به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، نقش پاتوق‌های ادبی در شکل‌گیری جریان‌ها متفاوت شعری و پرورش شاعران، موضوعی است که کارکرد آن با توجه به تعدد محافل شعری در سال‌های اخیر نیاز به تامل بیشتری دارد. در این باره با تعدادی از شاعران به گفت‌وگو نشستیم.
منشی‌زاده که اغلب گفته‌های خود را درباره نقش محافل و پاتوق‌های شعری در جریان شعری و پرورش شاعران به طنز بیان می‌کند، گفت: در گذشته در کافه فیروز و کافه نادری که پاتوق بسیاری از شاعران بود، از تنها موضوعی که سخن به میان نمی‌آمد، شعر بود. نیما اهل کافه و پاتوق بازی‌های ادبی نبود، اما پرویز ناتل خانلری که پسرخاله نیما محسوب می‌شد، به کافه نادری می‌آمد.
سراینده مجموعه شعر «قرمز تر از سفید» توضیح داد: برای بالا بردن شمارگان کتاب باید نویسندگان، خوانندگان را شکست دهند. در آمریکا این کار انجام شد و نویسندگان آن قدر کتاب بی ارزش چاپ کردند که دیگر خواننده بی اراده ماند و نتوانست مقابل سیل کتاب‌های چاپ شده کاری انجام دهد.
منشی‌زاده درباره پاتوق‌های ادبی آن دوران و شاعران و نویسندگانی که در آن حضور می‌یافتند توضیح داد: هدایت، مینوی، مسعود فرزاد و دکتر پرویز ناتل خانلری در کافه نادری رفت و آمد داشتند. به خاطر دارم که این عزیزان اصلا درباره ادبیات با هم حرفی نمی‌زدند. در کافه فیروز هم نسل نوتری از شاعران و نویسندگان حضور داشتند.
این شاعر در ادامه تصریح کرد: در مجموع نقش این قبیل محافل در شکل‌گیری جریان شعری تقریبا بی‌تاثیر است و واضح است که شاعر در مکان خاصی تربیت نمی‌شود.
منشی‌زاده متولد سال 1317 کرمان است. این شاعر را بیشتر با عنوان بنیانگذار شعر ریاضی در ایران می شناسند. از کتاب‌های او می‌توان به مجموعه شعر «قرمزتر از سفید» و مجموعه طنز «از روبه‌رو با شلاق» اشاره کرد. او در سال‌های اخیر به سرودن شعرهایی موسوم به شعر رنگی روی آورده است. «ساعت سرخ در ساعت25» نام گزینه اشعار وی است که در سال 87 از سوی انتشارات نگیما منتشر شد.
سه‌شنبه ۱۸ تیر ۱۳۹۲ - ۱۱:۵۷
نظر شما