به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در رشت، شاعران گیلانی همچون شاعران سایر استان‌های ایران زمین با سرایش اشعاری و وصف ادبی به همدردی در سوگ مصیبت دیدگان نشستند.

آنچه در متن زیر می خوانیم گزیده ای از برخی اشعار شاعران گیلانی است.

ما هم قسمیم پای قرآن عزیز

تقدیم تو میکنیم ما جان عزیز

قربان دل صبور و غرق خونت

ایران عزیز؛ آه ایران عزیز

بهرام مژدهی دبیر محفل ادبی دکتر معین

کرمان و شب و ستاره ی قلبی را

این جان هزار پاره ی قلبی را

سردار گرفته است در آغوشش

یک دختر و گوشواره قلبی را

شاعر رضا نیکو کار

از من نپرس از غم آئینه هیچ وقت آرام می شود

مگر این سینه؟ هیچ وقت....

دیدم عقیق سرخ تو افتاده بر زمین

یادم نمی رود شب آدینه هیچ وقت

از من نپرس از غم آئینه هیچ وقت

آرام می شود مگر این سینه؟ هیچ وقت....

دیدم عقیق سرخ تو افتاده بر زمین

یادم نمی رود شب آدینه هیچ وقت

سرسخت و سربلندی و همواره در خروش

دریا نداشت اینهمه پیشینه هیچ وقت

طوری نشسته ام به عزایت که تا ابد

این دل نمی شود دل دیرینه هیچ وقت

دیوانه وار، نقشه عوض می کنند باز

هرگز نمی رسند به گنجینه…هیچ وقت

آتش به زائران مسیرت اگر زدند

خسته نمی شوند از این کینه هیچ وقت

این سرنوشت مشترک ما و قاسم است

رحمی نکرده سنگ به آئینه هیچ وقت

نجمه پورملکی

دیدم پریشان دختر گوشواره قلبی را

بین شهیدان دختر گوشواره قلبی را

زخمی بروی گونه هایش بود…آن لحظه

بوسید باران دختر گوشواره قلبی را

او یار قاسم بود و قاسم با خودش می برد

با چشم گریان دختر گوشواره قلبی را

مثل همان طفل سه ساله، عشق این مکتب

آورده میدان دختر گوشواره قلبی را

با زخم نه…با آن صدای انفجار و ترس

کشتند آسان دختر گوشواره قلبی را

آن جسم های قطعه قطعه در دل آتش

کردند پنهان دختر گوشواره قلبی را

بین خبرهای جهان دنبال می کردیم

با قلب سوزان دختر گوشواره قلبی را

آه ای نسیم کشته های دی ندیدی تو

در راه کرمان دختر گوشواره قلبی را؟

فصل زمستان است…ای خاکی که گلگونی

محکم بپوشان دختر گوشواره قلبی را

نجمه پورملکی