به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ جهانگیر خسروشاهی نویسنده ادبیات انقلاب اسلامی، در دومین روزِ ایام دهه فجر چهل‌وسومین سال پیروزی انقلاب بر اثر عارضه قلبی درگذشت. سیدعلی کاشفی خوانساری روزنامه‌نگار و نویسنده در گفت‌وگو با ایبنا به ماجرای آشنایی خود با مرحوم خسروشاهی اشاره کرد و گفت:
من با مرحوم جهانگیر خسروشاهی در اوایل دهه هفتاد و در مجله «سوره» آشنا شدم. در آخرین ماه‌هایی که شهید مرتضی آوینی زنده بودند. ایشان نیز از همکاران نشریه بودند و من هم گزارشگر جوانی بودم که در کارهای نشریه کمک می‌کردم؛ به‌خصوص در ویژه‌نامه‌های ادبیات داستانی سوره که بعدها با نام مستقل «مجله ادبیات داستانی» به سردبیری زهرا زوّاریان به کار خود ادامه داد.
کاشفی خوانساری مهم‌ترین ویژگی‌های مرحوم خسروشاهی را تواضع، لحن صمیمی و فروتنانه‌اش دانست و بیان کرد: او بسیار خون‌گرم و خوش‌صحبت بود و بی‌ادعا و خاکی. در این سال‌ها که چه در مجله «سوره» و چه واحد ادبیات حوزه هنری که جلسات ادبی حوزه در نمازخانه برگزار می‌شد با وی ارتباط برقرار کردم، باعث افتخارم بود که با این مرحوم دوست شدم. در دهه‌های بعد، همکاری‌های ما به خارج از حوزه هم کشیده شد؛ در اوایل دهه نود، من مسئول واحد کودک‌ونوجوان مجموعه‌ی روایت فتح بودم و وی نیز در روایت فتح بود و به این بهانه همدیگر را می‌دیدیم؛ یا در مواردی مثل داوری‌ها و جشنواره‌هایی که پیش می‌آمد. در معاونت پرورشی وزارت آموزش و پرورش وی کلاس‌ها و داوری‌هایی در موضوع انشا نماز برای دبیرستانی‌ها داشت که گاهی به این مناسبت یکدیگر را می‌دیدیم.
این نویسنده درباره‌ی گفت‌وگوی غیرمنتظره‌اش با مرحوم خسروشاهی که یک‌ماه قبل از درگذشت وی رخ داد گفت: دوران کرونا باعث شد که همه‌ی دوستی‌ها و ارتباطات کم‌رنگ و بافاصله شود. مدتی بود که از وی بی‌خبر بودم ولی برایم جالب و عجیب است که کمتر از یک‌ماه پیش مرحوم خسروشاهی بدون مقدمه و بهانه کاری مشخصی یک‌دفعه به من پیام داد و احوال‌پرسی کردیم. بعد از مدت‌ها گپی زدیم و خاطراتی را مرور کردیم. این خیلی برای من قشنگ بود.
این روزنامه‌نگار ، درباره‌ی فعالیت‌های مرحوم خسروشاهی اظهار کرد: وی داستان‌نویس بود و داستان‌کوتاه و رمان نوشته است. در بحث مستندنگاری، وقایع‌نگاری و خاطره آثار ارزشمندی دارد؛ اما من دوست دارم از دو اثر وی نام ببرم که برای مخاطب نوجوان است. وی هیچ‌وقت به‌طور رسمی ادعای این را نداشته است که نویسنده‌ی کودک و نوجوان است؛ اما دو تجربه‌ی خوب و به یاد ماندنی در عرصه‌ی ادبیات نوجوان دارند که به نظر من خیلی ارزشمند است.
وی ادامه داد: یکی از این آثار، کتاب «پدربزرگ، برکه و درخت گردو» نام دارد که از آن استقبال شده و چندین بار چاپ شده است. کار صمیمی و خواندنی در حوزه‌ی ادبیات نوجوان است. کتاب دیگر وی برای نوجوانان، «باغ باور» نام دارد و چه‌قدر خوب است که این آثار دوباره تجدید چاپ شود و در دسترس باشد. جدا از ادبیات نوجوان، بسیاری از کارهای وی در موضوع ادبیات جانباز بوده است که از کارهای ماندگار است.
کاشفی خوانساری در پایان به گرامیداشت یاد مرحوم خسروشاهی در شماره‌ی بعدی گاهنامه نقد کتاب کودک اشاره کرد و گفت: به‌طور کل باید بگویم که مرحوم خسروشاهی، نویسنده‌ای خیلی اخلاق‌مدار، متعهد و دوست‌داشتنی بود. صمیمانه از خداوند می‌خواهم که روح وی را مورد مغفرت و رحمت خودش قرار بدهد. روح‌‌اش شاد، و ان‌شا‌الله خداوند او را با شهدای صدر اسلام و یاران رسول‌الله (ص) محشور کند. امیدوارم که بزرگداشت‌های مناسبی برای وی برگزار شود. آرزو می‌کنم که ای کاش او را در قطعه‌ی شهدا به خاک بسپارند و هرکدام از دوستان این مرحوم، خوب است که به سهم خود، به نوعی یاد او را گرامی بدارند. من نیز در حد وسع اندک خودم، در شماره‌ی بعدی گاهنامه نقد کتاب کودک حتما از وی یاد خواهم کرد.
