دکتر حسن تاجبخش، چهره ماندگار حوزه دامپزشکی کشور در گفت‌و‌گویی با حال و هوایی بهارانه با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) درباره نوروز و کتاب اظهار کرد: آن‌قدر مطالعه کردم و کتاب نوشتم که به کتاب تبدیل شدم. چشمانم صدمه دیده و دیگر قادر به مطالعه نیستم، مگر به همت همسرم یا با کمک ذره‌بین بتوانم کتاب‌‌هایی درباره تمدن و فرهنگ اسلام و ایران بخوانم.
وی افزود: نخستین‌بار از پدربزرگم، مرحوم جواد‌خان تاجبخش کتاب هدیه گرفتم. در کتابی که از سوی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران از خاطرات من منتشر شده، درباره این هدیه آورده‌ام: «چنـد کتـاب خطی به مـن هدیـه داد که بر پشـت رسـاله‌‌ای از فیـض‌کاشـانی چند خط نوشـتم. شـاید بتـوان گفت نخستین مقاله‌‌‌ای اسـت کـه در هفده‌سالگی نوشـتم. از همیـن زمان‌ها تمایل به شـعر و ادب و عرفـان ایـران در مـن زنده شـد. سرانجام شـیفته وادی ولایت شـدم. امید اسـت با همین ره‌توشـه اندک که از مولا علی (ع) دارم به دیدار دوسـت بروم.»
تاجبخش درباره پیشنهاد برای مطالعه در روزهای عید نوروز گفت: قبل از پیشنهاد به مخاطبان می‌خواهم از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بخواهم برای انتشار ارزان‌تر کتاب تلاش بیشتری انجام دهد. کتاب با قیمت بسیار بالایی به دست مخاطب می‌رسد. کتاب به‌قدری گران است که خرید آن از توان اهل کتاب و دانشجو و افراد کم‌درآمد خارج است.
نویسنده کتاب «اصول ايمنی‌شناسی بنيادی» ادامه داد: شمارگان کتاب نیز در حالی به 500 نسخه رسیده که حدود 150 سال پیش که حتی با چاپ سنگی کتاب تولید می‌شد، شمارگان کتاب 150 هزار نسخه بود.
چهره ماندگار دامپزشکی کشور با اشاره به کتاب خاطرات خود عنوان کرد: در بین 50 نفر اول پذیرفته‌‌شدگان کنکور دامپزشکی پذیرفته شدم؛ دانشکده‌ای که رستوران و غذاخوری نداشت. در کتاب آورده‌ام: «ظهر ساندویچ مختصر و نان و پنیری سق می‌زدم و درس می‌خواندم. تا خانه‌مان دو کورس اتوبوس بود. گاهی از میدان امام حسین (فوزیه سابق) تا خانه‌مان که حدود 6 کیلومتر راه بود را پیاده می‌رفتم تا دو ریالی ذخیره کنم و بعدا کتاب دست دوم بخرم.»
تاجبخش در ادامه گفت: بعد از بازگشت از فرانسه به ایران در سال 46 همان‌گونه که در کتاب خاطراتم نوشته‌ام: «یـارم قلـم و نـگارم صفحـه کاغـذ، در خلـوت خویـش چهـره معصـوم چنـد ده دانشـجوی معـدودی را کـه داشـتم در صفحـه خیـال مـی‌کشـیدم و بـرای دانشـجویان ایرانـی بـه پهنـه زبـان فارسـی مـی‌نگاشـتم. خوشحالم بگویـم کـه از آن سـال تاکنـون یعنـی حـدود 45 سـال هنـوز قلمم به زمیـن گذاشـته نشـده اسـت. مجموعـه نوشـته‌جاتم شـامل حـدود 22 کتـاب، برخـی قطـور و برخی نازک و بیـش از 200 مقاله به زبان‌های فارسـی، فرانسـه، انگلیسـی، در مجلات معتبر بین‌المللی و مجموعه کنگره‌های بین‌المللی و مجلات معتبر ایرانی و خارجی و کتاب‌های کنگره‌هـای علمـی و تمدنـی ایـران اسـت. مجموعه نوشـته‌های چاپ شـده‌ام، بیـش از 12 هـزار صفحـه اسـت. بیهوده نیست که اکنون بینایی یکی از جهان‌بینانم از بین‌رفته و پیری و فرسودگی رخ نموده است.»
چهارشنبه ۴ فروردین ۱۳۹۵ - ۰۸:۰۰
نظر شما