خوبی با کرمان و کرمانی داشت و زیاد به کرمان سفر می‌کردند، در برنامه‌ها و جشنواره‌های مهم کرمان داور بودند.
حامد حسینخانی با اشاره به نقش محمدعلی بهمنی در شعر و غزل، افزود: قبل از آنکه از تاثیر بهمنی بگویم خلاصه‌ای از سیر تحول در این زمینه خواهم گفت، از ۱۳۰۰ به بعد ادبیات ما افق‌های تازه‌ای را تجربه کرد، مثل شرح و خوانش متون ادبی، اصلاح و نقد و … که با این انجام این کارها نسل جدیدی شکل گرفت.
وی ادامه داد: ادبیات داستانی را در همین ۱۰۰ سال بعد از جمالزاده و هدایت تجربه کردیم اگرچه عمر این ادبیات یک قرن است آثار ماندگار و نویسندگان نامداری داشتیم.
به گفته وی، شعر نیمایی به دلایل گسترده ای پذیرفته شد و تاثیر زیادی بر شعر ما گذاشت.
وی معتقد است که اگر نمودار غزل را از زمان انوری، سعدی، حافظ که جان غزل است، پس از آن غزل هندی تا دوره مشروطه در این چند دهه از دهه ۴۰ در این دوره غزل ما به یک افق تازه ای دست پیدا می کند و تردید نداریم یکی از کسانیکه این افق را باز کردند بی شک محمدعلی بهمنی بوده است.
وی ادامه داد: شاعران زیادی سهم داشتند اما بهمنی ویژگی‌هایی داشت که متفاوت از شاعران هم نسل خود است؛ روح شرجی ساحل و زادگاه بهمنی در آثارش نمایان است، مخاطبان با او همدلانه همراه‌اند.
وی با بیان اینکه جوهره تجربه‌های زیسته شاعر در غزل است و تازگی زبان او را کسی نمی تواند انکار کند، تصریح کرد: او با جهان پیرامون خود در صلح است و این صمیمیت در کار او تاثیر می‌گذارد و وجه تمایز او صمیمیت در آثار اوست.
این استاد ادبیات خاطرنشان کرد: وجه عاطفی، صمیمیت، روانی و زیبایی غزل‌های بهمنی به ترانه می خورد؛ در عین حال که عمق دارد و سرشار از عناصر زیبایی شناختی است با مخاطب ارتباط برقرار می کند.
وی معتقد است که بهمنی به دلیل نگاه و لطافتی که داشت ذهنش خلاق بود و نوآوری در نگاه و غزل را رقم می زد.
او درباره شعر بهمنی تاکید کرد: بهمنی هنجارها را در می‌آورد و به شکل فراهنجار بیان کند در شعر بهمنی غافلگیر نمی‌شویم و قرار است زیر باران قدم بزنیم و لذت ببریم.
شاعر تاریخ ادبیات یا شاعر ادبیات؛ مسئله این است
علی ملازاده، شاعر و منتقد ادبی، گفت: وقتی شعر بهمنی را خوانیم همه در یک ایستگاه هستیم و ما را به مقصدهای متفاوت نمی برد در نهایت ما آنجایی هستیم که شاعر هست.
وی افزود: شعر، مواجه با زبان است و بیش از آن است و به نوعی مداخله در زبان است اما در این آثار آنگونه مداخله شکل نمی‌گیرد و برای همین در شعر بهمنی همه ما را به یک مقصد می‌رسیم و از نظر من یک نقص است.
ملا زاده تصریح کرد: در شعر بهمنی احساس می‌کنیم همه چیز سرجایش باشد و ممکن است حسن و یا برخلاف آن عیب باشد.
وی خاظرنشان کرد: شاعر تاریخ ادبیات باشیم تا اینکه شاعر ادبیات باشیم متفاوت است اینکه ما بخشی از این روند باشیم متفاوت است.
ملازاده گفت: گاهی زمانه‌ای است که شعری در مرکز حیرت است، یعنی همه با شنیدن آن معتقدند که شاهکار است، رسیدن به آن نقطه از هنر که ما بتوانیم درگاه های گذشتن از زمان را رد کنیم.
به گفته وی، به بیانی دیگر آن اثر ادبیات و شعر را دگرگون کرده باشد.
این منتقد ادبی معتقد است که هنر اصلی و عمق ادبیات آن است که پس از دیدن و خواندن آن دیگر ادم قبلی نیستیم و افق هایی تازه ای پیش روی ماست.
نظر شما