به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، امیرخانی پس از دریافت تندیس و لوح ویژه سیزدهمین جشنواره شهید حبیب غنی‌پور اظهار کرد: بسیار خشنودم از این‌که تنها جایزه ادبی جهان را که برای گرفتنش مجبوریم کفش‌ها را درآوریم به من تعلق گرفت.
وی افزود: یک ساختمان هشت طبقه را در نظر بگیرید. کارمندان متعددی در آن کار می‌کنند و جوایز و جشنواره‌ها و سمینارهای متعددی در آن برگزار می‌شود و با یک امضاء روی یک کاغذ همه چیز در آن تغییر می‌کند اما در جشنواره شهید غنی‌پور وقتی کوهی مثل امیرحسین فردی که نقش پدر را برای نویسندگان بازی می‌‌کرد می‌رود، چیزی تغییر نمی‌کند، چون او پسرهای خوبی داشت.
بهنام ناصح، نویسنده رمان «پروانه‌ای روی شانه» که برگزیده بخش رمان آزاد سیزدهمین جشنواره شهید غنی‌پور بود هم پس دریافت جایزه اش عنوان کرد: من چند جایزه مهم ادبی گرفته‌ام اما خیلی خوشحالم که نخستین جایزه مردمی را به دست آوردم و از هیات داوارن که کتابم را شایسته این عنوان دانستند تشکر می‌کنم.
شهریار عباسی، نویسنده رمان «سایه‌های بلند» اثر شایسته تقدیر بخش رمان آزاد هم، پس از دریافت جایزه‌اش اظهار کرد: صحبت کردن در مسجد برای من سخت است اما من هم از همه داوران و مجموعه عوامل برگزاری جشنواره شهید غنی‌پور تشکر می‌کنم وامیدوارم این جایزه در سال‌‌های بعد هم چراغ راه ادبیات داستانی ما باشد.
عبدالصالح پاک، نویسنده رمان «آن سوی پرچین» رمان برگزیده بخش نوجوان هم گفت: خیلی خوشحالم نامم در تاریخ جشنواره غنی‌پور ثبت شد. من نویسنده خیلی کم کار و در واقع گزیده کاری هستم. نخستین داستان من در مجله بچه‌های مسجد منتشر شد و سال‌ها بعد یک رمان نوشتم و وارد ادبیات کودک و نوجوان شدم.
وی اضافه کرد: داستان را باید در نیمه‌های شب تا صبح نوشت و روز بعد هم به کارهای روزمره پرداخت. ما از این‌که داستان می‌نویسیم خیلی خوشحال نیستیم، بلکه رنج‌های مردم در سینه ما جا دارد.
ابراهیم حسن‌بیگی، خالق «امیرحسین و چراغ جادو» اثر شایسته تقدیر این دوره هم با اشاره به این‌که برای دومین بار است برگزیده جشنواره شهید غنی‌پور می‌شود، اظهار کرد: امیدوارم این جایزه در سایر کارهایم اثرگذار باشد. یادم هست یکی از روزهای تابستان سال 1361 با خانواده مهمان امیرحسین فردی بودم. غروب آن روز همراه مرحوم فردی برای نخستین بار به این مسجد آمدم و با مجله جُنگ سوره آشنا شدم. از شماره 8 این مجله که مصادف با بازگشت من از جنگ بود تا شماره 21 آن را در حوزه هنری منتشر کردیم.
وی اضافه کرد: مسوولان حوزه هنری بعدها از عنوان «سوره» الهام گرفتند و از آن استفاده‌های زیادی کردند که مجله و دانشگاه سوره هم برگرفته از همین نامند. امیدوارم بچه‌های مسجد جوادالائمه هم از این به بعد در فعالیتهای فرهنگی‌شان از این نام استفاده کنند.
فرهاد حسن‌زاده، نویسنده رمان «پی‌تی‌کو پی‌تی‌کو» اثر شایسته تقدیر بخش کودک هم عنوان کرد: آثار من در برخی دوره‌های جشنواره شهید غنی‌پور داوری شدند اما تا امشب افتخار برگزیده شدن در این جشنواره را نداشتم و خوشحالم که کتابم در این دوره شایسته تقدیر شده است.
