به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در آذربایجان‌غربی، ناصر آقابرا (ژاکاو) شاعر مهابادی در۲۰ شهریور سال ۴۷ در روستای برده‌رشان از توابع مهاباد در یک خانواده کشاورز و دامدار به دنیا آمد. در سه سالگی، بیماری سرخک سوی چشمانش را گرفت، اما نابینایی نتوانست او را از دنیای رنگین و خیال‌انگیز شاعرانه جدا سازد.
آقابرا در سال ۷۵ ازدواج کرد که ثمره آن، دو فرزند بود. وی از سال ۷۷ در شهر مهاباد ساکن بود. دوره ابتدایی را در روستا به اتمام رساند و تحصیلات را تا مقطع کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی ادامه داد.
آقابرا همچنین چهار سال در دانشگاههای مهاباد رشته ادبیات فارسی را تدریس کرده است.
«ژاکاو» سه کتاب به نامهای «تریفه‌ی ئاوات»، «که‌ژاوه‌ی دل» و «کولاره» دارد اما تاکنون تنها دو کتاب اول او به چاپ رسیده‌اند.
آقابرا همچنین چهار سال در دانشگاههای مهاباد رشته ادبیات فارسی را تدریس کرده است.
«ژاکاو» سه کتاب به نامهای «تریفه‌ی ئاوات»، «که‌ژاوه‌ی دل» و «کولاره» دارد اما تاکنون تنها دو کتاب اول او به چاپ رسیده‌اند.
کتاب شعر «که‌ژاوه‌ی دل» این شاعر کرد در سال ۷۷ و «تریفه‌ی ئاوات» او در سال ۹۵ چاپ شد. او کتاب «کولاره» (به معنی بادبادک) را هم برای گروه سنی کودکان تدوین کرده بود.
«ژاکاو» اولین شعر کردی خود را به نام «ماموستای دلسوز» (معلم دلسوز) در سال ۶۴ سرود که در شماره ۴ مجله «سروه» به سردبیری ماموستا هیمن، شاعر مطرح کرد به چاپ رسید.
ناصر آقابرا، تخلص «ژاکاو» را با توجه به وضعیت زندگی خود انتخاب کرده بود؛ ژاکاو در زبان کردی به معنی پژمرده است؛ گرچه بسیاری چنین تلقیای از آقابرا نداشتند و او را شاعری پرشور و نشاط می‌شناختند.
نظر شما