علی برادرانراد متولد 1360 در سبزوار و فارغالتحصیل مقطع دکتری علوم باغبانی از دانشگاه فردوسی مشهد است. وی پس از اتمام تحصیلات دو کتاب تخصصی در زمینه علوم باغبانی با عنوان «درختان شهری» و «درختچههای فضای سبز» را به رشته تحریر درآورد و سپس به سراغ رباعیات مولانا رفته است که این اثر با توجه به ویژگیهایش، از نظر هیئت داوران هفدهمین دوره جایزه کتاب سال خراسان رضوی، موفق به دریافت عنوان کتاب برگزیده در حوزه ادبی شد.
علی برادرانراد در گفتوگو با خبرنگار ایبنا با بیان اینکه پس از فارغالتحصیلی در رشته علوم باغبانی به ادبیات روی آوردم، میگوید: حدود 10 سال است که در رابطه با جهان مولانا مطالعه و تحقیق دارم و در نهایت کتاب «رباعیات مولانا» را که کاری متفاوت از رشته دانشگاهیام است، توانستم به منصه ظهور برسانم.
وی البته یادآوری میکند که پیش از این اثر نیز کتابهایی با عناوین «مثنوی معنوی مولانا»، «آن آن» که سفرنامه حج است و «نفسی نشسته در جان» را که مجموعه مقالات مربوط به زندگی و اندیشه مولاناست، منتشر کرده و هماکنون به صورت پژوهشی در مورد مولانا تحقیق میکنم.
برادرانراد روش کار خود در تحریر کتاب «رباعیات مولانا» را اینگونه بیان میکند: در مدت 10 سالی که مشغول تحقیق در رباعیات مولانا بودم، ابتدا تمام رباعیاتی را که مربوط به مولانا وجود داشت، جمعآوری کردم که حدود 2000 رباعی منسوب به مولانا را یافتم، سپس با کارهای استاد فرهیخته فروزانفر و دکتر توفیقالله سبحانی تطبیق دادم و سپس این نوشتهها را با خود رباعیات مولانا در «فیه ما فیه»، «مجالس سبعه»، «مقالات شمس» و «مناقب العارفین» تطبیق دادم.
رباعیات مولانا کمتر شناخته شده است
وی ادامه میدهد: بعد از این پالایش به سراغ افرادی رفتم که قبل از مولانا زندگی میکردند و لیست کاملی از شعرا را جمع کردم و متوجه شدم بسیاری از این رباعیات قبلا استفاده شده است و حدود 300 رباعی یافت شد که در چند کتاب دیگر هم وجود داشت که این موارد را در فصل آخر کتاب قرار دادم.
برادرانراد میگوید: کتاب «رباعیات مولانا» شامل دو فصل است؛ فصل نخست شامل رباعیات مولاناست که در ماخذ دیگری یافت نشده و در پاورقی هر صفحه کلمات دشوار و معانی آن اصطلاحات عرفانی و ترجمه ابیات عربی آورده شده است و همچنین اگر در کتب دیگر مولانا این بیتها وجود داشته در آنجا ذکر شده است. فصل دوم کتاب هم مربوط به رباعیاتی است که گرچه در دیوان مولانا (دیوان کبیر) یافت میشود اما در مآخذ قبل از آن در آثار عرفا و شعرا هم ذکر شده است به عنوان مثال در کتاب «کشف الاسرار» میبدی رباعیاتی آمده است که در رباعیات مولانا هم ذکر شده است.
وی در ادامه با بیان اینکه رباعیات مولانا کمتر شناخته شده است، تاکید میکند: مولانا بیشتر با غزلیات و مثنوی آن شناخته است؛ در صورتی که رباعیات مولانا به قدری شگفتانگیز است که اگر تنها همین رباعیات از مولانا باقی میماند، میتوانست عظمت مولانا را نشان دهد.
وی با بیان اینکه این اشعار با توجه به روان بودن و سادگی لفظ در سخنرانیها، سماع و در بین غزلهایش همراه بوده است که در همه آنها درونمایه طنز، دغدغه اجتماعی و همراهی اش با شمس و صلاحالدین دیده میشود، میگوید: این کتاب فتح بابی است که پژوهشهای نوینی در آن اتفاق بیفتد.
برادرانراد بیان میکند: رباعی سادهترین شکل شعر زبان فارسی است و به نظر میرسد به این شکل شناخت مولانا راحتتر است و کسی که رباعیات مولانا را میخواند، خود به خود به سمت مثنوی و غزلیاتش هم کشیده میشود.
نویسنده کتاب برگزیده سال 99 خراسان رضوی در پایان میگوید: زمانی که میخواستم این اثر را به چاپ برسانم، هیچ انتشاراتی آن را قبول نکرد و ماهها در طاقچه منزل خاک میخورد و تنها کسی که روح دوباره به این اثر بخشید، آقای نصیرزاده و انتشارات مرندیز بود که با تشویق من سبب این خیر شدند تا بتوانم نتیجه 10 سال زحماتم را به چاپ برسانم.
نظر شما