من با مرحوم جهانگیر خسروشاهی در اوایل دهه هفتاد و در مجله «سوره» آشنا شدم. در آخرین ماه‌هایی که شهید مرتضی آوینی زنده بودند. ایشان نیز از همکاران نشریه بودند و من هم گزارشگر جوانی بودم که در کارهای نشریه کمک می‌کردم؛ به‌خصوص در ویژه‌نامه‌های ادبیات داستانی سوره که بعدها با نام مستقل «مجله ادبیات داستانی» به سردبیری زهرا زوّاریان به کار خود ادامه داد.
کاشفی خوانساری مهم‌ترین ویژگی‌های مرحوم خسروشاهی را تواضع، لحن صمیمی و فروتنانه‌اش دانست و بیان کرد: او بسیار خون‌گرم و خوش‌صحبت بود و بی‌ادعا و خاکی. در این سال‌ها که چه در مجله «سوره» و چه واحد ادبیات حوزه هنری که جلسات ادبی حوزه در نمازخانه برگزار می‌شد با وی ارتباط برقرار کردم، باعث افتخارم بود که با این مرحوم دوست شدم. در دهه‌های بعد، همکاری‌های ما به خارج از حوزه هم کشیده شد؛ در اوایل دهه نود، من مسئول واحد کودک‌ونوجوان مجموعه‌ی روایت فتح بودم و وی نیز در روایت فتح بود و به این بهانه همدیگر را می‌دیدیم؛ یا در مواردی مثل داوری‌ها و جشنواره‌هایی که پیش می‌آمد. در معاونت پرورشی وزارت آموزش و پرورش وی کلاس‌ها و داوری‌هایی در موضوع انشا نماز برای دبیرستانی‌ها داشت که گاهی به این مناسبت یکدیگر را می‌دیدیم.
این نویسنده درباره‌ی گفت‌وگوی غیرمنتظره‌اش با مرحوم خسروشاهی که یک‌ماه قبل از درگذشت وی رخ داد گفت: دوران کرونا باعث شد که همه‌ی دوستی‌ها و ارتباطات کم‌رنگ و بافاصله شود. مدتی بود که از وی بی‌خبر بودم ولی برایم جالب و عجیب است که کمتر از یک‌ماه پیش مرحوم خسروشاهی بدون مقدمه و بهانه کاری مشخصی یک‌دفعه به من پیام داد و احوال‌پرسی کردیم. بعد از مدت‌ها گپی زدیم و خاطراتی را مرور کردیم. این خیلی برای من قشنگ بود.
این روزنامه‌نگار ، درباره‌ی فعالیت‌های مرحوم خسروشاهی اظهار کرد: وی داستان‌نویس بود و داستان‌کوتاه و رمان نوشته است. در بحث مستندنگاری، وقایع‌نگاری و خاطره آثار ارزشمندی دارد؛ اما من دوست دارم از دو اثر وی نام ببرم که برای مخاطب نوجوان است. وی هیچ‌وقت به‌طور رسمی ادعای این را نداشته است که نویسنده‌ی کودک و نوجوان است؛ اما دو تجربه‌ی خوب و به یاد ماندنی در عرصه‌ی ادبیات نوجوان دارند که به نظر من خیلی ارزشمند است.
وی ادامه داد: یکی از این آثار، کتاب «پدربزرگ، برکه و درخت گردو» نام دارد که از آن استقبال شده و چندین بار چاپ شده است. کار صمیمی و خواندنی در حوزه‌ی ادبیات نوجوان است. کتاب دیگر وی برای نوجوانان، «باغ باور» نام دارد و چه‌قدر خوب است که این آثار دوباره تجدید چاپ شود و در دسترس باشد. جدا از ادبیات نوجوان، بسیاری از کارهای وی در موضوع ادبیات جانباز بوده است که از کارهای ماندگار است.
کاشفی خوانساری در پایان به گرامیداشت یاد مرحوم خسروشاهی در شماره‌ی بعدی گاهنامه نقد کتاب کودک اشاره کرد و گفت: به‌طور کل باید بگویم که مرحوم خسروشاهی، نویسنده‌ای خیلی اخلاق‌مدار، متعهد و دوست‌داشتنی بود. صمیمانه از خداوند می‌خواهم که روح وی را مورد مغفرت و رحمت خودش قرار بدهد. روح‌‌اش شاد، و ان‌شا‌الله خداوند او را با شهدای صدر اسلام و یاران رسول‌الله (ص) محشور کند. امیدوارم که بزرگداشت‌های مناسبی برای وی برگزار شود. آرزو می‌کنم که ای کاش او را در قطعه‌ی شهدا به خاک بسپارند و هرکدام از دوستان این مرحوم، خوب است که به سهم خود، به نوعی یاد او را گرامی بدارند. من نیز در حد وسع اندک خودم، در شماره‌ی بعدی گاهنامه نقد کتاب کودک حتما از وی یاد خواهم کرد.
نظر شما