محمدرضا سحاب، در حاشیه جایزه کتاب سال در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، درباره این جایزه گفت: وقتی کتابی در جایزه کتاب سال مطرح و دیده می‌شود نه تنها روی نویسندگان، مترجمان، محققان و پژوهشگران، بلکه روی کل صنعت نشر و موضوع کتاب تاثیر می‌گذارد. به عنوان مثال وقتی چند سال پیش از پروفسور اِوا یِرمیاش از مجارستان برای آثار متعددی که در زمینه ادبیات فارسی منتشر کرده بود، تقدیر شد، خیلی تاثیرگذار بود و زمینه‌ای فراهم شد تا با همکاری پنج نفر از اساتید دانشگاهی که در آن تدریس می‌کرد، کتابی درباره ایران به زبان مجارستانی بنویسد. اگر از او تقدیر نمی‌کردند هیچ‌وقت این کتاب را راجع به ایران نمی‌نوشت.
این پژوهشگر در ادامه به جایزه جهانی کتاب سال اشاره کرد و گفت: در این بخش به دلیل اینکه دسترسی به آثار مورد نظر قدری دشوار است، من به دلیل ارتباطاتی که با مراکز ایران‌شناسی در سراسر دنیا دارم، همواره سعی کردم کتاب‌هایی که درباره ایران منتشر می‌شود را به دبیرخانه این جایزه معرفی کنم، اما از زمانی که دکتر وصفی رفتند توجهات به کتاب‌هایی که می‌خواهیم به دبیرخانه معرفی کنیم کمتر شده و من هم ترجیح دادم دیگر این کار را انجام ندهم. درحالی‌که همواره سعی می‌کنم ارتباطات با مراکز ایران‌شناسی در سراسر دنیا را حفظ کنم و کتاب‌هایی که معرف ایران است را به صورت رایگان برای آن‌ها ارسال کنم چون مراکز ایران‌شناسی ویترین رایگان برای ماست.
مدير مؤسسه جغرافيايی و كارتوگرافی سحاب، در ادامه به برگزیده نداشتن در برخی حوزه‌ها مانند بخش کودک و نوجوان اشاره کرد و گفت: مساله اصلی این است که ما عضو کنوانسون برن نیستیم. کتاب‌هایی که در ایران چاپ می‌شود نوعی سرقت ادبی و باعث تاسف است. ما باید با دنیا ارتباط داشته باشیم و تلاش کنیم اعتماد آن‌ها را جلب کنیم. ما در موسسه سحاب، از 70 سال پیش تمام کتاب‌هایی که گرفته و ترجمه کرده‌ایم با رعایت حق کپی‌رایت بوده است اما امروزه ناشران در زمینه تولید کتاب توجهی به چاپ کتاب خوب نمی‌شود و بیشتر کتاب تجاری است.
سحاب در ادامه بیان کرد: امروزه تعداد نویسندگانی مانند هوشنگ مرادی کرمانی که آثارش به چند زبان ترجمه شده، کاهش یافته است. وقتی اثر خوبی که در مجامع جهانی مطرح شود، نداریم، مسلما نمی‌توانیم توقع داشته باشیم در جایزه کتاب سال هم مطرح شود.
به گفته این پژوهشگر، نویسندگان باید تلاش کنند کیفیت آثار را افزایش دهند اما از نویسنده‌ای که شغل دوم یا سومش نویسندگی است، چه توقعی می‌توانیم داشته باشیم. اگر نویسنده‌ای همه وقتش را برای این کار صرف کند، چگونه امرار معاش کند؟ همه این عوامل در پایین بودن کیفیت آثار مخصوصا در حوزه کودک و نوجوان نقش دارد و اگر چاره‌اندیشی نشود این وضعیت کماکان ادامه دارد.
پنجشنبه ۱۸ بهمن ۱۳۹۷ - ۰۰:۰۰
نظر شما