به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، هفتمین دوره «نشان دکتر عزتالله نگهبان» و دومین دوره «جایزه کتاب دکتر نگهبان» به کوشش انجمن علمی باستانشناسی ایران، با همکاری پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، پژوهشکده باستانشناسی و موزه ملی ایران، برگزار و این نشان، به استاد ناصر نوروززاده چگینی، باستانشناس پیشکسوت و فرهیخته ایران به پاس حدود پنجاه سال فعالیت علمی، آموزشی، پژوهشی و اجرایی در عرصه باستانشناسی و میراث فرهنگی ایران اهدا شد.
چگینی در سال ۱۳۳۲ در قزوین متولد شد. پس از پایان تحصیلات ابتدایی و متوسطه در قزوین با قبولی در رشته باستان شناسی دانشگاه تهران در سال ۱۳۵۰ به تهران آمد و در سال ۱۳۵۵ موفق به اخذ مدرک کارشناسی این رشته شد. در سال ۱۳۵۶ برای ادامه تحصیل در مدرسه مطالعات شرقی و آفریقایی وابسته به دانشگاه تهران به انگلستان رفت اما اوضاع سیاسی ایران که مصادف با پیروزی انقلاب بود، او را بر آن داشت تا به میهن خویش بازگردد و در امر آموزش کشور خود سهیم باشد. چگینی سال ۱۳۶۱ به استخدام موزه ملی به عنوان مسؤول بخش تاریخی و لرستان درآمد و پس از آن با عنوان موزه دار بخش تاریخی به مدت هشت سال به این کار مشغول بود.
در سال ۱۳۷۳ به سمت مدیر پژوهشهای باستان شناسی سازمان میراث فرهنگی انتخاب شد و در پی آن با پژوهشکده شدن این بخش در سازمان با همین سمت ادامه کار داد. او اولین رئیس پژوهشکده باستان شناسی سازمان میراث فرهنگی است که تا اواخر سال ۷۹ این سمت را برعهده داشت و همچنان نیز به عنوان کارشناس بخش تاریخی در این بخش مسؤولیتهایی برعهده دارد.
چگینی نقش عمدهای در آغاز بسیاری از فعالیتهای مرتبط با باستانشناسی کشور طی سالهای مدیریتش داشته است. به جریان انداختن اعتبارات محوطههای کاوش شده قبل از انقلاب که مدتها متوقف مانده بود و وارد کردن آنها در سیستم اداری، در پی آن حفاری محوطههای جدید باستانی، گسترش استفاده از نیروی انسانی در کارها، دعوت از باستانشناسان برجسته خارج از ایران، امکان ارتباط با دانشگاههای داخلی و مراکز پژوهشی باستانشناسی در کشور و استفاده از نیروهای دانشجویی در کاوشها از جمله این فعالیتهاست.
در دوران مدیریت او بود که گروههای دانشجویی به صورت غیر رسمی و رسمی وارد کارهای میدانی شدند و به این ترتیب ارتباط بین دانشگاهها و سازمان میراث فرهنگی در امر باستانشناسی شکل گرفت. پیش از این دانشجویان تنها در پروژههای دانشگاهی شرکت کرده و تجربه کار میدانی به صورت جدی را نداشتند. با استفاده از نیروهای بیرون سازمان و فراهم شدن امکانات اولیه برای همکاریهای بینالمللی با محققان خارج از کشور مکانهای جدید بسیاری مورد حفاری قرار گرفت و چشمانداز جدیدی از تاریخ، فرهنگ و هنر ایران را بر روی همگان باز کرد. همچنان این کاوشها ادامه دارد و هر روزه مسائل جدیدی را در حوزه باستان شناسی مطرح میکند. اطلاعات تازه از تپه ازبکی، شهر سوخته، هفت تپه، سیلک، بسطام، مسجد کبود، بندیان دره گز، قلعه هرمز، جزیرههای کیش و قشم، بقعه شیخ صفیالدین اردبیلی، تپه واوان، قمرود، ایذه، نارنج قلعه همگی مرهون تلاشهای باستانشناسانی برجسته است که راه جدیدی در این خصوص آغاز کردهاند.
نظر شما