به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) ربکا از مخاطبان می پرسد: در کتابهای کودکان چقدر عناصر خشونت و تاریکی دخیل هستند. آیا به نظر نمیرسد کتابهایی که سالهای اخیر برای کودکان نوشته میشود کمی سیاه و خشن هستند و باید کمی در نوشتن آنها تجدیدنظر کرد؟
این سؤالات و جملات را «کوین بروکس» نویسنده کتاب «روزمرگی منبع» پرسیده است. وی اعتقاد دارد این کتابها کمی سیاه و خشن نوشته میشوند و باید کمی لطافت آن افزایش پیدا کند. وی درباره کتابهای خودش نیز همین اعتقاد را دارد. البته مسئله استفاده از عناصر نامناسب چندان هم در ادبیات کودکان غریب نیست.
در سال 1963 کتاب «چیزهای وحشی کجا هستند» نوشته موریس سنداک در بسیاری از مدارس آمریکا ممنوع اعلام شد. مقامات مدرسه آن زمان اعتقاد داشتند این کتاب برای کودکان نامناسب است و داستانش نیز برای کودکان بدآموزی دارد که پسر داستان، مادرش را به مبارزه دعوت میکند.
اخیراً موضوع وجود چنین کتابهایی برای مخاطب کودک و نوجوان بسیار در رسانهها و شبکههای اجتماعی صحبت شده است. طرفداران این بحث اعتقاددارند کتابهای کودکان باید یک سری محدودیتها داشته باشد. در این میان آنهایی که با محدود کردن کودکان مخالفت میکنند میگویند کودکان باید مسائل بیشتر نسبت به سن خود یاد بگیرند.
به نظر میرسد حقیقت چیزی در میان این دو بحث باشد. تمام کتابها برای همه مخاطبان مناسب نیستند. مخاطبان کودک و نوجوان باید یک سری مسائل را بخوانند و از فهمیدن یک سری مسائل دیگر بیخبر باشند چون مناسب سنشان نیست.
«ربکا وسکات» نویسنده کتاب «جوهر خشونت» در مقاله مینویسد: در نوجوانی هر کتابی را مطالعه نمیکردم و اعتقاددارم کودکان و نوجوانان نباید هر کلمه یا جمله را مطالعه کنند. در نوجوانی وقتی مطالبی را مطالعه میکردم که مناسب سن من نبودند مدتها آشفته و پریشان بودم و حالا پیشنهاد میکنم کمی درباره نوشتههای کتابهای کودکان تجدیدنظر شود.
البته باید این مطلب را یادآوری کرد که محدود کردن اقشار مختلف از خواندن بعضی مطالب حس جستجو و مکاشفه را ضعیف میکند. کودکان با خواندن داستانهای هری پاتر علاقه دارند قسمتهای بعدی را نیز دنبال کنند و این زیاد هم برای آنها مسئله بدی محسوب نمیشود.
وسکات معتقد است: من اعتقاددارم کودکان در خانوادهها و اطرافیان با مسائلی روبرو میشوند که مشکلاتی برای آنها به وجود میآورد. بههرحال نمیتوان بعضی چیزها را از کودکان مخفی کرد و مطرح کردن این مسائل برای کودکان مفید است ولی هنوز هم نمیتوان کتابهای کودکان را با این مسائل پر کرد. جای این قبیل چیزها در کتاب کودکان نیست بلکه باید در میان خانوادهها مطرح شود. زندگی ادامه دارد و کودکان بخشی از این زندگی هستند. البته کتابها باید انعکاسی از این زندگی باشند و بهتر است این انعکاس بهگونهای مدیریت شود که به کودکان آسیب نزند.
این سؤالات و جملات را «کوین بروکس» نویسنده کتاب «روزمرگی منبع» پرسیده است. وی اعتقاد دارد این کتابها کمی سیاه و خشن نوشته میشوند و باید کمی لطافت آن افزایش پیدا کند. وی درباره کتابهای خودش نیز همین اعتقاد را دارد. البته مسئله استفاده از عناصر نامناسب چندان هم در ادبیات کودکان غریب نیست.
در سال 1963 کتاب «چیزهای وحشی کجا هستند» نوشته موریس سنداک در بسیاری از مدارس آمریکا ممنوع اعلام شد. مقامات مدرسه آن زمان اعتقاد داشتند این کتاب برای کودکان نامناسب است و داستانش نیز برای کودکان بدآموزی دارد که پسر داستان، مادرش را به مبارزه دعوت میکند.
اخیراً موضوع وجود چنین کتابهایی برای مخاطب کودک و نوجوان بسیار در رسانهها و شبکههای اجتماعی صحبت شده است. طرفداران این بحث اعتقاددارند کتابهای کودکان باید یک سری محدودیتها داشته باشد. در این میان آنهایی که با محدود کردن کودکان مخالفت میکنند میگویند کودکان باید مسائل بیشتر نسبت به سن خود یاد بگیرند.
به نظر میرسد حقیقت چیزی در میان این دو بحث باشد. تمام کتابها برای همه مخاطبان مناسب نیستند. مخاطبان کودک و نوجوان باید یک سری مسائل را بخوانند و از فهمیدن یک سری مسائل دیگر بیخبر باشند چون مناسب سنشان نیست.
«ربکا وسکات» نویسنده کتاب «جوهر خشونت» در مقاله مینویسد: در نوجوانی هر کتابی را مطالعه نمیکردم و اعتقاددارم کودکان و نوجوانان نباید هر کلمه یا جمله را مطالعه کنند. در نوجوانی وقتی مطالبی را مطالعه میکردم که مناسب سن من نبودند مدتها آشفته و پریشان بودم و حالا پیشنهاد میکنم کمی درباره نوشتههای کتابهای کودکان تجدیدنظر شود.
البته باید این مطلب را یادآوری کرد که محدود کردن اقشار مختلف از خواندن بعضی مطالب حس جستجو و مکاشفه را ضعیف میکند. کودکان با خواندن داستانهای هری پاتر علاقه دارند قسمتهای بعدی را نیز دنبال کنند و این زیاد هم برای آنها مسئله بدی محسوب نمیشود.
وسکات معتقد است: من اعتقاددارم کودکان در خانوادهها و اطرافیان با مسائلی روبرو میشوند که مشکلاتی برای آنها به وجود میآورد. بههرحال نمیتوان بعضی چیزها را از کودکان مخفی کرد و مطرح کردن این مسائل برای کودکان مفید است ولی هنوز هم نمیتوان کتابهای کودکان را با این مسائل پر کرد. جای این قبیل چیزها در کتاب کودکان نیست بلکه باید در میان خانوادهها مطرح شود. زندگی ادامه دارد و کودکان بخشی از این زندگی هستند. البته کتابها باید انعکاسی از این زندگی باشند و بهتر است این انعکاس بهگونهای مدیریت شود که به کودکان آسیب نزند.
نظر شما