به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، کتاب «طلای شهامت» و «عرف و عادت در عشایر فارس» در 296 صفحه شامل دو بخش است.

در بخش نخست فصل‌هایی مانند «عرف و عادت از نظر حقوقی»، «عرف و عادت از نظر حقوق کیفری» و «عرف و عادت از نظر اجتماعی» و در بخش دوم عناوینی مانند «طریق نجات»، «مهر مادر»، «مرگ مادیان» و «ملا اسکندر» در این کتاب دیده می‌شود. 

در این کتاب محمد بهمن‌بیگی خاطرات خود را در قالب موضوع‌هایی مانند ازدواج، شکار، تحصن، قتل غیر عمدی، اعمال منافی عفت، روش و طرز حکومت ایلی، عاشق‌ها، ساربان‌ها، اوهام و عقاید، طلای شهامت، سال نوری و سفر به روسیه نوشته است.
 
شادروان محمد بهمن‌بیگی در مقدمه نخست کتابش نوشته است: «من این کتاب را 57 سال پیش در تهران منتشر کردم؛ کتاب کوچکم را بزرگانی مانند صادق هدایت و مجتبی مینوی پسندیدند. نویسندگان نامداری از قبیل دکتر خانلری و کریم کشاورز در مجله‌های معتبر (سخن) و (پیام نوین) مورد عنایتش قرار دادند و یکی از مترجمان آثار هدایت به فرانسه ترجمه‌اش کرد.»
 
در ابتدای بخش دوم این کتاب می‌خوانیم: «این کتاب را به فرزند فرزندم (علی) تقدیم می‌کنم. علی ستاره پرفروغ حیاتم بود و در نوجوانی خاموش شد، آسمانم را تیره کرد. علی آمیزه‌ای بود از نیکی و زیبایی، نیکی چون شکل پذیرد می‌شود زیبایی و زیبایی چون به معنی در آید می‌شود نیکی؛ فرزند دلبندم هم نیک بود و هم زیبا.»

چاپ سوم مجموعه خاطرات محمد بهمن‌بیگی با عنوان «طلای شهامت» و «عرف و عادت در عشایر فارس» در 296 صفحه به‌زودی از سوی نشر نوید شیراز منتشر می‌شود.

 محمد بهمن‌بیگی (متولد ۱۲۹۸ - وفات اردیبهشت ۱۳۸۹) نویسنده ایرانی و بنیانگذار آموزش عشایری در ایران بود. وی در ایل قشقایی در فیروزآباد استان فارس به دنیا آمد. پس از پایان دوره کارشناسی حقوق در دانشگاه تهران، در راستای سیاست‌های دولت وقت و تحت حمایت اصل چهار ترومن، کوشش خود را برای برپایی مدرسه‌های سیار برای بچه‌های ایل آغاز کرد و با پی‌گیری‌های خود توانست برنامه سوادآموزی عشایر را به تصویب برساند.

او توانست دختران عشایری را هم به مدرسه‌های سیار جلب و نخستین مرکز تربیت معلم عشایری را بنیان کند. بهمن‌بیگی به سبب کوشش پی‌گیر خود در راه سوادآموزی به هزاران نفر کودک ترک، لر، کرد، بلوچ، عرب و ترکمن، برنده جایزه سوادآموزی سازمان یونسکو شد. او تجربه‌های آموزشیِ خود را در چند کتاب در قالب داستان نوشته ‌است.