یزد - کتاب «نقش علم بدیع در تفسیر قرآن» تألیف مجتبی محمدی مزرعهشاهی و محمدمهدی خواجهپور از اعضای هیئت علمی دانشکده علوم قرآنی میبد توسط انتشارات تفکر طلایی به چاپ رسید.
این کتاب در صدد آن است که نمونههایی از کاربرد انواع محسنات بدیعی (محسنات معنوی و لفظی) در تفسیر قرآن را به تصویر کشیده و پرده از زیباییهای آن بردارد، چرا که شناخت زیباییهای بلاغی نقش اصلی را در کشف و درک اسلوب بیانی قرآن و انواع دلالتهای آن ایفا میکند و به عنوان یکی از منابع تفسیر به شمار میرود.
در میان منابع تفسیر که شامل قرآن، روایات، عقل، علم، منابع ادبی و منابع تاریخی است، منابع ادبی از جایگاه ویژه و متقدمی نسبت به سایر منابع برخوردار است، زیرا بدون فهم واژگان و ساختار حاکم بر ادبیات قرآنی، اولین مرحله در فهم شکل نمیگیرد تا نوبت به سایر منابع برسد. افزون بر آنکه فهم منابع دیگر نیز منوط به فهم واژگان و ساختار آنهاست که این مهم، با توجه به منابع ادبی تأمین میشود.
این کتاب مشتمل بر سه فصل بوده که فصل اول به کلیات اختصاص یافته است و مفاهیم مختلف مورد تعریف قرار گرفته است، در فصل دوم مباحث مرتبط با محسنات معنوی و نمونههای قرآنی آن و توجه مفسران به آن در تفسیر مطرح شده است و در نهایت در فصل سوم به مباحث مربوط به محسنات لفظی و کاربرد آن در تفسیر و کلمات مفسران اشارت رفته است. محسنات معنوی و لفظی در این کتاب بر اساس حروف الفبا مرتب شده است.
نظر شما