مهدی روزرخ درباره این کتاب به ایبنا گفت: «نیم‌فاصله» یک تجربه نوشتاری به شیوه خاص است و من سال‌هاست که تلاش می‌کنم در سخن گفتن واژه‌ها را کم کنم و موضوع مورد نظر را در کوتاه‌ترین شکل ممکن بیان کنم و این سبک در فکر کردن، حرف زدن و نوشتنم نمود یافته است.
وی افزود: نوشته‌های این کتاب حرف دل است البته به صورت خیلی خلاصه. حرف دل را نمی‌توان تا ابد بر زبان نیاورد. اگر بر زبان نیاید از چشم بیرون می‌زند. بهتر است سخن بر زبان بیاید تا بر چشم. می‌گویند باید جوری بنویسی که بشود در یک نشست خواندش. چون کسی حوصله خواندن ندارد. خب ما هم جوری می‌نویسیم که بشود در یک نشست خواندش. حتی پیش از نشستن! یا شاید هم پس از برخاستن. خلاصه اینکه خلاصه است و خلاصه نویسی سرنوشت ماست. فقط هم خلاصه‌نویسی نیست؛ خلاصه‌خوانی و خلاصه‌گویی و خلاصه‌بینی و دیگر خلاصه‌ها با نسل ما به دنیا آمده‌اند. کمی سردرگم میان بودن و نبودن. درست مثل نیم‌فاصله که هم فاصله هست و هم نیست.
در بخشی از کتاب «نیم‌فاصله» می‌خوانیم: «برای کشف تو از تابوی هزارکلمه گذشته‌ام. اما به هنگامی که مرورت می‌کنم در می‌یابم که حقیقت تکرار بی‌انتهای یک درد است! درد زایش، بدون لطف مادر شدن.
گوشه‌هایی از زندگی هست که تا پایان عمر تیز باقی می‌مانند و ساییده نمی‌شوند؛ عمیق می‌برند.
آدم هایی که به جای فریاد، سکوت می‌کنند، بالاخره روزی به جای صبرکردن در را باز می‌کنند و می‌روند.»
انتشارات او، کتاب «نیم‌فاصله» را در قالب 80 صفحه مصور با شمارگان هزار نسخه و قیمت 170 هزار ریال منتشر کرده است.
نظر شما