تقریر عینیت
تقریری از حدیث که با مرام وحدت وجودی ابن‌عربی قرابت چشمگیر دارد، تقریر عینیت است. براساس این تقریر آنچه در حدیث آمده برای دلالت و حکایت بین دو امر، که یکی دال باشد و دیگری مدلول، مطرح نیست بلکه تذکر این نکته است که در جریان شناخت، نفس شناسا چیزی جز متعلق شناسایی نیست، به عبارت دیگر نفس همان حق (مقید به تعین من) است. و آنچه در روند خودشناسی منکشف می‌شود، آنست که تعین «من» و «نفس» حجابی بر چهره حق مطلق است. به دیگر عبارت، خودشناسی به عارف می‌فهماند که طالب جز مطلوب (در تعینی خاص) نبوده است.
ابن عربی در کتاب المعرفة پس از ذکر حدیث مورد بحث، از قول بعضی اهل معرفت می‌گوید: «سفر الطالبین الی الظفر بنفوسهم» (منتهای) سیر اهل طلب دستیابی به خویشتن آنهاست. واضح است که این معنا حاصل اعتقاد به وحدت وجود است. او در موضعی از فتوحات اقتضای اسم «العزیز» حق متعال را این می‌داند که «غیر حق، حق را نشناسد» زیرا از معانی عزیز، منیع یا ممنوع از دسترس اغیار بودن است و بدین جهت است که در معارف و متون و احادیث «معرفه الله بالله» مطرح شده است.
صفحه 65/ آینه‌های روبرو/ سعید رحیمیان/ موسسه انتشارات حکمت/ چاپ اول/ سال 1391/ 248 صفحه/ 10000 تومان
یکشنبه ۲۴ دی ۱۳۹۱ - ۰۸:۰۰
نظر شما