چه دیر، دریا!
شوخ چشمی بادبان‌ها
این خیالِ من نیست
که بر نرده‌های خیس
جوانه زده است،
و قطره‌های شفافِ خفته در یخ
نه رویاهای منند.
آه، دریا!
چه دیر بر شانه‌ام
فرود آمدی.
من تعبیر کابوس‌هایم را
تا آخرین کلام
زیسته‌ام،
و کفش‌های سنگی تندیسان را
در فواصلِ ناممکنِ توفان
کهنه کرده‌ام.
رازهای تو را
بی‌‌آنکه بدانم
تا چه پایه عظیم بوده‌اند
به ارواحی گفته‌ام
که پاره‌های خونم را به باد می‌سپرند
صفحات 72 و 73/ تاریکروشنا/ عباس صفاری/ انتشارات مروارید/ چاپ دوم/ سال 1391/ 144 صفحه/ 3800 تومان
یکشنبه ۱۷ دی ۱۳۹۱ - ۱۴:۰۰
نظر شما