ترجمه دو نمایشنامه «رؤیاهای صادقانه سیمون ماشار» نوشته برتولت برشت و «دست نامرئی» نوشته سم شپرد توسط نشر نیماژ منتشر و راهی بازار نشر شد.
نمایشنامه «رؤیاهای صادقانه سیمون ماشار» با ترجمه حسن حاجتپور از زبان آلمانی ترجمه شده است. در این کتاب تلاش شده است که نزدیکترین عنوان به معنای آلمانی اسم نمایشنامه انتخاب شود. در زبان آلمانی Das Gesicht به معنی چهره یا صورت انسان است و در حالت جمع Die Gesichte به معنی چهرهها یا صورتها. اما مراد و منظور برتولت برشت از این کلمه یک معنی قدیمی و سنتی است. وقتی مترجم از «الیور»، استاد زبان آلمانی و همچنین «گرد هازه» که سالها با کلمات زندگی کرده و مو را از ماست بیرون میکشد، جواب دقیق را جویا شده است پاسخ این بوده: Die Gesichte یعنی کسی که میتواند حقیقت را ببیند. کسی که رؤیاهای صادقه دارد. کسی که خوابهای واقعی میبیند. کسی که میتواند آینده را ببیند!
برتولت برشت، نمایشنامهنویس، کارگردان تئاتر و شاعر آلمانی را یکی از برجستهترین نویسندگان و کارگردانان تئاتر روایی میدانند. تکنیک فاصلهگذاری او هنوز بهعنوان تکنیکی زنده در عالم نمایش و حتی سینما به کار گرفته میشود و آثار متعدد برشت روی صحنه تئاترهای سراسر جهان مکرر اجرا میشوند.
رؤیاهای صادقانه سیمون ماشار در ۱۱۰ صفحه و با قیمت ۹۰هزار تومان عرضه شده است.
همچنین نمایشنامه «دست نامرئی» نوشته سم شپرد با ترجمه امیرعطا جولایی و رضا پارسایی از آشناترین ویژگیها و عناصر نوشتار سم شپرد بهره میبرد. از کهنالگوها تغذیه میکند و در عین حال به مسائل روز جامعه آمریکایی هم نیمنگاهی دارد.
واقعگرایی معمول نویسنده مسیر پرشهای فکر و ضربت سورئالیته را سد نکرده است. اما در نگاهی کلی، این یکی از نمایشنامههایی است که در پرتو آن، پروژه فکری نویسنده را میشود معنا کرد: آدمهای معناباخته و ته خط، که به میانجی عشق ماشین و کنش و هیجان و آمیختگی شبانهروز با مظاهر جهان نو، گویا در جستوجوی دستاویزیاند برای گذران ولی بهبودی در کار نیست. در این میان معنا در خود موقعیت است و دادههای متن. گفتوگوی دائمی با متنهای پیشین هم به شیوه و سنت نویسنده لحاظ میشود و شپرد دمی از ارجاعات مألوف غافل نمیشود. «دست نامرئی» از بهترینها و برای ما فارسیزبانان، مهجورترین متون نمایشی درامنویس فقید آمریکایی است.
ساموئل شپرد راجرز چهارم (زاده ۵نوامبر۱۹۴۳ – درگذشته ۲۷ژوئیه۲۰۱۷) نمایشنامهنویس، کارگردان و بازیگر آمریکایی بود. شپرد در طول زندگی حرفهایاش بیش از ۴۰ نمایشنامه نوشت.
سم شپرد برای اولین بار در سال ۱۹۷۱ با نمایش «دهان کابوی» مورد توجه قرار گرفت. از جمله فیلمهای او میتوان به «چیزهای درست، بلکتورن»، «حماقت برای عشق»، «باندیداس»، «ماگنولیاهای فولادی» و «پرونده پلیکان» اشاره کرد. او یکی از فیلمنامهنویسان فیلم «پاریس، تگزاس» بود. او در سال ۱۹۷۹ برای نمایشنامه «کودک مدفون» جایزه پولیتزر را دریافت کرد.
این نمایشنامه در ۶۰ صفحه و با قیمت ۸۰هزار تومان عرضه شده است.
نظر شما