به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از ای‌بی‌سی نیوز- جایزه پاتریک وایت دیشب (31 اردیبهشت‌ماه) طی مراسمی در تئاتر راسلین‌پاکر سیدنی برندگان خود را معرفی کرد. کیم هو، نویسنده 22 ساله استرالیایی با نمایشنامه «لبه آینه» توانست 126 رقیب خود را کنار زده و جایزه امسال که به 7.500 دلار تقلیل پیدا کرده بود را از آن خود کند.

هو، نویسنده جوان استرالیایی که پیش از این با ساخت فیلم کوتاه «زبان عشق» شهرتی به هم زده بود، به ای‌بی‌سی نیوز گفت: «برنده شدن جایزه‌ای به نام پاتریک وایت افتخار بزرگی برایم به شمار می‌آید زیرا نگرش و آثار او بر نوشته‌های من تاثیر بسیاری داشته است.»

هو با تاکید بر این موضوع که حمایت هنری این جایزه به اندازه حمایت مالی آن دارای اهمیت است، گفت : «من فکر می‌کنم در بسیاری از نویسندگان رغبتی به انتقاد از خود وجود دارد و جایزه‌هایی از این قبیل به ما نویسندگان اعتماد به نفس بیشتری می‌بخشد و می‌توانیم به خود بگوییم که در مسیر درستی قرار گرفته‌ایم.» او در ادامه افزود: « این نمایشنامه درباره لذت‌ها و مشکلات تعامل بین فرهنگی است به ویژه تعاملات بین فرهنگ‌ها در طول زمان.»

نمایشنامه «لبه آینه» نوشته کیم هو، اثری پیچیده است که سه جدول زمانی بین سال 1861 و زمان حال را به هم متصل می‌کند و همه حوادث آن در یک مکان ثابت اتفاق می‌افتد؛ دریاچه تیریل در ویکتوریا مرکزی.

 در این مراسم همچنین جایزه فلوشیپ پاتریک وایت به سو اسمیت، نمایشنامه‌نویس استرالیایی رسید. این جایزه که ارزش مادی بالغ بر 25 هزار دلار دارد از سال 2011 به نویسنده و نمایشنامه‌نویسی استرالیایی اعطا می‌شود که اثرش به طور حرفه‌ای و در طی 4 سال گذشته در استرالیا خلق شده باشد.

اسمیت در این باره گفت: «می‌خواستم تا در کتابم نگاهی به مشارکت‌های خلاقانه داشته باشم؛ ازدواج بین انسان‌های خلاق و اینکه چطور اغلب مواقع، حرفه زنان به این خاطر که شغل مردان همیشه در الویت بوده ‌در معرض تهدید قرار می‌گیرد.»

او در ادامه گفت: « نویسندگان فکر می‌کنند با نوشتن به دل تاریکی و انزوا رانده می‌شوند؛ اما من فکر می‌کنم این جایزه مرا قوی‌تر خواهد کرد و این احساس را دارم که کاری که انجام می‌دهم بخشی از یک کار و خلقت بزرگتر است و نه رفتن به سوی انزوا و تنها شدن.»
 
 جایزه ادبی پاتریک وایت استرالیا، در سال 1973 و پس از دریافت نوبل ادبیات توسط این نویسنده افتتاح و پس از درگذشت او نیز این رسم ادامه یافت.