به گزارش خبرگزاری کتاب ایران ایبنا به نقل از رولینگ استون، جیمز کامرون، کارگردانِ مشهور آمریکایی فیلم‌هایی مثل تایتانیک و ترمیناتور کتاب نقاشی‌ها و طرح‌های اولیه از فیلم‌‌هایش را چند روز پیش در بازار کتاب آمریکا منتشر کرد که خودش می‌گوید بعضی از طرح‌های اولیه فیلم‌هایی در آن وجود دارد که هیچ وقت ساخته نشد. جیمز کامرون قصد داشت فیلم مرد عنکبوتی را نیز بسازد. کتاب کامرون با عنوان «داستان تکنولوژی: هنر جیمز کامرون» در واقع خاطره تصویری از تمام آثار سینمایی‌اش است که در طول سال‌های گذشته روی پرده سینماهای آمریکا و جهان نمایش داده شد.  
 
کامرون این روزها به سختی در حال کار روی پروژه قسمت دوم آواتار است که در گفتگویش درباره کتاب جدیدش به خبرنگاران اطمینان داده است که دنباله فیلم محبوب آواتار سال آینده روی پرده سینماها اکران خواهد شد. او می‌گوید قسمت دوم کاملاً از حال و هوای آواتار اول متفاوت است. بخش‌هایی از این گفتگو با محوریت کتاب جدید کامرون را در زیر می‌خوانید:
 
چرا این زمان خاص را با وجود مشکلات کرونا برای انتشار کارهای هنری خود انتخاب کردید؟
بسیاری از نقاشی‌ها از جمله کارهای مربوط به فیلم تایتانیک در نمایشگاهی عرضه شده بودند و خیلی زمان‌بندی خاصی برای ما مطرح نبود. تنها می‌خواستیم نقاشی‌های فیلم‌ها را به مخاطبان نشان دهیم. شاید بتوان گفت زمان‌بندی و مدیریت چاپ کتاب بر عهده همکارانم بود.
 
چطور همه نقاشی‌ها را این همه سال جمع کردید و نگه داشتید؟
خب خیلی  از آنها مربوط به دوران دبیرستان و قبل از زمان کارگردانی حرفه‌ای بودند. تنها دوست داشتم کارهای هنری‌ام را نگه دارم و خیلی هم هزینه نداشت. یک جعبه دارم که همه نقاشی‌هایم را درون آن نگه می‌‌دارم. 
 
قبل از ورود به سینما فکر می‌کردید روزی بتوانید هنرمند نقاش کتاب‌های مصور شوید؟
بله حتما. یکی از علاقه‌های من نقاشی و چاپ کتاب‌های مصور بوده است. حتی دوره‌ای به صورت آکادمیک نقاشی را دنبال کردم و به خاطر همین در اکثر فیلم‌هایم قبل از طرح اصلی نقاشی‌های آن را می‌کشیدم. نقاشی‌های مصور مردعنکبوتی و چهارشگفت‌‌انگیز را دوست داشتم ولی نشد که مردعنکبوتی را بسازم.
 

کتاب حاضر دارای نقاشی‌های بسیاری از اولین فیلم‌های شما از سال‌ 1979 است. به نقاشی‌های ترمیناتور نگاه کنید تکنولوژی می‌بینید که برای آن زمان عجیب است و حالا دیگر تاریخ مصرف ندارد. به نظر شما اینطور نیست؟
بله خب،  امروز مخاطب سینما و کتاب‌های مصور عادت به این چیزها دارند و سخت می‌شود برای آنها این نقاشی‌های قدیمی را به فیلم تبدیل کرد. آن روزها برای ایجاد صحنه‌ای ساده در سینما، دستگاه‌های عجیب و غریب نیاز بود که حالا با یک اپلیکشین ساده قابل تولید است. رشد تکنولوژی موجب پیشرفت نقاشی‌ها می‌شود و هنرمندان باید به این قضیه دقت کافی داشته باشند تا مخاطب خود را از دست ندهند.
 
قبل از عصر تکنولوژی اینترنت و بازی‌های کامپیوتری شما سعی کردید تصورات خود را در سینما اجرا کنید که البته بعضی از آنها سال‌ها بعد با پیشرفت تکنولوژی تحقق یافت. در آن موقع انگیزه شما برای نقاشی چه بود و اینکه دوست داشتید به جای ساخت صحنه‌های سینمایی آنها را نقاشی کنید؟
 می‌خواهم به این سوال جواب مثبت بدهم. این روزها کودکان برای تخیل محرک‌های بیشتری دارند ولی آن موقع چنین امکاناتی نبود ولی دوست داشتم همین طور به نقاشی کردن ادامه دهم. هنوز هم به تخیلات خود و حتی مطالعه داستان‌های علمی تخیلی ادامه می‌دهم ولی هرچند که فرصت نوشتن چنین داستان‌هایی را پیدا نمی‌کنم. به هر حال هرچه قدر هم داستان علمی تخیلی بخوانید، دست آخر مجبور هستید داستان خودتان را خلق کنید.
 
ظاهراً می‌خواستید مردعنکبوتی را هم بسازید. از این مسئله پشیمان نیستید که آن را نساختید؟
نمی‌دانم. فیلم پرجاذبه‌ای از آب درآمد. من هم ایده‌های بسیاری برای آن داشتم که خود «استن لی» (نویسنده رمان‌های مصور مرد عنکبوتی) نیز آنها را دوست داشت. البته پشیمان هم نیستم چون اعتقاد دارم این فیلم خوب ساخته شد و اگر مرد عنکبوتی را ساخته بودم هیچ وقت آواتار خلق نمی‌شد.