به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از اشپیگل، این کتاب 256 صفحه‌ای که توسط انتشارات سورکمپ منتشر شده ششمین رمان پرفروش هفته گذشته در کشور آلمان بود. ناشر در معرفی این کتاب چنین آورده است: هنگامی که در سال 1973 ماکس فریش به آپارتمان جدیدش در خیابان زاراتسین برلین نقل مکان کرد، دیگر بار کار نگارش یک دفتر خاطرات را آغاز کرد و نام آن را «ژورنال برلینی» نهاد. چند سال بعد این نویسنده در مصاحبه‌ای تاکید کرد که این اثر صرفا یک مجموعه یادداشت نیست بلکه یک کتاب است. این اثر به لحاظ فرم ادبی با یادداشت‌های مربوط به سال‌های 1945 - 1946 و 1966- 1971 فریش که در سطح جهانی به شهرت رسیده است، برابری می‌کند و در آن علاوه بر مشاهده‌های روزانه این نویسنده متن‌هایی داستانی و مقاله‌گونه و نیز پرتره‌های دقیق از همکارانش همچون گونتر گراس، اووه یانسون، ولف بیرمان و کریستا ولف دیده می‌شود.

به علاوه این نوشته حاکی از آگاهی فوق‌العاده‌ای است که فریش به عنوان شهروند برلین غربی با استفاده از این آگاهی اوضاع و احوال سیاسی و اجتماعی جمهوری دموکراتیک آلمان را مشاهده و تجربه کرده است. این اثر یکی از گنج های موجود در میراث به جا مانده از ماکس فریش است که برای نخستین بار به صورت چکیده منتشر شده است.

ماکس فريش فرزند آرشيتكتی آلماني، در 15 مي 1911 در زوريخ متولد شد. او از سال 1930 به فراخور علاقه‌اش در رشته‌هاي شناخت زبان و ادبیات آلمانی و روان‌شناسي تحصيل كرد. پس از آن كه در سال 1932 پدر خود را از دست داد و دارايي او ته كشيد، به عنوان روزنامه‌نگار نشريه «ان.زد.زد» براي خود درآمدي كسب كرد و سفری طولاني به خارج از سوييس نيز انجام داد كه هزينه آن را از محل نوشتن مقاله‌هایي در مورد مسابقات جهاني هاكي روي يخ در پراگ تامين كرد. در اين زمان او نخستين آثار منثور خود و رمان «يورگ راينهارت» را نوشت كه بعدها آن‌ها را آثاري تقليدي و نوجوانانه ناميد. ماکس فریش با نمایشنامه‌های «مرد ساده و آتش افروز» و «آندورا» و نیز با سه رمان بزرگ خود با نام‌های «اشتیلر»، «هوموفابر» و «گیرم نام من گانتن باین است» به موفقیت دست یافت.

از اين نويسنده آثار ادبي متعددي در قالب رمان و نمايشنامه بر جاست كه از جمله آن‌ها مي‌توان به جوابي از سكوت 1937، گيرم اسم من گانتن باين است 1964 ، ويلهلم تل براي مدارس 1971 ، انسان‌ها در هولوزن ظاهر مي‌شوند 1979، سانت كروز 1946 ، وقتي جنگ تمام شد 1949، آندورا 1961 و تابلوهاي سه گانه 1978 اشاره كرد.او به جز جايزه نوبل ادبي، تمام جوايز مهم ادبي را دريافت كرده كه از جمله آن‌ها مي‌توان به جايزه بوشنر در سال 1958، جايزه صلح كتابفروشي هاي آلمان در سال 1976 و جايزه بزرگ شيلر در سال 1973 اشاره كرد. این نویسنده و معمار سوییسی 1991 در زادگاهش چشم از جهان فروبست.

اما پرفروش ترین رمان های هفته گذشته آلمان به ترتیب عبارت بودند از: «بیسوادی که شمردن بلد بود» نوشته یوناس یوناسون، «سال‌های زیارتی آقای تازاکی پریده رنگ» نوشته هاروکی موراکامی، «پروژه رزی» نوشته جرمی فیشر سیمسون، «نوآ» نوشته سباستین فیتسک، «گردآورنده رویا» نوشته خالد حسینی، «برگرفته از برلینر ژورنال» نوشته ماکس فریش، «او بازگشته است» نوشته تیمور ورمس، «کما» نوشته جو نسبو، «امید» نوشته جوسی آدلر اولسن و «استونر» نوشته جان ویلیامز.