تیمور آقامحمدی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) از کتاب‌هایی گفت که این روزها مشغول مطالعه آن‌هاست: علاوه بر مطالعه آثار داستانی ایرانی و خارجی، مدتی است به «راز نوشتن» می‌اندیشم. رمان چه تفاوتی با سایر گونه‌ها دارد؟ چه چیزی می‌تواند بگوید و چطور؟ چه چیزی یک رمان را رمان می‌کند؟ چرا یک اثر داستانی را بارها می‌خوانیم؟ دنبال چه هستیم در آن؟ قدرت و اهمیت یک داستان چیست؟ چه چیزی سبب شکوفایی یک رمان می‌شود و چه چیزی آن را به نابودی می‌کشاند؟ فرآیند نوشتن چیست و یک نویسنده در حین نگارش چگونه با مضمون آن رفتار می‌کند؟ مخاطب کجای این فرآیند قرار دارد؟
او ادامه داد: در این زمینه آرای ژان پل سارتر و میلان کوندرا و در بخش‌هایی فلانری اوکانر و آلن رب‌گریه را تأمل‌برانگیز می‌بینم و می‌کوشم به پرسش‌های فوق از جنبه‌های مختلفی نگاه کنم. در مسیرِ پاسخ بودن از رسیدن به آن، مهم‌تر است. نویسنده‌ای که پرسشی ندارد و در تاریکی به سر می‌برد، چطور می‌تواند بارقه‌ای در جهان مخاطب بزند! غیاب مسئله‌مندی، معضل بزرگ نویسندگی امروز ماست.
نویسنده کتاب «رونی یک پیانو قورت داده» درباره کتابخوانی کودکان و نوجوانان و نقش خانواده‌ها در این فرآیند نیز توضیحاتی ارائه داد: بچه‌ها در هوایی تنفس می‌کنند، به افقی خیره می‌شوند و در دنیایی زندگی می‌کنند که ما ساخته‌ایم. نوجوان وقتی از ما ناامید شود ناگزیر به سرزمین دیگری کوچ می‌کند؛ آن‌وقت است که زبان‌ها بیگانه می‌شود و مسائل پیچیده. عموماً فرزندان ما ادامه حیات ما هستند و می‌توان آن‌ها را ماحصل عملکرد خود برشمرد. خانواده‌ای که در پی فهمی عمیق و رسیدن به درکی درست از جهان است، اهل خردورزی است. خانواده خرددوست نسبتش را با ادبیات، هنر و علم مشخص می‌کند و به دنبال گمشده خود می‌رود. ادبیات داستانی یکی از مهم‌ترین و جذاب‌ترین بسترها برای مواجهه با خرد است. داستان امکان اندیشیدن را ابتدا برای نویسنده و سپس به خواننده فراهم می‌کند. باید کتاب بخوانیم تا خانواده‌ای مشغولِ کتاب داشته باشیم.
آقامحمدی نظر خود را راجع‌به وضعیت کتابخوانی کودکان و نوجوانان نسل جدید این‌طور بیان کرد: نوجوانان ما یا اهل مطالعه نیستند یا به‌شدت هستند. من حتی چندان نگران آن‌هایی که کتاب‌های زرد و بازاری می‌خوانند هم نیستم؛ چرا که معتقدم بالاخره از این مرحله گذر خواهند کرد؛ گرچه توقف کمتر در این مرحله، منافع بیشتری برای او خواهد داشت. تفاوتی که نسل امروز با گذشته دارد در میزان و کیفیت آثار مورد مطالعه است. نوجوانان اهل کتاب آمار بالا و متنوعی در تعداد آثار خوانده‌شده دارند و قابلیت درک مفاهیم عمیق مطرح در کتاب را دارا هستند. نوجوانان دوره اول متوسطه هم به واسطه این‌که هنوز درگیر مسائل کنکور نشده‌اند، فرصت بیشتری برای مطالعه دارند و مخاطب مهمی به حساب می‌آیند.
نظر شما