به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از خبرگزاری آلمان، فولکر الریخ، مورخ و نویسنده نامدار نشریه «سایت» اکنون به شکلی گسترده تلاش دیگری را آغاز کرده تا به شخصیت مرموز و عمیقا آشفته هیتلر بپردازد. نخستین جلد از زندگینامه هیتلر به قلم این نویسنده با عنوان «سال های صعود» به سال های اوج گرفتن این دیکتاتور تا سال 1939 می پردازد. با وجود شاهکارهایی که یوآخیم فست و یان کرشاو در مورد زندگی هیتلر به رشته تحریر درآورده اند، اکنون الریخ با انتشار این زندگینامه تازه اش چاره ای ندارد جز آن که خودش را در بوته محک قرار دهد.

این نویسنده تلاش خودش را می کند تا کمتر از افرادی که پیشتر مبادرت به نگارش زندگینامه هیتلر کرده اند، شخص هیتلر را در مرکز قرار دهد و به این ترتیب فضای بیشتری را در اختیار افراد عادی قرار می دهد. او با عقیده برخی تاریخ نگاران مبنی بر این که هیتلر اصلا زندگی خصوصی نداشته، به مقابله برمی خیزد و این عقاید را به عنوان بخشی از «افسانه گذشته» می داند که همواره فریبنده بوده و حقیقت نداشته است.

برای نوشتن این زندگینامه منابع بسیاری مورد استفاده قرار گرفته که بعضی هنوز در بایگانی ها موجود هستند و مورد ارزیابی قرار نگرفته اند. نامه های شخصی رودولف هس معاون هیتلر یا نوشته هایی از ارنست هانف اشتانگل، دوست هیتلر که بعدها رییس اداره روابط عمومی حزب نازی شد از جمله این اسناد هستند.

این تاریخ نگار مدام در این زمینه اظهار حیرت کرده که شخصیتی معمولی مثل هیتلر توانسته باشد چنین نقش فاجعه باری را در تاریخ ایفا کند. البته الریخ این مساله را انکار نمی کند که هیتلر مردی بااستعداد بود و همگان از قدرت خارق العاده سخنوری وی آگاه بودند. از همین رو هانف اشتانگل هیتلر را هنرمندی نامیده بود که با صفحه کلید روح انسان ها می نوازد.

نویسنده به شکل متقاعد کننده‌ای نشان می دهد که چگونه سربازان بی رمق و مردد بازگشته از اسارت در عرض چند سال در عرصه مونیخ تبدیل به مبلغان سیاسی پرشور و با اعتماد به نفسی می شوند که از تسلط بر مردم لذت می برند. از نظر الریخ هیتلر صعود افسانه ای اش را مرهون تلفیق قدرت لفاظی، هنر ظاهرسازی مزورانه و حسابگری تاکتیکی اش بود. این هنرپیشه با استعداد شاهکار هنری اش را در سال های پایانی جمهوری وایمار ارایه کرد و در حالی که محافل سیاسی گمان می‌کردند فرانتس فون پاپن، عضو حزب کمونیسم آلمان از طرف رییس جمهور به عنوان صدراعظم معرفی شود، اما رییس جمهور هیندنبرگ آدولف هیتلر را به عنوان رهبر حزب اکثریت رایشتاگ به عنوان صدر اعظم و مسئول تشکیل کابینه معرفی کرد.

پاپن پس از آن به عنوان معاون هیتلر جمله ای را بر زبان آورد که معروف شد. او اظهار داشت: «ما ظرف دو ماه هیتلر را به حاشیه می فرستیم.» با این همه در حقیقت هیتلر مدت ها بر هیندنبورگ نفوذ داشت و فون پاپن را تا حد یک دست نشانه تنزل درجه داد. هیتلر مخالفت هایش را به صورت خصوصی ابراز می کرد. او به علاوه به عنوان یک پدرخوانده خوش قلب می توانست خونسرد، بی اعتنا و خشک باشد.

از سوی دیگر دیکتاتور آلمان نازی زندگی شخصی اش را به شدت مخفی نگه می داشت. از این رو پس از جنگ حدس و گمان هایی مطرح شد و احتمالاتی درباره همجنس گرا بودن وی طرح شد. اما چنانکه در فصل «انجمن برگهوف» این کتاب آمده، نویسنده هیتلر را در زندگی شخصی اش تلفیقی از یک خرده بورژوا و یک فرد آزاد از قیود و رسوم نشان می دهد. تازه این همه آن چیزی که وجود داشت، نیست. الریخ معتقد است چه بسا حتی رابطه او با اوا براون بسیار عادی تر و معمولی تر از آن چیزی است که تصور می شود.

به گفته این نویسنده، پی بردن به کنه پدیده ای چون هیتلر امکان ندارد و همیشه بخش هایی از وجود و زندگی وی غیر قابل توضیح و پنهان باقی می مانند. الریخ در کتاب خود با ایجاد ارتباط نزدیک شخصی و سیاسی با هیتلر موفق می شود قرابت قانع کننده ای با این شخصیت پیدا کند و به زبانی قابل فهم و جذاب مطالب خود را به رشته تحریر درآورد.

کتاب «آدولف هیتلر؛ سال های صعود 1939- 1889» در 1083 صفحه به قیمت 28 یورو در انتشارات فیشر منتشر شده است.