به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در قم، به مناسبت دهه مبارک فجر انقلاب اسلامی ازسوی محفل ادبی پروین اعتصامی قم با حضور محمد باقری رئیس اداره امور کتابخانه‌ها و همکاری‌های اداره‌کل کتابخانه‌های عمومی استان قم، نشست تخصصی «شعر انقلاب» برگزار شد.
باقری با اشاره به رابطه سیاست و شعر گفت: برای فهم عمیق سیاست در ایران، توجه و مطالعه ادبیات امری ضروری است و هنر به معنای عام و شعر به معنای خاص، نشان‌دهنده وضعیت اجتماعی و آینه تمام نمای ملت‌ها است.
وی به سه نقطه عطف در شعر فارسی پرداخت و یادآور شد: در شعر فارسی سه نقطه عطف در یک سده اخیر قابل شناسایی است. دوره مشروطه با شاعرانی نظیر فرخی یزدی، ملک‌الشعرای بهار و عارف قزوینی؛ دوره بین سال‌های ۱۳۲۰ تا ۱۳۵۷ با شاعرانی نظیر اخوان ثالث، نیمایوشیج، ابتهاج؛ و دوره سوم نیز بعد از انقلاب اسلامی ایران است.
رئیس اداره امور کتابخانه‌ها و همکاری‌ها با تاکید بر دوره دوم اضافه کرد: در این دوره فضای خفقان، یاس و فشار به‌ویژه بعد از کودتای ننگین ۲۸ مردادماه بر ملت و شعر فارسی وجود داشت. تکرار واژه‌هایی نظیر سردی، شب، تاریکی، زمستان، تاریکی، گریه، غم و نظایر آن در اشعار شاعران این دوره نظیر اخوان ثالث، نیما یوشیج، سهراب سپهری، ابتهاج، شفیعی کدکنی و سبزواری موید وجود چنین فضای خفقان‌آلودی بود.
باقری با تمرکز بر اشعار اخوان ثالث به عنوان شاعر شاخص این دوره تصریح کرد: در این دوره نه‌تنها فضای یاس در تمام جامعه ایرانی رخنه کرده بود؛ بلکه امیدها نیز از بین رفته بود که این امر نه تنها در شعر بلکه در رمان، موسیقی و دیگر عرصه‌های فرهنگی آن دوره نیز مشهود بود.
باقری با اشاره به رابطه سیاست و شعر گفت: برای فهم عمیق سیاست در ایران، توجه و مطالعه ادبیات امری ضروری است و هنر به معنای عام و شعر به معنای خاص، نشان‌دهنده وضعیت اجتماعی و آینه تمام نمای ملت‌ها است.
وی به سه نقطه عطف در شعر فارسی پرداخت و یادآور شد: در شعر فارسی سه نقطه عطف در یک سده اخیر قابل شناسایی است. دوره مشروطه با شاعرانی نظیر فرخی یزدی، ملک‌الشعرای بهار و عارف قزوینی؛ دوره بین سال‌های ۱۳۲۰ تا ۱۳۵۷ با شاعرانی نظیر اخوان ثالث، نیمایوشیج، ابتهاج؛ و دوره سوم نیز بعد از انقلاب اسلامی ایران است.
رئیس اداره امور کتابخانه‌ها و همکاری‌ها با تاکید بر دوره دوم اضافه کرد: در این دوره فضای خفقان، یاس و فشار به‌ویژه بعد از کودتای ننگین ۲۸ مردادماه بر ملت و شعر فارسی وجود داشت. تکرار واژه‌هایی نظیر سردی، شب، تاریکی، زمستان، تاریکی، گریه، غم و نظایر آن در اشعار شاعران این دوره نظیر اخوان ثالث، نیما یوشیج، سهراب سپهری، ابتهاج، شفیعی کدکنی و سبزواری موید وجود چنین فضای خفقان‌آلودی بود.
باقری با تمرکز بر اشعار اخوان ثالث به عنوان شاعر شاخص این دوره تصریح کرد: در این دوره نه‌تنها فضای یاس در تمام جامعه ایرانی رخنه کرده بود؛ بلکه امیدها نیز از بین رفته بود که این امر نه تنها در شعر بلکه در رمان، موسیقی و دیگر عرصه‌های فرهنگی آن دوره نیز مشهود بود.
نظر شما