صابرامامي در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا) با بيان اين مطلب افزود: دنياي امروز دنياي تكثير و تفصيل، و اساس مدرنيته و علم جديد روي آوردن به جزئيات و تجزيه و تحليل است.

وي ادامه داد: انسان امروز در يك چنين ميداني زندگي می‌كند و به اين ترتيب شعر امروز شعر تفصيل است و دايره‌دار وحدت، مانند غزل‌هاي كلاسيك و عرفاني، محسوب نمی‌شود.

امامي ادامه داد: قلم به دست، امروز، اگر اهل درد باشد و شور هنرمندي را با خود به دنبال بكشد، به دنبال بيان اين حال است و مشخص است که خودبه‌خود، اين نگاه در داستان و رمان دقيق‌تر و راحت‌تر متحقق شود.

وي تاكيد كرد: شعر كلاسيك مانند مثنوي، غزل، قصيده، رباعي و غيره حركتي را شروع كرد و به سمت شعر نيمايي رفت. نيما چرايي كار خود را نزديك كردن بيان شعر به منطق نثر می‌دانست؛ يعني او می‌خواست شعر به قالبي نزديك شود كه جزئي‌گويي و تجزيه و تحليل دقیق را بيش‌تر پوشش دهد.

اين شاعر اظهار داشت: بايد توجه داشت كه هنر قالب امروز نه شعر و نه داستان است؛ بلكه هنري است كه حرف مي‌زند و به سليقه‌ها و افكار جهت مي‌دهد. این هنر، سينما است كه البته مايه اوليه و پایه بنیانی آن، قصه و فيلمنامه است.

وي خاطرنشان كرد: شاعراني كه به قصه‌نويسي روي می‌آورند، نويسندگان موفقي هستند؛ چراكه جوهر شعري به آنها كمك می‌كند كه بيان درد و حرف دل را در قالب داستان موثرتر يافته و داستان‌نويسان موفقي باشند.

امامي يادآور شد: در جهاني كه به سمت تفصيل حركت می‌كند، روي آوردن برخي شاعران به داستان‌نويسي يك احساس نياز براي جامه عمل پوشاندن به ظرفیت‌ها و پاسخ‌گویی به نسازهای اين جهان است. 

وي در ادامه این نظر و به عنوان یک مثال، تاکید کرد: بسياري از رمان‌نويسان موفق بعد از انقلاب افرادي هستند كه از شعر به رمان روي آورده‌اند.