به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از گاردین، نامه‌ای از الیزابت اول نشان می‌دهد او از دست دخترعمویش، ملکه اسکاتلند بسیار عصبانی بوده و او را تهدید بزرگی برای حکومتش می‌دانسته است.
 
نامه یافت‌شده مربوط به 31 اکتبر 1584 میلادی، یعنی درست سه سال پیش از اعدام ماری استورات در 44 سالگی است. ماری، ملکه اسکاتلند بود اما به دلیل شورشی که علیه‌اش در اسکاتلند شکل گرفت به انگلستان گریخت و از دخترعمویش درخواست کمک کرد، اما الیزابت که او را تهدیدی برای حکومتش می‌دانست زندانی‌اش کرده و در نهایت دستور مرگش را صادر نمود.
 
نامه‌ سال 1584 میلادی، یکی از 43 نامه‌ای است که ملکه برای رالف سادلر، که ماری را در قلعه‌اش زندانی کرده بود، نوشته است. این نامه‌ها از طرف کلکسیونری به نام مارک پیگوت به کتابخانه ملی بریتانیا اهدا شده است. چهار عدد از این نامه‌ها با امضای شخص الیزابت نوشته شده است و دیگر نامه‌ها توسط منشی‌اش فرانسیس والشینگهام و وزیر دربار، لورد برگلی به نگارش درآمده است.
 
مارک پیگوت نخستین بار این نامه‌ها را  در یک حراجی در سال 2010 میلادی و با قیمت 300 هزار پوند خریداری کرد و حالا آن‌ها را به صورت امانت به کتابخانه ملی بریتانیا قرض داده است. کتابخانه ملی قصد دارد این نامه‌ها را به شکل دیجیتال دربیاورد تا به گفته پیگوت پنجره جدیدی را به سمت محقیقن و نسل‌های آینده بگشاید.
 
این نامه‌ها نشان می‌دهد مراقبت ویژه‌ای از محل حبس ماری انجام می‌شده و به او اجازه خروج از قلعه را نمی‌دادند. در چند نامه دیگر، الیزابت از سادلر برای اینکه به ماری اجازه می‌داده با او به شکار برود گله کرده است. همین خارج شدن کنترل از دست الیزابت سبب می‌شود تا وی تصمیم به امضای حکم اعدام دخترعمویش بگیرد.
 
آندریا کلارک، کتاب‌دار می‌گوید: «این نامه‌ها روایتگر بخش مهمی از تاریخ ماست. اتفاقات بد بسیاری در اروپا در جریان بود و همین اتفاقات بد موجب احساس ترسی در الیزابت اول شد که دخترعمویش در حال شورش علیه حکومتش است. در هر صورت این نامه‌ها بخش‌های مهمی از تاریخ کشور را روشن می‌کند.»
 
الیزابت فرزند آن بولین، همسر دوم هنری هشتم بود. هنری هشتم از ازدواج اولش فرزند ذکور نداشت و به همین دلیل تصمیم به ازدواج دوم داشت. بنابر قانون کلیسا کاتولیک پادشاه حق طلاق همسر اول و اختیار همسر دیگری را نداشت. هنری هشتم برای ازدواج با آن بولین و طلاق دادن همسر اولش نیاز به اجازه پاپ داشت، اما پاپ چنین اجازه‌ای به او نداد.
 
هنری هشتم علیه پاپ قیام کرد. استقلال خود را از پاپ و کلیسای کاتولیک‌ها اعلام کرد و  کلیسای اَنگلیکان را بنا نهاد. او خود را مهم‌ترین شخصیت کلیسا اعلام نمود و سپس با آن بولین ازدواج کرد. حاصل ازدواج او با آن بولین الیزابت بود. دو سال پس از به دنیا آمدن الیزابت مادرش به اتهام خیانت به پادشاه اعدام شد. در نتیجه الیزابت به عنوان گزینه مشروع پادشاهی در انگلیس شناخته نمی‌شد و در آغاز حکومتش تهدیدهای بسیاری را از طرف دیگران احساس می‌کرد. بسیاری معتقدند ماری، دخترعمویش قربانی همین ترس‌ها شد.
 
الیزابت به تدریج قدرت خود را استحکام بخشید و با حضور مشاوران عالم، نزدیک نیم قرن در انگلستان حکومت کرد و به یکی از قدرتمندترین حکومت‌های سلطنتی انگلستان را اداره کرد. نمایشنامه‌نویسانی مانند ویلیام شکسپیر، کریستوفر مارلو و فیلیپ سیدنی در دوران الیزابت مورد حمایت بودند. الیزابت هیچ‌گاه ازدواج نکرد و دوره پادشاهی‌اش در بریتانیا به عنوان «عصرطلایی الیزابت» در دنیا مشهور شد.