قرائت
قرائت به معنای خواندن و به لفظ درآوردن کلمه‌ها که نشانگر شکل و صورت کلمه و موقعیت آن‌ها در قرآن است. تهانوی می‌گوید: قرائت، علمی است که از چگونگی نطق به الفاظ قرآن بحث می‌کند.
با توجه به این که حروف و شکل کلمه‌ها و موقعیت آن‌ها در جمله‌ها، نقش اساسی در معانی آن‌ها دارد، تأثیر چگونگی قرائت در معنای کلمه‌ها و مفاد عبارت‌ها آشکار می‌گردد. به این ترتیب، تفسیر که تبیین مفاد آیات و آشکار نمودن مراد خدای متعال از آن است، قبل از هر چیز وابسته به حروف و شکل واقعی کلمات قرآن و موقعیت حقیقی آن‌هاست و شناخت این سه، متوقف بر آگاهی از قرائت صحیح آیات کریمه است. قرآن کریم کتاب خداست که از طریق پیامبر اسلام (ص) بر مردم تلاوت شده است، بنابراین قرائت صحیح، قرائتی است که با آن چه آن حضرت بر مردم تلاوت کرده مطابقت داشته باشد از جمله راههای بدست آوردن قرائت پیامبر(ص) نقل متواتر (نقل افرادی که در تمام طبقات، کثرت آنان به حدی باشد که تبانی آنان بر کذب، محال عادی باشد) و سیره عملی مسلمانان در هر عصر و زمان تا زمان رسول خدا (ص) است.
صفحات 49 و 50/ «بررسی» در نقل روایات اهل بیت در تفسیر «الدرالمنثور» سیوطی/ نرگس نطقی/ انتشارات نبأ/ چاپ اول/ سال 1391/ 292 صفحه/ 8000 تومان
دوشنبه ۲۳ بهمن ۱۳۹۱ - ۰۸:۰۰
نظر شما