به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، کتاب «آخرین درخت» نوشته امیلی هاورث‌بوث است که اکرم حسن‌پور آن را ترجمه کرده. این کتاب از سوی انتشارات طوطی (کودک و نوجوان انتشارات فاطمی) منتشر شده است.
روزی روزگاری گروهی از دوستان دنبال جایی برای زندگی می‌گشتند. آن‌ها در یک جنگل دست‌نخورده ساکن شدند؛ جایی که لکه‌های نور از لای برگ درخت‌ها روی زمین می‌افتاد و نسیمی ملایم در میان شاخه‌ها می‌پیچید؛ اما طولی نکشید که شروع کردند به بریدن درخت‌ها تا آتش درست کنند و خانه و سرپناه بسازند. آن‌ها درخت‌ها را بریدند و بریدند… تا اینکه فقط یک درخت باقی ماند. به نظر شما کودکان می‌توانند آخرین درخت را نجات بدهند؟
«آخرین درخت» داستانی است درباره اهمیت حفاظت از جنگل‌ها و نقش درخت و درخت‌کاری در بالا رفتن کیفیت زندگی انسان‌ها. این کتاب داستان انسان‌هایی است که برای یافتن جایی مناسب برای زندگی، به جنگل پناه می‌برند؛ اما به مرور زمان برای برپاکردن آتش، ساختن پناه‌گاه و کلبه و سایبان درخت‌های جنگل را قطع می‌کنند. آن‌ها سرانجام برای ساخت دهکده و دیواری در اطراف آن، همه درختان جنگل را بریدند، به‌جز یک درخت.
با نبود درختان، شادی از زندگی مردم دهکده رخت بربست. زندگی آن‌ها سرد و بی‌روح و دوستی‌ها به دشمنی تبدیل شد. همه، در رقابت با یکدیگر، کودکان را برای قطع تک درخت باقیمانده تشویق می‌کردند؛ اما کودکان در فضای باز، شادی و بازی کردند، آواز خواندند و از آخرین درخت مراقبت کردند.
این کتاب داستانی پر از امید و اعتراض درباره رابطه ما با محیط‌زیست و یکدیگر است.
امیلی هاورث‌بوث، نویسنده، تصویرگر و مربی برنده جایزه است که در مدرسه نقاشی رویال لندن تدریس می‌کند. کمیک‌های کوتاه او قبلاً در آبزرور و ووگ چاپ شده بود.
کتاب «آخرین درخت» در بخش «داستان ترجمه» گروه کودک و نوجوان چهل‌ویکمین دوره جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران نامزد شده است. در زمان انتشار کتاب و به مناسبت روز گل و گیاه، با اکرم حسن‌پور، مترجم آن گفت‌وگویی داشته‌ایم که در لینک زیر می‌توانید آن را بخوانید.
نظر شما