حسن‌زاده ضمن تشکر از هیات داوران افزود: این جایزه چون از نهاد مسجد اهدا می‌شود، ارزش ویژه‌ای دارد و چه افتخاری برای یک نویسنده از این بالاتر است که جایزه‌اش را از این نهاد بگیرد. /
وی افزود: یک ساختمان هشت طبقه را در نظر بگیرید. کارمندان متعددی در آن کار می‌کنند و جوایز و جشنواره‌ها و سمینارهای متعددی در آن برگزار می‌شود و با یک امضاء روی یک کاغذ همه چیز در آن تغییر می‌کند اما در جشنواره شهید غنی‌پور وقتی کوهی مثل امیرحسین فردی که نقش پدر را برای نویسندگان بازی می‌‌کرد می‌رود، چیزی تغییر نمی‌کند، چون او پسرهای خوبی داشت.
بهنام ناصح، نویسنده رمان «پروانه‌ای روی شانه» که برگزیده بخش رمان آزاد سیزدهمین جشنواره شهید غنی‌پور بود هم پس دریافت جایزه اش عنوان کرد: من چند جایزه مهم ادبی گرفته‌ام اما خیلی خوشحالم که نخستین جایزه مردمی را به دست آوردم و از هیات داوارن که کتابم را شایسته این عنوان دانستند تشکر می‌کنم.
شهریار عباسی، نویسنده رمان «سایه‌های بلند» اثر شایسته تقدیر بخش رمان آزاد هم، پس از دریافت جایزه‌اش اظهار کرد: صحبت کردن در مسجد برای من سخت است اما من هم از همه داوران و مجموعه عوامل برگزاری جشنواره شهید غنی‌پور تشکر می‌کنم وامیدوارم این جایزه در سال‌‌های بعد هم چراغ راه ادبیات داستانی ما باشد.
عبدالصالح پاک، نویسنده رمان «آن سوی پرچین» رمان برگزیده بخش نوجوان هم گفت: خیلی خوشحالم نامم در تاریخ جشنواره غنی‌پور ثبت شد. من نویسنده خیلی کم کار و در واقع گزیده کاری هستم. نخستین داستان من در مجله بچه‌های مسجد منتشر شد و سال‌ها بعد یک رمان نوشتم و وارد ادبیات کودک و نوجوان شدم.
وی اضافه کرد: داستان را باید در نیمه‌های شب تا صبح نوشت و روز بعد هم به کارهای روزمره پرداخت. ما از این‌که داستان می‌نویسیم خیلی خوشحال نیستیم، بلکه رنج‌های مردم در سینه ما جا دارد.
ابراهیم حسن‌بیگی، خالق «امیرحسین و چراغ جادو» اثر شایسته تقدیر این دوره هم با اشاره به این‌که برای دومین بار است برگزیده جشنواره شهید غنی‌پور می‌شود، اظهار کرد: امیدوارم این جایزه در سایر کارهایم اثرگذار باشد. یادم هست یکی از روزهای تابستان سال 1361 با خانواده مهمان امیرحسین فردی بودم. غروب آن روز همراه مرحوم فردی برای نخستین بار به این مسجد آمدم و با مجله جُنگ سوره آشنا شدم. از شماره 8 این مجله که مصادف با بازگشت من از جنگ بود تا شماره 21 آن را در حوزه هنری منتشر کردیم.
وی اضافه کرد: مسوولان حوزه هنری بعدها از عنوان «سوره» الهام گرفتند و از آن استفاده‌های زیادی کردند که مجله و دانشگاه سوره هم برگرفته از همین نامند. امیدوارم بچه‌های مسجد جوادالائمه هم از این به بعد در فعالیتهای فرهنگی‌شان از این نام استفاده کنند.
فرهاد حسن‌زاده، نویسنده رمان «پی‌تی‌کو پی‌تی‌کو» اثر شایسته تقدیر بخش کودک هم عنوان کرد: آثار من در برخی دوره‌های جشنواره شهید غنی‌پور داوری شدند اما تا امشب افتخار برگزیده شدن در این جشنواره را نداشتم و خوشحالم که کتابم در این دوره شایسته تقدیر شده است.
حسن‌زاده ضمن تشکر از هیات داوران افزود: این جایزه چون از نهاد مسجد اهدا می‌شود، ارزش ویژه‌ای دارد و چه افتخاری برای یک نویسنده از این بالاتر است که جایزه‌اش را از این نهاد بگیرد. /
نظر شما