مترجم این اثر در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، اظهار کرد: ریکور در این اثر برای بررسی شرّ از منظر استعاری سراغ اسطوره‌ها و روایت‌های مختلف نیز می‌رود. در متون کهن یا روایت‌های اسطوره‌ای و تراژدی‌ها برای اشاره به مفهوم شرّ از یک پدیده و استعاره استفاده کرده‌اند.
حسین فراست‌خواه افزود: در حوزه اسلامی، هم در کلام و هم در فلسفه اسلامی مفهوم شرّ مورد توجه قرار گرفته است؛ برای مثال ابن‌سینا و غزالی از فلاسفه‌ای‌اند که به این مفهوم توجه زیادی کرده‌اند. از میان عارفان نیز مولانا به شرّ بسیار توجه داشته است. برای مثال او در آغاز یکی از بخش‌های «فیه ما فیه» که به عربی نوشته شده است، درباره خیر و شرّ سخن می‌گوید اما این بخش به دلیل این‌که به عربی نوشته شده چندان مورد توجه شارحان قرار نگرفته است.
وی با بیان این‌که موضوع خیر و شرّ تاکنون کمتر در تحقیقات دانشگاهی بررسی شده است، گفت: در دوران معاصر شاید کتاب «عدل الهی» استاد مطهری از معدود آثاری باشد که در ایران به موضوع خیر و شرّ پرداخته است.
این مترجم یادآوری کرد: اساسا موضوع خیر و لذت بیشتر از سوی اندیشمندان حوزه اسلامی مورد توجه قرار گرفته است، زیرا شاید چنین تصور می‌شد که ضمن پرداختن به خیر و لذت می‌توان به ماهیت شرّ و رنج نیز پی برد و به همین دلیل این دو مفهوم سزاوار طرح مباحث جداگانه نیستند.
فراست‌خواه ادامه داد: از میان متفکران معاصر غربی که به مساله شرّ پرداخته‌اند می‌توان به هانا آرنت و کتاب او «آیشمان در اورشلیم: گزارشی درباره ابتذال شرّ» اشاره کرد. همچنین این مفهوم در تفکرات شرقی مانند تائوئیسم نیز بسیار مورد توجه است.
وی در پایان گفت: ریکور در این اثر با رویکردی پدیدارشناسانه و از منظر استعاره‌ها مساله شرّ را به صورت مبسوط مورد توجه قرار داده است.
دوشنبه ۴ دی ۱۳۹۱ - ۱۲:۵۶
نظر شما