توماج دانش بهزادی، بازیگر برگزیده بخش بین‌الملل سی و سومین دوره جشنواره تاتر فجر در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) اظهار کرد: من از یازده‌سالگی کتاب می‌خواندم. کتاب سخت فلسفی می‌خواندم، چون در شش‌سالگی اولین سؤالی که از پدرم پرسیدم این بود که آیا خدا وجود دارد؟ پدرم جوابم نداد و گفت باید کتاب بخوانی تا بفهمی و من با مطالعه پاسخ سؤالم را پیدا کردم.
وی افزود: حدودا از یازده‌سالگی بود که روزانه ۱۰ تا ۱۲ ساعت کتاب می‌خواندم؛ البته این روزها به خاطر مشغله‌ای که دارم، میزان مطالعه روزانه‌ام به دو ساعت تقلیل پیدا کرده است.
دانش بهزادی با اشاره به علاقه‌مندی به آثار ماریو یوسا، گفت: به‌نظر خودم «سور بز» نوشته خورخه ماریو پدرو بارگاس یوسا یکی از رمان‌های خوبی است که تا امروز خوانده‌ام، چون حال و هوای قصه در آن کتاب به فضای جامعه ما خیلی نزدیک بود. یکی از کارهای زیبای یوسا در این کتاب آن است که جهانش را از منظر تمام شخصیت‌های منفی و مثبت داستانش تعریف می‌کند.
بازیگر برتر بخش بین‌الملل جشنواره تئاتر فجر، ادامه داد: به‌نظر من، شما در فضای کتاب‌های یوسا یاد می‌گیرید که با قضاوت‌ها زندگی نکنید و انسان‌ها را از منظر مرگ نگاه کنید تا شاید بتوانید آن‌ها را انسانی‌تر ببینید. من «سال‌های سگی» و «رویای سلت» را هم از خورخه ماریو پدرو بارگاس یوسا خوانده‌ام. یوسا در «سال‌های سگی» به‌عنوان اولین کتابش که باعث شد جایزه نوبل ادبیات را از آن خود کند، نشان می‌دهد در جوامعی که پایه آن بر بی‌عدالتی استوار است، نه تنها مجالی برای گفت‌وگو و مناظره وجود ندارد، بلکه هیچ مجرایی برای ایجاد ارتباط انسانی نیز دیده نمی‌شود.
وی درباره درون‌مایه رمان «سال‌های سگی» و «رویای سلت» عنوان کرد: ماجرای این رمان درحقیقت سرگذشت نوجوان‌هایی فقیر و درمانده اجتماعی است که به تحصیل در دبیرستانی نظامی مشغول‌اند و خواسته و ناخواسته در معرض دیوانه‌وارترین خشونت‌ها و آسیب‌ها قرار دارند. رمان «رویای سلت» نیز رمان جدی و تأمل‌برانگیز یوسا در سالی که او جایزه نوبل را برد، منتشر شد. در این رمان صحنه‌های شقاوت‌های انسانی و خوی وحشی آدمی که در پشت پرده دین و تمدن پنهان شده، به نمایش گذاشته می‌شود. این رمان تصویر منحصربه‌فردی را از استعمار به مخاطبانش نشان می‌دهد.
دانش‌بهزادی درباره رمان مورد علاقه‌اش افزود: رمان «جزء از کل» که استیو تولتز نویسنده استرالیایی آن‌را نوشته و پیمان خاکسار آن‌را ترجمه کرده است، فضای پست‌مدرن عجیب و طنز جالبی در درون خود دارد، بنابراین توصیه می‌کنم که حتما این رمان را بخوانید. ظاهرا نویسنده کتاب، استیو تولتز گفته که در زمان نوشتن تحت‌تأثیر «کنوت هامسون»، «لویی فردینان سلین»، «جان فانته»، «وودی آلن»، «توماس برنارد» و «ریموند چندلر» بوده است.
وی ادامه داد: به نظر من خواندن رمان جزء از کل برای هرکدام از ما تجربه‌ای منحصربه‌فرد است. در هر صفحه این رمان، جمله‌ای وجود دارد که می‌توانید آن را نقل‌قول کنید
پنجشنبه ۴ آذر ۱۳۹۵ - ۰۸:۳۷
نظر شما