به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، قالب «روز هزار ساعت دارد» مانند شعری بلند است. نویسنده در این اثر می‌کوشد با خلق فضایی ویژه و انتزاعی، شخصیت‌هایی دیرآشنا و البته اقلیمی که به خواب و خیال می‌ماند، پیچیدگی‌های روابط انسانی و تأثیر فرهنگ بومی بر زیست‌کنندگانش را در خلال روایت به تصویر بکشد.
«روز هزار ساعت دارد» اثری به نویسندگی فریدون حیدری ملک‌میان است که با بهره‌گیری از زبان و لحن آهنگین و همچنین پرداختن به موضوعات عمیق انسانی در بستری اقلیمی، جایگاهی ویژه در ادبیات فارسی به‌دست آورده است. هرچند استفادۀ گسترده از اصطلاحات محلی ممکن است چالشی برای برخی مخاطبان ایجاد کند، اما این ویژگی به‌عنوان بخشی از هویت اثر است.
ادبیات اقلیمی از شاخه‌های مهم ادبیات داستانی است که با تمرکز بر ویژگی‌های جغرافیایی، فرهنگی و اجتماعی یک منطقۀ خاص، به بازنمایی دقیق و هنرمندانۀ زندگی و باورهای مردمان آن می‌پردازد. این سبک از ادبیات با بهره‌گیری از زبان و اصطلاحات محلی، شخصیت‌های بومی و جزئیات زیستی منطقه، نه‌تنها روایت‌هایی جذاب نقل می‌کند، بلکه میراث فرهنگی و هویتی آن منطقه را نیز حفظ و منتقل می‌کند. این آثار نه‌تنها پژواکی از تنوع فرهنگی و زبانی ایران‌اند، بلکه به حفظ هویت بومی ساکنانشان نیز منتج می‌شوند.
کتاب «روز هزار ساعت دارد» پیش‌تر در دهۀ هشتاد در نشر افق منتشر شد. این کتاب در سال ۱۴۰۳ با ظاهری جدید دوباره به چاپ رسید.
کتاب پیش رو که اثری است از فریدون حیدری ملک میان، از سوی نشر افق در ۱۶۰ صفحه و ۱۷۵ هزار تومان راهی بازار نشر و کتابفروشی‌ها شد.
نظر شما