به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در مشهد، نشست «ازسند تاریخی تا صحنه داستانی؛ چالشهای نگارش داستان تاریخی برای کودکان» به همت گروه تاریخ و تمدن ملل اسلامی و کتابخانه دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی با همکاری کمیته دانشجویی انجمن ایرانی تاریخ اسلام در خراسان رضوی با حضور استادان، اعضای هیئت علمی و دانشجویان رشتۀ تاریخ و تمدن اسلامی دانشگاه فردوسی در سالن شهید عبدالکریمی دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی برگزار شد.
طاهر بابایی، مدیرگروه تاریخ و تمدن ملل اسلامی دانشگاه فردوسی در این نشست، از ضرورت همافزایی میان صنعت و دانشگاه گفت و بر لزوم برپایی نشستهای تخصصی مشابه تاکید کرد.
وی با اشاره به نقش دانشگاه فردوسی و دانشکده الهیات به عنوان قطب علمی در تربیت و آموزش دانشجویان، برپایی جلسۀ تخصصی چالشمحور را راهی برای بهرهگیری بیشتر از توان علمی استادان و دانشجویان دانست.
در ادامه این نشست رامونا میرحاجیان نویسنده و پژوهشگر، از ارتباط میان تاریخ و داستان کودک گفت و داستان را ابزاری قدرتمند برای آموزش تاریخ به کودکان دانست.
وی افزود: با استفاده از داستان، میتوان مفاهیم پیچیدۀ تاریخی را به زبان ساده و قابل فهم به کودکان انتقال داد و آنها را با تاریخ آشنا کرد. همچنین، داستان میتواند خلاقیت و تخیل کودکان را تحریک و به آنها کمک کند تا تاریخ را بهتر درک کنند. امروزه نقش داستان در شکلگیری هویت کودک، جنبۀ عبرتآموزی و تقویت تفکر و تعمق در یادگیری کودک امری اثبات شده است.
میرحاجیان ضمن ارائۀ تعریف دقیق از کتاب و داستان کودک تاریخی، انواع آن را در دستههایی مختلف تقسیمبندی کرد و ادامه داد: دستۀ اول شامل داستانهای تاریخی کودک است که روایت در زمان و مکانی در گذشته رخ میدهد، موقعیت و رویداد محور است و میتواند شامل رویدادهای مهم تاریخی و فرهنگهای مختلف باشند. کتاب اعترافات غلامان نوشته حمیدرضا شاه آبادی و راز آن بوی شگفت نوشته فریبا کلهر از این آثار است.
وی ادامه داد: دسته دوم داستانهای افسانهای است که با الهام از تاریخ شکل گرفتهاند مانند آثار آتوسا صالحی. این داستانها میتوانند شامل افسانههایی درباره قهرمانان ملی، پادشاهان و یا رویدادهایی که در گذشته اتفاق افتادهاند باشند. دسته سوم نیز داستانهایی با شخصیتهای واقعی از دل تاریخ است، داستانهایی که شخصیتهای واقعی در آن حضور دارند و جز آثار پرتره نگاری محسوب میشود و در آنها شخصیت تاریخی به صورت قابل فهم برای کودکان بیان میشود کتاب ۳۶۶ روز با پیامبر عزیزمان نوشته نقی سلیمانی، قصه یک پیراهن نوشته اصغر کاویانی از این دسته است.
نویسنده و پژوهشگر افزود: دسته آخر داستانهای تخیلی است، بخش یا تمام این داستانها به طور کامل تخیلیاند، اما در آنها عناصر تاریخی وجود دارد. این داستانها میتوانند شامل سفرهای در زمان، جهانهای دیگر و یا اتفاقات شگفتانگیز باشند. اگر فرض کنیم سوار ماشین زمان شده و به دوره قاجار یا زندیه سفر کردهایم لازم است روایت تاریخی آن دوره در این داستان تخیلی واقعی و درست ذکر شود.
نظر شما