ناصر پروانی، درباره پانزدهمین کتاب شعر خود با عنوان‌ «هم‌صحبتی با فاصله‌ها» که به‌تازگی روانه بازار شده است به خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: این کتاب مشتمل بر ۴۲ شعر نو نیمایی است که برخی از عناوین آن شامل «قصه زندگی»، «موج سرگردان»، «تماشای خدا»، «باغ دلشوره»، «مادر»، «گمشده در مه»، «حس بهاری»، «الهام تو»، «حس آرامش»، «قفس عشق»، «سفره دل»، «سپیدتر از برف»، «دلتنگی قاصدک» و «رسیدن» است.

این شاعر ادامه داد: شعر نو نیمایی قالب‌های متفاوت دارد. شعرهای بلند نیمایی هم وجود دارد ولی نسل جدید با طولانی بودن شعر موافق نیستند. امروز عصر تک‌بیتی‌ها، نیم‌بیتی‌ها و هایکو است.‌ در کتاب «هم‌صحبتی با فاصله‌ها»  برخی اشعار بلند هم دیده می‌شود.  به‌ عنوان‌ ‌مثال در اشعاری از این کتاب، روایت رود و برگ بیان شده و مضمون باید از خامی خارج می‌شد و به پختگی می‌رسید و به همین دلیل لازم بود شعر طولانی شود.

پروانی با بیان اینکه تاکنون کتاب مستقل شعر نو نداشته است، عنوان کرد: کتاب «هم‌صحبتی با فاصله‌ها» اولین کتاب شعر نوی من است.اشعار کتاب‌های شعر قبلی من بیشتر غزل بودند و مخاطب این کتاب هم عمدتا جوانان و افرادی که دل جوان دارند، هستند.

وی با اشاره به اینکه مضامین اشعار «هم‌صحبتی با فاصله‌ها» انتظار و فاصله انسان‌هاست، بیان کرد: فاصله بین افراد خودبه‌خود به‌وجود نمی‌آید و پدیده‌ای ثانويه است که در پی یک اتفاق و حادثه ایجاد می‌شود. در بعضی اشعار به مقاومت‌های ذهنی و دلی اشاره شده؛ زیرا ما گاهی با یادآوری خاطراتی انگار می‌خواهیم خود را زجر دهیم.

نویسنده کتاب‌های «مهربان‌تر از مرگ» و « تابوت دخترانه» گفت: در اشعار کتاب «هم‌‌صحبتی با فاصله‌ها» به بعد مثبت دوری و فاصله هم اشاره شده است. دلتنگی میوه فاصله است که تولیدکننده اشتياق‌های خاص، پاک‌کننده دل‌گرفتگی‌ها و شوینده بسیاری از دلگیری‌هاست. در فاصله بسیاری از ویژگی‌های منفی طرف مقابل فراموش می‌شود. این مسئله به طور بارز در فوت افراد مشخص می‌شود و اطرافیان تقریبا به طور کامل خصوصیات منفی متوفی را فراموش و از خوبی‌های او یاد می‌کنند.

این شاعر تصریح کرد: کتاب «هم‌صحبتی با فاصله‌ها» در ۱۱۱ صفحه با قیمت ۸۰ هزار تومان یک ماه و نیم قبل توسط انتشارات شبستان منتشر شد. در چاپ اول شمارگان کمتر از 1000 و حدود ۶۰۰ بود. با استقبالی که شده در هفته آتی کتاب به چاپ دوم می‌رسد.

وی در مورد وجه تمایز این اثر با کتاب‌های شعر دیگرش عنوان کرد: در کتاب‌های قبل قالب شعرها غزل و در فضایی غم‌آلود بود اما در کتاب جدیدم مفاهیم با زبان شیرین‌تر بیان شده است. تا حدودی فضا نسبت به کارهای قبلی‌ام شادتر است. وجه تمایز دیگر این کتاب بازه زمانی نگارش آن است که سرایش شعرهای این کتاب نسبت به آثار قبلی طولانی‌تر است. این اثر حاصل بازه زمانی 15ساله است یعنی اشعاری که از ۲۵ سالگی تا ۴۳ سالگی در قالب نو نیمایی سرودم در این کتاب جمع‌بندی شده است.

پروانی با اشاره به استقبال از شعر نو در جامعه امروزی، گفت: اهل شعر نو نیستم و بیشتر به شعر کلاسیک به‌ویژه غزل علاقه دارم اما باید بپذیریم که بدنه عمومی جامعه عمدتا با شعر نو ارتباط برقرار می‌کند. شعرهای نو نثر هستند اما وزنی بر آنها سوار است. دامنه افرادی که شعر نو انتخاب می‌کنند گسترده‌تر و غیرتخصصی‌تر است. نوعی روانی و جاری‌بودن در شعر نو حاکم است که باعث می‌شود افراد ارتباط خاصی با آن‌ پیدا کنند. شعر نو  امروزی‌تر است و در نتیجه با ذهن‌های امروزی ارتباط کامل‌تر و پایدار‌تری برقرار می‌کند.