به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، به نقل از اداره كل روابط عمومي و اطلاع رساني سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي، این کتاب که در چاپی نفیس و با کیفیت عالی به منتشر شده از سوی «عالم جان دولت اف» خاورشناس وایرانشناس جوان ازبکستان بر اساس نسخه‌های مختلف دوشنبه و تهران تهیه و تدوین شده و با مقدمه و توضیحات او همراه است.

این دیوان شامل 566 غزل، شش قصیده، یک مثنوی کوتاه، یک ساقی نامه و چند نمونه از رباعیات حافظ است.

عالم جان دولت‌اف در مقدمه دیوان می نگارد: «اشعار شاعر آوازه دار مشرق زمین، حافظ شیرازی یکی از چهار کتاب پر محتوا در فرهنگ مردم تاجیک به شمار می‌رود. مستشرق نامور هند «شبلی نعمانی» در تحقیقات ارزشمند خود با عنوان «شعرالعجم» می نگارد: غرب هم الحق به لطافت ادبیات خود می نازد اما برای بیان معانی بکر و دریافت‌های تازه شاعری، غربی‌ها مجبور اند که حداقل دو سه سطر انشا کنند. در حالیکه سخنوران فارسی در ضمن یک بیت، یک مصراع و حتی یک تعبیرجمله، می توانند یک یا چند معنی ناب و بی تکرار را بیابند. با کمال اطمینان می توان گفت که این عقیده در حق خواجه حافظ شیرازی که به وسعت اندیشه و لطافت سخنش مشارالیه یعنی انگشتنمای خاص و عام شده حقیقتی است مسلم و انکارناپذیر. بیهوده نیست که مولانا جامی می گوید: اکثر اشعار وی(حافظ) لطیف و مطبوع است و بعضی قریب به سرحد اعجاز.»

«شبلی نعمانی» برای خداوندگاری در اقلیم سخن، مرید حافظ شیرازی بودن را اولین شرط می شمارد:
گر خداوندی هوس داری در اقلیم سخن/ بندگیی حافظ شیراز می بایست کرد

بنابراین گزارش، بیست سال پیش تهیه و چاپ آثار منظوم و منثور فارسی تاجیکی چه با خط فارسی چه با خط سرلیک در کشور ازبکستان امری امکان ناپذیر به نظر می رسید. خوشبختانه، پس از استقلال ازبکستان همزمان با رشد و گسترش فرهنگ و معنویات ملی ازبک و احیای ارزش‌های ملی و دینی، روزنه برای زبان و ادبیات فارسی تاجیکی نیز گشوده شد. در طول بیست سال گذشته به منظور پاسخ به نیازهای معنوی مردم فارسی زبان و ایرانشناسان ازبکستان کتب متعددی به زبان فارسی با الفبای فارسی و سرلیک به چاپ رسید.

چاپ گلستان سعدی شیرازی، ترانه های ایرانی، رباعیات خیام چاپ کتب آموزشی و درسی به زبان فارسی تاجیکی و همچنان چاپ بیش از دویست عنوان از مجموعه های نظم و نثر ادیبان فارسی زبان کشور و کتب تحقیقی استادان ادبیات فارسی از  رویدادهای مهم فرهنگی ازبکستان در این زمینه به شمار می‌رود.